Σύγκριση διαλειμματικής και συνεχόμενης άσκησης στην καρδιακή ανεπάρκεια

Διπλωματική Εργασία uoadl:2875113 295 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Καρδιοπνευμονική Αποκατάσταση και Αποκατάσταση Πασχόντων ΜΕΘ
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-05-27
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Τρίμπαλη Μαρίνα-Σοφία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κωνσταντίνος Δάβος, Ερευνητής Β', Ακαδημία Αθηνών
Νικόλαος Κουλούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σπυρίδων Ζακυνθινός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Σύγκριση διαλειμματικής και συνεχόμενης άσκησης στην καρδιακή ανεπάρκεια
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Σύγκριση διαλειμματικής και συνεχόμενης άσκησης στην καρδιακή ανεπάρκεια
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί ένα σύνθετο κλινικό σύνδρομο, το οποίο προκύπτει από δομική ή λειτουργική βλάβη της κοιλιακής πλήρωσης ή εξώθησης του αίματος. Οι ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, στην οποία αναφέρεται και η παρούσα ανασκόπηση, παρουσιάζουν αλλοιώσεις στο καρδιαγγειακό, αναπνευστικό και μυοσκελετικό τους σύστημα. Η καρδιοαγγειακή αποκατάσταση στοχεύει στη μείωση αυτών των παθολογικών αλλαγών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η διαλειμματική και συνεχής άσκηση αποτελούν κύριους τρόπους αερόβιας άσκησης στην καρδιοαγγειακή αποκατάσταση και ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να τις συγκρίνει, ώστε να παρουσιαστεί ο βέλτιστος τρόπος άσκησης.
Μέθοδος: Διεξήχθη έρευνα σε βάσεις δεδομένων (PubMed, Google scholar και Cochrane Controlled Register of Trials) για μελέτες άσκησης και μετα-αναλύσεις σε σταθερούς ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο ή διατηρημένο κλάσμα εξώθησης με τους όρους: καρδιοαγγειακή αποκατάσταση, χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, διαλειμματική, συνεχής άσκηση. Οι έρευνες αξιολογήθηκαν με βάση το PEDro ώστε να πληρούν τις αρχές της εγκυρότητας και αντικειμενικότητας.
Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των ερευνών αποδεικνύει την υπεροχή της διαλειμματικής άσκησης στην αύξηση της ικανότητας για άσκηση σε σύγκριση με τη συνεχή άσκηση. Επιπλέον, η διαλειμματική άσκηση σχετίζεται με αναστροφή της αναδιαμόρφωσης της αριστερής κοιλίας, τη μείωση των επιπέδων των νατριουρητικών πεπτιδίων, τη βελτίωση της ενδοθηλιακής λειτουργίας, της ποιότητας ζωής και της αναπνευστικής ενόρμησης. Από την άλλη πλευρά, η συνεχής άσκηση φαίνεται να αυξάνει λιγότερο την ικανότητα για άσκηση, αλλά ίσως να βελτιώνει στον ίδιο βαθμό την ποιότητα ζωής και τις υπόλοιπες καρδιοαγγειακές και αναπνευστικές παραμέτρους.
Συμπεράσματα: Μέσω ερευνών και μετα-αναλύσεων προκύπτει η υπεροχή της υψηλής έντασης διαλειμματικής άσκησης στην βελτίωση της ικανότητας για άσκησης. Παρόλα αυτά πρέπει να μελετηθεί περεταίρω η αποδοτικότητα και η ασφάλεια των προγραμμάτων της υψηλής έντασης διαλειμματικής άσκησης .
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Καρδιακή ανεπάρκεια, Άσκηση, Διαλειμματική, Συνεχής άσκηση, Καρδιοαγγειακή αποκατάσταση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
99
Αριθμός σελίδων:
83
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Διπλωματική Εργασία Τρίμπαλη Μαρίνα Σοφία.pdf
842 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.