Η επίδραση της θολερότητας των νερών της Μεσογείου στη δυναμική και τα χαρακτηριστικά της (με χρήση αριθμητικών προσομοιώσεων)

Διπλωματική Εργασία uoadl:2880038 600 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Φυσική Ωκεανογραφία
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-08-06
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Παπανδρέου Άγγελος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σαράντης Σοφιανός, επίκουρος καθηγητής, τμήμα φυσικής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της θολερότητας των νερών της Μεσογείου στη δυναμική και τα χαρακτηριστικά της (με χρήση αριθμητικών προσομοιώσεων)
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της θολερότητας των νερών της Μεσογείου στη δυναμική και τα χαρακτηριστικά της (με χρήση αριθμητικών προσομοιώσεων)
Περίληψη:
Στόχος της εργασίας είναι η κατανόηση της επίδρασης της επιφανειακής θολερότητας του νερού στα φυσικά χαρακτηριστικά και στην δυναμική της Μεσογείου θάλασσας, με τη χρήση αριθμητικού μοντέλου. Το ωκεανογραφικό μοντέλο έχει οριζόντια χωρική ανάλυση 1/12° × 1/12°, η οποία είναι αντίστοιχης τάξης με την ακτίνα αποδιαμόρφωσης Rossby στην περιοχή. Για να κατανοήσουμε την επίδραση της θολερότητας στην Μεσόγειο πραγματοποιήθηκαν 2 πειράματα. Στο πρώτο, θεωρούμε ότι η επιφανειακή θολερότητα στην περιοχή μελέτης είναι σταθερή και ίση με την ελάχιστη παρατηρούμενη στον ωκεανό, δηλαδή αυτή που αντιστοιχεί σε water type I κατά Jerlov, με μέγιστο βάθος απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας τα 23 m. Στο δεύτερο πείραμα, θεωρούμε ότι η επιφανειακή θολερότητα είναι σταθερή και ίση με την μέγιστη παρατηρούμενη στον ωκεανό, δηλαδή αυτή που αντιστοιχεί σε water type III κατά Jerlov, με μέγιστο βάθος απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας τα 7.9 m. Με βάση τα αποτελέσματα, παρατηρούμε ότι η αύξηση της επιφανειακής θολερότητας οδηγεί σε μείωση του βάθους του στρώματος ανάμιξης κατά 11 m σε ετήσια βάση (μείωση ~27%), ενώ τον χειμώνα η μείωση είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς φτάνει τα 40 m (μείωση ~44%). Η θερμοκρασία του επιφανειακού στρώματος, το οποίο συμπίπτει με το βάθος απόσβεσης για τα water type III κατά Jerlov (0-8 m) ελαττώνεται κατά 0.23 ºC, η λεκάνη σε ολόκληρο τον όγκο της ψύχεται κατά 0.84 ºC, ενώ οι απώλειες θερμότητας ελαττώνονται κατά 1 W/m2. Η στρωμάτωση γίνεται εντονότερη, με αποτέλεσμα οι κατακόρυφες κινήσεις να εξασθενούν (μείωση του συντελεστή vertical eddy viscosity κατά 60% τον χειμώνα) και οι οριζόντιες κινήσεις να ενισχύονται. Η εισροή Ατλαντικών νερών μέσω του Γιβραλτάρ αυξάνεται κατά 0.1 Sv (αύξηση ~12%).
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Θολερότητα, Μεσόγειος, φυσική, ωκεανός, ωκεανογραφία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
24
Αριθμός σελίδων:
54
Angelos Papandreou Master Thesis (1).pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο