Μονάδα:
Κατεύθυνση Παιδιατρική ΛοιμωξιολογίαΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-07-02
Συγγραφέας:
Μακαρίου Ιωάννης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σπυρίδης Νίκος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τσολιά Μαρία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μίχος Αθανάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Λεϊσμανίαση στον πληθυσμό της Κύπρου. Αναδρομική μελέτη 2005-2018
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Λεϊσμανίαση στον πληθυσμό της Κύπρου. Αναδρομική μελέτη 2005-2018
Περίληψη:
Γενική περιγραφή του θέματος:
Η λεϊσμανίαση είναι παρασιτική νόσος που οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Leishmania και μεταδίδεται με το δείγμα του θυληκού φλεβοτόμου. Είναι ενδημικό σε 97 χώρες παγκοσμίος με 700.000-1.000.000 νέες περιπτώσεις και 20.000-30.000 θανάτους ετησίως. Στην Κύπρο η λεϊσμανίαση ήταν διαδεδομένη πρίν το 1945. Δύο εκστρατείες είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή των διαβιβαστών και των ξενιστών της νόσου και μόνο λίγες περιπτώσεις αναφέρθηκαν μέχρι το 2005. Από τότε καταγράφηκε αυξημένος αριθμός νέων κρουσμάτων λεϊσμανίασης στην Κύπρο. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η περιγραφή των κλινικών και επιδημιολογικών χαρακτηριστικών της λεϊσμανίας στην Κύπρο και η αξιολόγηση της παρούσας κατάστασης και εξέτασης της δυνατότητας επιδείνωσης του προβλήματος.
Μέθοδοι:
Αναδρομική μελέτη των περιστατικών λεϊσμανίασης που καταγράφηκαν στον πληθυσμό της Κύπρου κατά την περίοδο 2005-2018. Τα δεδομένα λήφθηκαν απο το Υπουργείο Υγείας της Κύπρου, το Εργαστήριο Κτηνιατρικών Υπηρεσιών και του ατομικούς φακέλους των ασθενών.Συγκεντρώθηκαν δημογραφικά δεδομένα, κλινικά στοιχεία, εργαστηριακά ευρήματα, θεραπεία και στοιχεία για την έκβαση της νόσου.
Αποτελέσματα:
Μεταξύ 2005-2018, καταγράφηκαν 38 περιπτώσεις ανθρώπινης λεϊσμανίασης. 28 αυτόχθονες και 10 εισαγόμενες που αφορούσαν Σύριους πρόσφυγες. Καταγράφηκαν 10 σπλαχνικές λεϊσμανιάσεις, όλα αυτόχθονα περιστατικά, εκ των οποίων οι 6 σε παιδιά. Δερματική λεϊσμανίαση παρατηρήθηκε τόσο στο τοπικό πληθυσμό (18 περιπτώσεις) όσο και σε πρόσφυγες (10). Ο διάμεσος χρόνος από την εμφάνιση των συμπτωμάτων μέχρι τη διάγνωση της ΣΛ ήταν 38 ημέρες έναντι 180 ημερών για τη διάγνωση ΔΛ. Ανθρωπονοτική Leishmania donovani-MON37 εντοπίστηκαν σε αυτόχθονες περιπτώσεις ενώ ανθρωπονοτική Leishmania tropica εντοπίστηκε σε πρόσφυγες.4 από τις 6 παιδιατρικές ΣΛ (66%) ανέπτυξαν αιμοφαγοκυτταρικό σύνδρομο.
Συμπεράσματα:
Αν και η λεϊσμανίαση είναι μια σπάνια νόσος στην Κύπρο παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Λόγω της καθυστερημένης διάγνωσης της ΔΛ έναντι της ΣΛ, η δερματική μορφή θεωρείται σημαντικός παράγοντας κινδύνου για μετάδοση. Συνεπώς, απαιτείται η εκπαίδευση των γιατρών, ώστε να επιτυγχάνεται η έγκαιρη διάγνωση. Η εισαγωγή του ανθρωπονοτικού L. tropica στο νησί μπορεί να αποτελέσει πρόσθετο πρόβλημα εάν μεταδοθεί στον τοπικό πληθυσμό λόγω της ομοιότητας των κλιματολογικών συνθηκών με τη Συρία και της παρουσίας στο κατάλληλων φορέων για μετάδοση. Κρίνεται αναγκαία η παρακολούθηση του παθογόνου και της περαιτέρω εξέλιξης της νόσου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Λεϊσμανίαση, Κύπρος, Παιδιά, Σπλαχνική, Δερματική, Παιδιατρική
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
50
