Υπνική άπνοια σε παιδιά με σύνδρομο Prader-Willi

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2875558 326 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Υγείας - Μητέρας - Παιδιού
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-06-05
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Πολυτάρχου Αναστασία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Γεώργιος Χρούσος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Κανακά-Gantenbein, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Καδίτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Μίχος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μαρία-Ροζέ Πονς-Ροντρίγκεθ, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Παναγιώτα Περβανίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Φλώρα Μπακοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Υπνική άπνοια σε παιδιά με σύνδρομο Prader-Willi
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Υπνική άπνοια σε παιδιά με σύνδρομο Prader-Willi
Περίληψη:
Εισαγωγή και Σκοπός: Τα παιδιά με σύνδρομο Prader-Willi (PWS) παρουσιάζουν υψηλό επιπολασμό συνδρόμου αποφρακτικών απνοιών-υποπνοιών (ΣΑΑΥ). Σε κατά τα άλλα υγιή παιδιά με ΣΑΑΥ τα περισσότερα αποφρακτικά συμβάματα συμβαίνουν κατά το στάδιο REM του ύπνου. Στην παρούσα μελέτη υποθέσαμε ότι τα παιδιά με σύνδρομο Prader-Willi είναι επιρρεπή στην εμφάνιση αποφρακτικών συμβαμάτων στο στάδιο REM του ύπνου συγκριτικά με κατά τα άλλα υγιή παιδιά με ΣΑΑΥ.
Μέθοδοι: Μελετήθηκαν δεδομένα από πολυπνογραφικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά με PWS και υγιή παιδιά με ΣΑΑΥ (μάρτυρες) σε διάστημα τριών ετών και είχαν δείκτη απνοιών-υποπνοιών (AHI) >1 επεισόδιο/ώρα. Για τις δύο ομάδες υπολογίσθηκαν ο αποφρακτικός δείκτης απνοιών-υποπνοιών σε όλη τη διάρκεια του ύπνου (OAHI), οι αντίστοιχοι δείκτες στο στάδιο REM (OAHIrem) και NREM (OAHInrem), καθώς και ο λόγος OAHIrem/OAHI. Η επίδραση συγχυτικών παραγόντων στη συσχέτιση ανάμεσα στη διάγνωση του PWS και του λόγου OAHIrem/OAHI μελετήθηκε με τη χρήση μοντέλου γραμμικής παλινδρόμησης.
Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν δεδομένα από δώδεκα παιδιά με PWS (διάμεση ηλικία: 7.1 έτη [διακύμανση: 3.5, 12.4 έτη]) και 53 παιδιά-μάρτυρες (6.5 έτη [3.9, 8.7έτη]). Τα παιδιά με PWS και οι συμμετέχοντες στην ομάδα των μαρτύρων είχαν παρόμοιο δείκτη OAHI (P=0.21) και OAHInrem (P=0.76). Ωστόσο τα παιδιά με PWS είχαν υψηλότερο δείκτη OAHIrem (17.6 επεισόδια/ώρα [5.8, 25.8 επεισόδια/ώρα]) και υψηλότερη τιμή του λόγου OAHIrem/OAHI (2.3 [1.5, 3.2]) συγκριτικά με την ομάδα των μαρτύρων (5 επεισόδια/ώρα [1.5, 8.1 επεισόδια/ώρα], P= 0.002 και 1 [0.5, 2], P=0.003, αντίστοιχα. Η συσχέτιση ανάμεσα στη διάγνωση του PWS και του υψηλού λόγου OAHIrem/OAHI παρέμεινε σημαντική ακόμη και μετά την προσαρμογή ως προς την ηλικία, το φύλο και την παρουσία παχυσαρκίας (P=0.009).
Συμπέρασμα: Στα παιδιά με PWS, ο υπολογισμός του OAHI για τη συνολική διάρκεια του ύπνου δεν αντιπροσωπεύει τη βαρύτητα του ΣΑΑΥ κατά το στάδιο REM, στη διάρκεια του οποίου ο αντίστοιχος δείκτης μπορεί να είναι ακόμη και διπλάσιος. Η διάγνωση ήπιας βαρύτητας ΣΑΑΥ στους ασθενεις με σύνδρομο Prader-Willi με πολυπνογραφικές μελέτες χωρίς σταδιοποίηση του ύπνου, μπορεί να αντιστοιχεί σε μέτριας-σοβαρής βαρύτητας ΣΑΑΥ κατά το στάδιο REM του ύπνου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Σύνδρομο Αποφρακτικής Άπνοιας στον Ύπνο, Σύνδρομο Prader-Willi
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
186
Αριθμός σελίδων:
129
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Polytarchou Anastasia PhD.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.