Λογοτεχνία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2019-04-21

2019

Γιαννόπουλος Αχιλλέας

Wilhelm,Benning,Καθηγητής Γερμανικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών(Καποδιστριακό)
Αικατερίνη Μητραλέξη ,Καθηγήτρια (πρόεδρος τμήματος) Γερμανικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών(Καποδιστριακό)
Πετροπούλου,Εύη , Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γερμανικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (Καποδιστριακό)

Übermenschliche Transfigurationen: Wesen im Wandel am Beispiel von „ Die letzte Versuchung “ von Nikos Kazantzakis und „ Faust: eine Tragödie “ von Johann Wolfgang von Goethe

Γερμανικά

Übermenschliche Transfigurationen: Wesen im Wandel am Beispiel von „ Die letzte Versuchung “ von Nikos Kazantzakis und „ Faust: eine Tragödie “ von Johann Wolfgang von Goethe

Η ακόλουθη εργασία επικεντρώνεται σε δύο κλασσικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αναφερόμαστε αρχικά στο έργο «Ο Τελευταίος Πειρασμός» του Νίκου Καζαντζάκη και εν συνεχεία στην τραγωδία «Φάουστ» του Γιόχαν Βολφγκανγκ φον Γκαίτε. Στ’ «Απομνημονεύματα του Ιησού» καταπιανόμαστε ουσιαστικά με το «καζαντζακικό συγκρητισμό» και την προσπάθεια του συγγραφέα να επαναδιατυπώσει τον ιερό μύθο , αποδίδοντας την αληθινή υπόσταση του Χριστού. Στη καζαντζακική, θρησκευτικο-φιλοσοφική κοσμολογία παρουσιάζεται ένα νέο μοντέλο ανθρώπου, που προκύπτει μέσα από μία εναντιοδρομία , μία διαδικασία πολλών σταδίων. Σκιαγραφείται μία φιγούρα, διαρκώς μεταβαλλόμενη , η οποία ξεπερνά τ’ ανθρώπινα όρια. Στην τραγωδία του Γκαίτε περιγράφεται το «ταξίδι» του Φάουστ στην αγνωσία. Πρόκειται για την επίτευξη της αρμονίας μέσα από την σύνθεση αντιθετικών δυνάμεων. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με μία προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του απείρου , καθιστώντας το κατανοητό και περιγράψιμο , δίχως όμως να τραυματίζεται η απεραντοσύνη του και η ακατανοητότητα του. Γι’ αυτόν τον λόγο ασχολούμαστε με την «σύμπτωση των αντιθέτων». Ο Φάουστ έρχεται αντιμέτωπος με οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Έτσι λοιπόν οι ποιητικές μεταφορές του φωτός φαντάζουν εξόχως σημαντικές. Και τα δύο έργα πραγματεύονται έναν κόσμο με απεριόριστες δυνατότητες ή βρισκόμαστε μπροστά στην παρουσία του πιθανώς απείρου, το οποίο όμως μπορεί να προσεγγιστεί.

Γλώσσα – Λογοτεχνία

Καζαντζάκης, Γκαίτε,πειρασμός, εναντιοδρομία, coincidentia oppositorum

Ναι

1

Όχι

58

61

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2868829