Χρόνιος πόνος μετά από νοσηλεία σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Βιβλιογραφική ανασκόπηση

Διπλωματική Εργασία uoadl:2916013 331 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Αλγολογία: Αντιμετώπιση του πόνου, διάγνωση και θεραπεία. Φαρμακευτικές, παρεμβατικές και άλλες τεχνικές
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-06-04
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Μαλιαμάνης Δημήτριος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Στάικου Χρυσούλα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ Επιβλέπουσα
Μελεμένη Αικατερίνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σιδηροπούλου Τατιανή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Χρόνιος πόνος μετά από νοσηλεία σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Χρόνιος πόνος μετά από νοσηλεία σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Περίληψη:
ΣΚΟΠΟΣ: Οι ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) πάσχουν από βαριά νόσο και παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας ανάμεσα στους νοσηλευόμενους ασθενείς. Για εκείνους που επιβιώνουν, η ανάρρωση συχνά αποτελεί παρατεταμένη περίοδο αποκατάστασης με προβλήματα σωματικά, γνωσιακά και ψυχολογικά. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για άρθρα σχετικά με την ανάπτυξη χρόνιου πόνου μετά τη νοσηλεία στη ΜΕΘ.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στο MEDLINE για σχετικά άρθρα. Επιλέχθηκαν τελικά 41 άρθρα, εκ των οποίων τα 29 ήταν πρωτότυπες μελέτες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Προϋπάρχων χρόνιος πόνος, προηγούμενη έκπτωση στην ποιότητα ζωής λόγω προβλημάτων υγείας, αλλά και η ίδια η βαριά νόσος και η νοσηλεία με υποστήριξη οργάνων και πολλαπλές παρεμβάσεις, προδιαθέτουν στην ανάπτυξη χρόνιου πόνου στην περίοδο μετά τη νοσηλεία, δυσχεραίνοντας περαιτέρω την επιστροφή στην προ νόσου λειτουργικότητα. Η χορήγηση οπιοειδών στους ασθενείς της ΜΕΘ αποτελεί κοινή πρακτική κατά τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού, χωρίς ωστόσο αξιόπιστη και συστηματική αξιολόγηση του πόνου και εξατομικευμένη τιτλοποίηση των δόσεων. Η πολυπαραγοντική αναλγησία, με αξιοποίηση της δεξμεδετομιδίνης, της κεταμίνης, επικουρικών φαρμάκων για τον πόνο και τεχνικών περιοχικής αναλγησίας μπορεί να προλάβει την ανάπτυξη χρόνιου πόνου και να μειώσει το σύνδρομο στέρησης κατά τη διαδικασία απογαλακτισμού από οπιοειδή. Πρώιμη κινητοποίηση και φυσικοθεραπεία από τη στιγμή που κάποιος ασθενής σταθεροποιηθεί ενώ ακόμα νοσηλεύεται στη ΜΕΘ και συνεχής παρακολούθηση από ομάδα ειδικών με στόχο την έγκαιρη αναγνώριση των προβλημάτων μετά τη βαριά νόσο και την κατάλληλη αντιμετώπισή τους, συναποτελούν τους πυλώνες ενίσχυσης της λειτουργικότητας των ασθενών που εξέρχονται της ΜΕΘ. Η αναλυτική ενημέρωση τόσο των ασθενών, όσο και των οικείων τους, η δυνατότητα πρόσβασης σε δομές φροντίδας και η φαρμακολογική και όχι μόνο διαχείριση του πόνου που παρουσιάζεται κατά την αποκατάσταση, είναι μέσα βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο χρόνιος πόνος μετά από νοσηλεία σε ΜΕΘ είναι συχνό φαινόμενο και σχετίζεται τόσο με την ίδια τη βαριά νόσο όσο και με τη νοσηλεία αυτή καθαυτή. Κατά την αποκατάσταση απαιτείται ευαισθητοποίηση, φροντίδα και εξατομικευμένη πολυπαραγοντική αντιμετώπιση του πόνου ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών που επιζούν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Χρόνιος πόνος, Βαριά νόσος, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, Επιβίωση, Αποκατάσταση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
52
Αριθμός σελίδων:
45
Maliamanis Dimitrios Msc.pdf (708 KB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο