Η νομική διάσταση των ανταγωνισμών των εθνοκρατικών δρώντων, στο γεωγραφικό σύμπλοκο της Κασπίας: ο γεωπολιτικός παράγοντας της ενέργειας.

Διπλωματική Εργασία uoadl:2875991 677 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Γεωπολιτική Ανάλυση, Γεωστρατηγική Σύνθεση και Σπουδές Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας
Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-06-12
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Ευσταθίου Δημήτριος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ιωάννης Θ. Μάζης, Καθηγητής, Τμήμα Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, ΕΚΠΑ.
Δρ. Γεώργιος Ανεψιού.
Δρ. Ελένη Μίχα, ΕΔΙΠ, Τμήμα Νομικής, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η νομική διάσταση των ανταγωνισμών των εθνοκρατικών δρώντων, στο γεωγραφικό σύμπλοκο της Κασπίας: ο γεωπολιτικός παράγοντας της ενέργειας.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
The legal dimension of the antagonisms of ethnic actors in the Caspian geographic complex: the geopolitical factor of energy.
Περίληψη:
Η σπουδαιότητα της γεωπολιτικής θέσης της Κασπίας αναγνωρίζεται από το σύνολο των ακαδημαϊκών και αναλυτών της Γεωπολιτικής και των Διεθνών σχέσεων. Η Κασπία αποτελεί το σημείο συνάντησης των δρόμων της Ανατολής και της Δύσης και επιπλέον τα σπουδαία ενεργειακά αποθέματα και οι έμβιοι πόροι (αλιεύματα) αποτελούν τα τρία χαρακτηριστικά που με όρους Γεωπολιτικής καθορίζουν την συμπεριφορά των εθνοκρατικών δρώντων.
Tα παράκτια κράτη της Κασπίας είναι η Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ιράν. Τα τέσσερα πρώτα κράτη δημιουργήθηκαν το 1991 μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το γεγονός αυτό άλλαξε την πολιτική γεωγραφία της περιοχής και ως εκ τούτου μεταβλήθηκαν και τα γεωπολιτικά δεδομένα. Εμφανίστηκαν νέες αντικρουόμενες θέσεις και διεκδικήσεις ως προς την οριοθέτηση της κυριαρχίας των κρατών στην υδάτινη περιοχή της Θάλασσας της Κασπίας. Μέχρι τότε τα δύο κυρίαρχα κράτη (ΕΣΣΔ και Ιράν) είχαν συνάψει συμφωνίες και γενικά το σύστημα αυτό είχε ισορροπήσει ως προς την κυριαρχία της Κασπίας. Ο νέος πολιτικός χάρτης όμως καθόρισε και νέα δεδομένα. Η οριοθέτηση της κυριαρχίας των κρατών στην Κασπία αποτελεί ένα περίπλοκο πρόβλημα, πολλαπλών κριτηρίων με αντικρουόμενους στόχους.
Στις 12 Αυγούστου 2018, στο Aktau του Καζακστάν, οι αρχηγοί των παράκτιων της Κασπίας υπέγραψαν Σύμβαση για το Νομικό Καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας (Convention on the Legal Status of the Caspian Sea), τερματίζοντας μια εικοσαετή διαμάχη για το νομικό καθεστώς της Κασπίας. Η Σύμβαση αυτή συνδυάζει διεθνείς προβλέψεις για το νομικό καθεστώς των Θαλασσών, αλλά και για το αντίστοιχο των τις Διεθνών Λιμνών, και αποδίδει στην Κασπία ένα ειδικό υβριδικό νομικό καθεστώς χαρακτηρίζοντας την ως «Περίκλειστη Υδάτινη Μάζα» (The body of water surrounded by the land territories of the Parties).
Επί τη βάση της Συστημικής Γεωπολιτικής Ανάλυσης, εξετάζεται πως η Ενέργεια δηλαδή τα ενεργειακά δεδομένα της περιοχής (κοιτάσματα, εκμετάλλευση, μεταφορά ενέργειας), ως Γεωπολιτικός Παράγοντας, επηρεάζουν την νομική διάσταση των ανταγωνισμών των εθνοκρατικών δρώντων, στο γεωγραφικό σύμπλοκο της Κασπίας. Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα μελέτη καταλήγει στη δημιουργία γεωπολιτικού υποδείγματος ανακατανομής της ισχύος στον πυλώνα της «Πολιτικής» στο γεωπολιτικό σύμπλοκο της Κασπίας, προσδιορίζοντας κατ’ εκτίμηση, με χρήση μαθηματικών μοντέλων, την επίδραση του «διεθνούς δικαίου» επί της ενεργειακής ικανότητας των κρατών της περιοχής.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Συνθήκη Aktau, Νομικό καθεστώς, Κασπία Θάλασσα, Ενέργεια, Γεωπολιτικός, Ανταγωνισμός, Σύνθετος Γεωπολιτικός Δείκτης, Υδρογονάνθρακες, Σύμπλοκο, Γεωπολιτικός Παράγοντας, Μεταφορά Ενέργειας, Γεωγραφία, Γεωγραφικοί χώροι.
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
200
Αριθμός σελίδων:
128
ΕΚΠΑ ΠΜΣ-2ος ΚΣ-2019_ΜΔΕ_ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ_ΜΕΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ.pdf (4 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο