Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2019-06-24

2019

Γαλανού Σοφία

Χρούσος Γεώργιος, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δάκου- Βουτετάκη Αικατερίνη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ζουμάκης Εμμανουήλ, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κανακά- Gantenbein Χριστίνα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μίχος Αθανάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σιαχανίδου Σουλτάνα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περβανίδου Παναγιώτα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Προοπτική μελέτη του άξονα υποθαλάμου-υποφύσεως - επινεφριδίων σε νεογνά με συγγενή υποθυρεοειδισμό

Ελληνικά

Προοπτική μελέτη του άξονα υποθαλάμου-υποφύσεως - επινεφριδίων σε νεογνά με συγγενή υποθυρεοειδισμό

Εισαγωγή: Το επινεφρίδιο υφίσταται σημαντικές αλλαγές κατά την διάρκεια της νεογνικής περιόδου. Οι αλλαγές αυτές αποτελούν μια βασική αναπτυξιακή διαδικασία που εξακολουθεί να παραμένει ανεπαρκώς κατανοητή. Όσον αφορά την ρύθμιση της διαδικασίας αυτής και ειδικότερα τον ρόλο των θυρεοειδικών ορμονών, δεν έχουν δημοσιευθεί σχετικά δεδομένα στον άνθρωπο.
Η επίδραση τόσο του υποθυρεοειδισμού όσο και του υπερθυρεοειδισμού στο επινεφρίδιο έχει μελετηθεί μόνο σε ενήλικες, εστιάζοντας στο ώριμο επινεφρίδιο. Πρόσφατα ο Huang και συν. αναγνώρισαν έκφραση του υποδοχέα θυρεοειδικής ορμόνης β1 (THRβ1) στη ζώνη- Χ του επινεφριδίου του ποντικού και επιπλέον έδειξαν ότι η θεραπευτική αγωγή με Τ3 μπορεί να μεταβάλει την μετά την γέννηση διαδικασία ωρίμανσης του επινεφριδίου στο ποντίκι.
Στόχος: Να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσο οι θυρεοειδικές ορμόνες επηρεάζουν τον μετασχηματισμό (remodeling) του επινεφριδίου κατά την νεογνική περίοδο.
Μεθοδολογία: Συγκρίθηκαν οι τιμές των επινεφριδιακών ανδρογόνων σε ένα φυσικό πρότυπο, το νεογνό με σοβαρό συγγενή υποθυρεοειδισμό (ΣΥ, n= 22) κατά την διάγνωση, με τις τιμές ευθυρεοειδικών νεογνών (n = 20). Τα νεογνά με ΣΥ παρακολουθήθηκαν και μετά την έναρξη αγωγής με θυροξίνη.
Αποτελέσματα: Σημαντικά υψηλότερα επίπεδα επινεφριδιακών ανδρογόνων (17-ΟΗ προγεστερόνη, DHEAS, Δ4-ανδροστενδιόνη και τεστοστερόνη) παρατηρήθηκαν στα νεογνά με σοβαρό ΣΥ σε σύγκριση με ευθυρεοειδικά νεογνά, ίδιας ηλικίας, βάρους γέννησης και διάρκειας κύησης. Οι τιμές των ανδρογόνων αποκαταστάθηκαν σε φυσιολογικά επίπεδα μετά την επίτευξη ευθυρεοειδισμού με χορήγηση L- θυροξίνης. Τα επίπεδα της κορτιζόλης δεν διέφεραν μεταξύ των δύο ομάδων. Οι τιμές της TSH στην ομάδα των υποθυρεοειδικών νεογνών σχετίζονταν θετικά και τα επίπεδα της FT4 σχετίζονταν αρνητικά με τις τιμές των επινεφριδιακών ανδρογόνων.
Συμπεράσματα: Οι αυξημένες τιμές επινεφριδιακών ανδρογόνων σε θήλεα νεογνά με ΣΥ υποδηλώνουν την διατήρηση μιας ιδιαίτερα δραστήριας επινεφριδιακής εμβρυικής ζώνης μετά την γέννηση, σε σύγκριση με ευθυρεοειδικά νεογνά. Τα δεδομένα αυτά εμμέσως συνδέουν τις θυρεοειδικές ορμόνες με τη διαδικασία ωρίμανσης του ανθρώπινου επινεφριδίου. Με βάση τα παρόντα δεδομένα θα μπορούσε να διατυπωθεί η άποψη ότι ο σοβαρός υποθυρεοειδισμός επιβραδύνει την υποστροφή της επινεφριδιακής εμβρυικής ζώνης που, φυσιολογικά, παρατηρείται στον άνθρωπο μετά την γέννηση.

Επιστήμες Υγείας

Νεογνά, Υποθυρεοειδισμός, Ανδρογόνα, Επινεφρίδιο

Όχι

0

Ναι

79

90

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2876660