Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-03-04
Συγγραφέας:
Μελεξοπούλου Χριστίνα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Τούσουλης Δημήτριος,Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Βλαχάκος Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Μπολέτης Ιωάννης, Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Φιλιππάτος Γεράσιμος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Τσιούφης Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Σιάσος Γεράσιμος, Αναπληρωτής Καθηγητής , Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Μαρινάκη Σμαράγδη, Επίκουρη Καθηγήτρια , Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της μεταμόσχευσης νεφρού από ζώντες και αποβιώσαντες δότες σε καθιερωμένους και νεότερους βιοδείκτες καρδιαγγειακού κινδύνου
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της μεταμόσχευσης νεφρού από ζώντες και αποβιώσαντες δότες σε καθιερωμένους και νεότερους βιοδείκτες καρδιαγγειακού κινδύνου
Περίληψη:
Σκοπός: Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την κύρια αιτία θνητότητας μετά από μεταμόσχευση νεφρού. Στην πρώιμη μεταμοσχευτική περίοδο ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, ειδικά στους λήπτες μοσχευμάτων από αποβιώσαντα δότη συγκριτικά με αυτούς από ζώντα δότη.
Υλικό & Μέθοδος: Πρόκειται για προοπτική μελέτη παρακολούθησης της Proprotein convertase subtilisin/kexintype 9 (PCSK9), ενός πρόσφατα αναγνωρισμένου βιοδείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου και της Ιντερλευκίνης (IL)-6, ενός βιοδείκτη φλεγμονής, στην πρώιμη μεταμοσχευτική περίοδο. Συνολικά στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 83 ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Δέκα από αυτούς παρέμειναν στο μητρώο αναμονής για μεταμόσχευση και χρησίμευσαν σαν ομάδα ελέγχου, ενώ εβδομήντα τρείς ασθενείς υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση νεφρού, οι μισοί περίπου από ζώντα και οι υπόλοιποι από αποβιώσαντα δότη. Οι τιμές της PCSK9 και της IL-6 αξιολογήθηκαν πριν από τη μεταμόσχευση (ημέρα 0), 1 μήνα και 6 μήνες μετά τη μεταμόσχευση νεφρού.
Αποτελέσματα: Υπήρξε σημαντική αύξηση των επιπέδων της PCSK9 μετά από τη μεταμόσχευση νεφρού που παρέμεινε αυξημένη τους πρώτους 6 μήνες (p <0,001). Κατά την ίδια χρονική περίοδο, τα επίπεδα της IL-6 μειώθηκαν σημαντικά. Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων PCSK9 και IL-6 κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, ενώ παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ των μεταμοσχευμένων από ζώντα και αποβιώσαντα δότη, τόσο στα επίπεδα της PCSK9, όσο και στους άλλους φλεγμονώδεις βιοδείκτες. Η καθυστερημένη λειτουργία του μοσχεύματος (DGF) συσχετίστηκε με τα επίπεδα της IL-6 στους μεταμοσχευμένους από αποβιώσαντα δότη.
Συμπέρασματα: Την άμεση μεταμοσχευτική περίοδο οι φλεγμονώδεις βιοδείκτες παρουσιάζουν μείωση, ειδικά στους μεταμοσχευμένους από ζώντα δότη, ενώ τα επίπεδα της PCSK9 παραμένουν υψηλά,. Η περίοδος αυτή είναι ιδιαίτερης σημασίας, αφού οι μεταβολές που συμβαίνουν στο νεφρό μπορεί να επηρεάσουν τα μακροχρόνια αποτελέσματα της μεταμόσχευσης. Πρώιμες θεραπευτικές φαρμακευτικές παρεμβάσεις πιθανόν να αποδειχθούν ωφέλιμες για τους ασθενείς αυτούς.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Μεταμόσχευση νεφρού, PCSK9, C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, Ιντερλευκίνη-6, Καθυστερημένη λειτουργία μοσχεύματος, Φλεγμονή, Βιοδείκτες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
150
