Η επίδραση της θολερότητας στην ισημερινή κυκλοφορία του Ειρηνικού με τη χρήση δεδομένων αριθμητικού μοντέλου

Διπλωματική Εργασία uoadl:2890179 342 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Φυσική Ωκεανογραφία
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-12-23
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Αναστασοπούλου Γερασίμη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σαράντης Σοφιανός, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής, ΕΚΠΑ
Έλενα Φλόκα, Καθηγήτρια, Τμήμα Φυσικής, ΕΚΠΑ
Μαρία Χατζάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της θολερότητας στην ισημερινή κυκλοφορία του Ειρηνικού με τη χρήση δεδομένων αριθμητικού μοντέλου
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της θολερότητας στην ισημερινή κυκλοφορία του Ειρηνικού με τη χρήση δεδομένων αριθμητικού μοντέλου
Περίληψη:
Η θολερότητα έχει άμεση επίδραση στην επιφανειακή θαλάσσια θερμοκρασία (SST), μέσω της απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας από τα ανώτερα στρώματα του ωκεανού. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση της θολερότητας στα δυναμικά χαρακτηριστικά και την κυκλοφορία του ωκεανού, εξετάζονται η μεσημβρινή και η κατακόρυφη κατανομή του Ειρηνικού Ωκεανού, με έμφαση στη δυναμική των κυττάρων κυκλοφορίας του Ειρηνικού Ισημερινού. Η διερεύνηση πραγματοποιήθηκε με τη μελέτη των αποτελεσμάτων του αριθμητικού μοντέλου NEMO, τα οποία προέρχονται από διεξαγωγή πειραμάτων με διαφορετικές παραμετροποιήσεις θολερότητας. Συγκεκριμένα, η αύξηση της θολερότητας επιτεύχθηκε μέσω της μείωσης του βάθους εξασθένισης της ακτινοβολίας. Πραγματοποιήθηκαν δύο πειράματα ακραίων καταστάσεων, το πείραμα Type I με μηδενική θολερότητα (διαυγή νερά) και το πείραμα Type III με μεγάλη θολερότητα (θολερά νερά). Από τη διαφορά των δύο πειραμάτων διαπιστώθηκε η αύξηση της στρωμάτωσης στο επιφανειακό στρώμα, με αποτέλεσμα τη μείωση της τύρβης, η οποία εκφράζεται μέσω του συντελεστή κατακόρυφης μεταφοράς ορμής Av. Η μείωση του Av κατά 33% έχει ως συνέπεια τη μείωση του ανεμογενούς στρώματος (Ekman) κατά 29%, τη μείωση των κατακόρυφων κινήσεων και την αύξηση της επιφανειακής ροής. Με το μηχανισμό αυτό αυξάνεται σημαντικά απόκλιση των επιφανειακών υδάτων στην περιοχή του Ισημερινού, κατά 56%, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανάβλυσης. Απόρροια της αύξησης της ανάβλυσης είναι η μεταφορά μεγαλύτερης ποσότητας νερών προς την επιφάνεια, τα οποία έχουν μικρότερη θερμοκρασία, με συνέπεια την ψύξη της επιφάνειας του Ειρηνικού Ισημερινού.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
θολερότητα, Ειρηνικός Ωκεανός, αριθμητική προσομοίωση, NEMO, μήκος εξασθένισης, συντελεστής κατακόρυφης μεταφοράς ορμής
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
40
Αριθμός σελίδων:
39
Thesis_G_Anastasopoulou.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο