Θέατρα και θεατρικοί επιχειρηματίες κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η περίπτωση του Ανδρέα Μακέδου.

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2898549 435 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Παγκόσμιο Θέατρο: Πράξη - Δραματουργία - Θεωρία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-03-02
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Κουρμουλάκης Κωνσταντίνος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Κωνστάντζα Γεωργακάκη, (επιβλέπουσα), Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Φιλοσοφικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Γρηγόρης Ιωαννίδης, (μέλος τριμελούς), Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Φιλοσοφικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Γεωργία Βαρζελιώτη, (μέλος τριμελούς), Απίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Φιλοσοφικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - ΒΑσιλάκου, ΚΑθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Φιλοσοφικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Αντώνης Γλυτζουρής, Καθηγητής Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεάτρου, ΑΠΘ
Μανώλης Σειραγάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Θεατρικών Κινηματογραφικών και Μουσικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Αλεξία Αλτουβά, Επίκουρη ΚΑθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Φιλοσοφικής Σχολής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Θέατρα και θεατρικοί επιχειρηματίες κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η περίπτωση του Ανδρέα Μακέδου.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Θέατρα και θεατρικοί επιχειρηματίες κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η περίπτωση του Ανδρέα Μακέδου.
Περίληψη:
Ο Ανδρέας Μακέδος είναι ο θεατρικός επιχειρηματίας που κυριαρχεί στο χώρο του ελαφρού μουσικού θεάτρου, καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Από το 1924 που εμφανίζεται στο προσκήνιο, μέχρι το θάνατό του το 1944, οδηγεί τις εξελίξεις ενώ διακρίνεται για τον αντιφατικό του χαρακτήρα, την πολυσύνθετη προσωπικότητα και το ρηξικέλευθο πνεύμα του.
Συγκεντρώνει γύρω του κορυφαίους συντελεστές, συνθέτες, συγγραφείς, σκηνογράφους, χορογράφους και ηθοποιούς και ικανοποιεί κάθε καλλιτεχνική τους επιθυμία. Σε μια Αθήνα όπου το θεατρόφιλο κοινό είναι συνηθισμένο να βλέπει στη σκηνή «κουρελαρίες και προχειρότητες», ανεβάζει παραστάσεις εξαιρετικά υψηλού κατά κοινή παραδοχή επιπέδου, επιμελημένες σε όλα τα επίπεδα, στα σκηνικά, το μπαλέτο, την ορχήστρα, την αρτιότητα του θιάσου.
Σε μια περίοδο κατά την οποία τα κυρίαρχα θεατρικά είδη είναι η οπερέτα και η επιθεώρηση, ο δρόμος προς την πρόοδο και την εξέλιξη του θεάτρου περνά αναμφισβήτητα μέσα από το ελαφρό μουσικό θέατρο, το οποίο οδηγεί τις καλλιτεχνικές αλλά και τις τεχνολογικές εξελίξεις. Υπερβαίνοντας την έλλειψη δομών, πόρων και θεατρικής παράδοσης, τοποθετεί το ελληνικό θέατρο για πρώτη φορά στην ιστορία του, σε τροχιά για την επίτευξη του «εφάμιλλου του ευρωπαϊκού».
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
Λέξεις-κλειδιά:
Θέατρο, οπερέτα, επιθεώρηση, σκηνογραφία, μεσοπόλεμος
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
2.356
Αριθμός σελίδων:
698
didactoriko gia pergamos.pdf (8 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο

 


ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5 P2_compressed.pdf
5 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.