Στρατηγική Επιχειρήσεων Αεροπυρόσβεσης. Διαχείριση Εναέριων Μέσων από το Πυροσβεστικό Σώμα. Πολυκριτιριακή αξιολόγηση :αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα και προτάσεις για την βέλτιστη αξιοποίηση τους

Διπλωματική Εργασία uoadl:2920300 225 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Στρατηγικές Διαχείρισης Καταστροφών και Κρίσεων
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-22
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Φαλδαμής Ορέστης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Β. Μαρτζάκλης
M.Sc. Αξιωματικός Πυροσβεστικού Σώματος, Πτυχιούχος Δημόσιας Διοίκησης Παντείου Πανεπιστημίου, Expert E.U. Civil Protection Mechanism

Δρ. Ε. Λέκκας,Καθηγ. ΕΚΠΑ

Δρ. Ε. Βασιλάκης, Επικ. Καθηγ. ΕΚΠΑ

Δρ. Β. Αντωνίου,Δρ. Γεωλόγος, Ε.Δ.Ι.Π. ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Στρατηγική Επιχειρήσεων Αεροπυρόσβεσης. Διαχείριση Εναέριων Μέσων από το Πυροσβεστικό Σώμα. Πολυκριτιριακή αξιολόγηση :αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα και προτάσεις για την βέλτιστη αξιοποίηση τους
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Στρατηγική Επιχειρήσεων Αεροπυρόσβεσης. Διαχείριση Εναέριων Μέσων από το Πυροσβεστικό Σώμα. Πολυκριτιριακή αξιολόγηση :αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα και προτάσεις για την βέλτιστη αξιοποίηση τους
Περίληψη:
Η προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από το καταστροφικό φαινόμενο της πυρκαγιάς αποτελεί πρόκληση ακόμη και για τις πλέον τεχνολογικά αναπτυγμένες και εύρωστες χώρες. Η φύση των δασικών πυρκαγιών, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ως προς την ένταση και το μέγεθός, άλλα και το γεγονός ότι τα αίτια πρόκλησης τους και οι παράγοντες που επιδρούν στην εξάπλωσή τους παρουσιάζουν αυξημένη πολυπλοκότητα, καθιστούν την πλήρη εξάλειψη του φαινομένου αδύνατη. Στην Ελλάδα και γενικότερα στις χώρες της Μεσογείου, οι επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες προσδίδουν ιδιαίτερα καταστρεπτικό χαρακτήρα στο φαινόμενο των πυρκαγιών, ενώ ο αριθμός τους παρουσιάζει αύξηση, το ίδιο και οι δυσμενείς επιπτώσεις τους. Επιπρόσθετα η συντελούμενη μεταβολή του κλίματος, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την άνοδο της θερμοκρασίας και την ανομβρία, αναμένεται ότι θα διευρύνει τις περιόδους αυξημένης επικινδυνότητας για εκδήλωση πυρκαγιών. Σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, αποτελεί η αξιοποίηση εναερίων μέσων. Η χρήση των εναερίων μέσων για την αντιπυρική προστασία των δασών χρονολογείται από το 1919. Στην αρχή τα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν για τον έγκαιρο εντοπισμό πυρκαγιών. Από το 1930 και μετά, στις ΗΠΑ, Ρωσία, Καναδά και Αυστραλία, άρχισαν να χρησιμοποιούνται για την καταστολή-κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών.
Στην Ελλάδα η πλειοψηφία των εναερίων μέσων, τα οποία μετέχουν σε αποστολές αεροπυρόσβεσης, υπάγονται στην Πολεμική Αεροπορία και στελεχώνεται από προσωπικό της. Σύμφωνα όμως με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, η ευθύνη καταστολής των δασικών πυρκαγιών ανήκει στο Πυροσβεστικό Σώμα, το οποίο κατά την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου αναλαμβάνει τον επιχειρησιακό έλεγχο των εναερίων μέσων. Ως εκ τούτου για την εκτέλεση των ιδιαίτερα απαιτητικών αποστολών αεροπυρόσβεσης, είναι απαραίτητη η συνεργασία δυο οργανισμών με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, κάτι το οποίο από μόνο του αποτελεί πρόκληση. Σε αρκετές περιπτώσεις δε, η αποτελεσματικότητα των εναερίων μέσων δεν είναι η επιθυμητή και αυτό είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων, που κυρίως έχουν να κάνουν με την πολυπλοκότητα του πλαισίου της αεροπυρόσβεσης. Επιπροσθέτως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όλη αυτή η διέγερση και κινητοποίηση των δυνάμεων για την κατάσβεση των πυρκαγιών, κοστίζει πάρα πολλά χρήματα. Συνεπώς είναι υποχρέωση όλων που ασχολούνται με το σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιχειρήσεων αεροπυρόσβεσης να είναι προσεκτικοί και πλήρως αποτελεσματικοί. Ακόμη ποιο επιτακτική γίνεται η ανάγκη αυτή, αν συνυπολογίσουμε την δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση που βιώνει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα.
Υπ΄ αυτό το πλαίσιο, σκοπός της διατριβής είναι να παρουσιάσει προτάσεις για την βέλτιστη διαχείριση των εναερίων μέσων κατά την εκτέλεση αποστολών αεροπυρόσβεσης, με γνώμονα την ασφάλεια των πτήσεων, την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα. Δεν νοείται όμως ανάπτυξη και υλοποίηση αποτελεσματικών στρατηγικών αεροπυρόσβεσης και διαχείρισης εναερίων μέσων, χωρίς πρώτα οι εμπλεκόμενοι να έχουν αντίληψη και κατανόηση του ίδιου του πλαισίου που αυτές θα υλοποιηθούν. Κρίνεται λοιπόν σκόπιμο, να γίνει ανάλυση του ανωτέρω πλαισίου. Συγκεκριμένα, αρχικά θα γίνει αναφορά στους εμπλεκόμενους φορείς, στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές τους βάση θεσμικών κειμένων και νομοθετικού πλαισίου, καθώς και στις διασυνδέσεις μεταξύ τους. Στη συνέχεια θα γίνει ανάλυση της «απειλής», δηλαδή των δασικών πυρκαγιών, με έμφαση στη φύση και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, καθώς επίσης και στους παράγοντες εκείνους που δύναται να επηρεάσουν και να διαφοροποιήσουν τα ανωτέρω χαρακτηριστικά. Κατόπιν θα ακολουθήσει συνοπτική αναφορά στα αεροπορικά μέσα, αναφορικά με τις δυνατότητες και τους περιορισμούς τους και θα γίνει εισαγωγή στην έννοια της ασφάλειας πτήσεων, ως βασικού πυλώνα «αεροπορικής παιδείας» και αναγκαίας συνθήκης για την ασφαλή εκτέλεση αποστολών στις οποίες συμμετέχουν αεροπορικά μέσα. Εν συνεχεία, θα αναλυθούν οι εθνικά εφαρμοζόμενές στρατηγικές αεροπυρόσβεσης – διαχείρισης εναερίων μέσων, τόσο σε επίπεδο επιχειρησιακού σχεδιασμού-ελέγχου, όσο και σε τακτικό επίπεδο. Προκειμένου δε, να διευκολυνθεί η εξαγωγή συμπερασμάτων, θα γίνει συνοπτική αναφορά στην διεθνή πρακτική, με έμφαση στο μοντέλο εναερίου συντονισμού που εφαρμόζεται στις Η.Π.Α.
Τέλος, μετά το πέρας της ανωτέρω πολυκριτηριακής ανάλυσης, θα εξαχθούν συμπεράσματα και θα γίνουν προτάσεις αναφορικά με τον βέλτιστο τρόπο διαχείρισης των εναερίων μέσων, έχοντας ως γνώμονα την ασφάλεια του προσωπικού και των μέσων και λαμβάνοντας υπόψη την παρούσα δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Στρατηγικές αεροπυρόσβεσης, στρατηγικές διαχείρισης εναερίων μέσων, εναέριος συντονισμός – επίβλεψη, αποδοτικότητα, ασφάλεια πτήσεων.
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
90
Αριθμός σελίδων:
96
Master_Thesis_Faldamis_Orestis.pdf (3 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο