Η επίδραση της αντικαταθλιπτικής αγωγής σε δείκτες υποκλινικής αθηρωμάτωσης

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2920775 207 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-07-29
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Παπαδοπούλου Ευθυμία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Δημόπουλος Μελέτιος-Αθανάσιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σταματελόπουλος Κίμων, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Δάλλα Χριστίνα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτογέρου Αθανάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κουζούπης Αναστάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μανιός Ευστάθιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γαβριατοπούλου Μαρία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της αντικαταθλιπτικής αγωγής σε δείκτες υποκλινικής αθηρωμάτωσης
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της αντικαταθλιπτικής αγωγής σε δείκτες υποκλινικής αθηρωμάτωσης
Περίληψη:
Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή που αφορά περισσότερους από 300 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Είναι γνωστό ότι η μείζονα κατάθλιψη αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο, και πολλοί μηχανισμοί έχουν προταθεί προκειμένου να ερμηνευθεί αυτή η συσχέτιση, όπως η ενεργοποίηση του συμπαθητικού συστήματος, διαταραχές στην ανοσολογική απόκριση, νευροενδοκρινικές αλλαγές. Όλο και περισσότερα δεδομένα υποστηρίζουν πως η κατάθλιψη σχετίζεται με ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και αυξημένη αρτηριακή σκληρία, που μπορούν να οδηγήσουν σε ανάπτυξη αρτηριακής υπέρτασης και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Ωστόσο η επίδραση που μπορεί να έχει η αντικαταθλιπτική θεραπεία στη λειτουργία του ενδοθηλίου δεν έχει διασαφηνιστεί. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι να εκτιμήσει την επίδραση της αντικαταθλιπτικής αγωγής στην ενδοθηλιακή λειτουργία και την αρτηριακή σκληρία ασθενών με μείζονα κατάθλιψη.
Αρχικά επιλέχθηκαν 69 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια διάγνωσης μείζονος κατάθλιψης με ψυχωσικά στοιχεία, κατά DSM-IV-TR με ένδειξη αγωγής με σιταλοπράμη και ρισπεριδόνη. Έγινε εκτίμηση της αγγειακής τους λειτουργίας στο εργαστήριο και 1:1 αντιστοίχιση με ομάδα ελέγχου χωρίς κατάθλιψη. Σαρανταεννέα από αυτούς δέχτηκαν να συνεχίσουν στο προοπτικό σκέλος της μελέτης και κλήθηκαν, κατά την κρίση του θεράποντος ψυχιάτρου, να λάβουν συνδυασμό σιταλοπράμης με ρισπεριδόνη, σε προσαρμοσμένες δόσεις, για διάρκεια 6 μηνών. Τριανταεπτά ασθενείς ολοκλήρωσαν τη θεραπεία, ενώ 12 δε συμμορφώθηκαν ή αρνήθηκαν τη θεραπεία, εντούτοις συμφώνησαν με την 6μηνη παρακολούθηση. Αυτή η ομάδα χρησιμοποιήθηκε στην ανάλυση ως ομάδα ελέγχου. Η εκτίμηση της αγγειακής λειτουργίας έγινε στην αρχική επίσκεψη και στην επανεκτίμηση, με τον υπολογισμό της εξαρτώμενης από τη ροή αγγειοδιαστολής (Flow Mediated Dilatation, FMD), τη μέτρηση της ταχύτητας του σφυγμικού κύματος (Pulse Wave Velocity, PWV) καρωτιδο-μηριαία, και την εκτίμηση των ανακλώμενων κυμάτων, της κεντρικής (αορτικής) πίεσης και του δείκτη επαύξησης της αρτηριακής πίεσης (Augmentation Index, AI). Κατά την επανεκτίμηση στους 6 μήνες αξιολογήθηκε η ανταπόκριση της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας των ασθενών στη θεραπεία (n=37, βελτίωση σε 24 και μη βελτίωση σε 13 ασθενείς).
Από τη σύγκριση των 69 καταθλιπτικών ασθενών που είχαν αρχικά εισαχθεί με τον πληθυσμό ελέγχου, παρατηρήθηκε ότι οι ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη παρουσίαζαν χειρότερη ενδοθηλιακή λειτουργία σε σχέση με την ομάδα ελέγχου χωρίς κατάθλιψη, που είχαν αντιστοιχισθεί για τους κλασικούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Επίσης η αρτηριακή πίεση περιφερικά και στην αορτή, οι τιμές των FMD, PWV και AI, βελτιώθηκαν σημαντικά (p<0.05 για όλες τις συγκρίσεις) στους ασθενείς που έλαβαν αντικαταθλιπτική αγωγή. Από αυτή την ομάδα μόνο οι ασθενείς με βελτίωση της κατάθλιψης μετά τη θεραπεία (n=24) παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις σε όλες τις αγγειολογικές και αιμοδυναμικές παραμέτρους (p<0.05 για όλες τις συγκρίσεις), ανεξάρτητα από τους κλασικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, τη λήψη αγγειοδραστικών φαρμάκων και την μείωση της αρτηριακής πίεσης που παρατηρήθηκε.
Συμπερασματικά, οι ασθενείς που ανταποκρίνονται στη θεραπεία για μείζονα κατάθλιψη εμφανίζουν σαφή βελτίωση στην αγγειακή τους λειτουργία. Δεδομένου ότι οι καταθλιπτικοί ασθενείς θεωρούνται ως υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου και συχνά δε συμμορφώνονται με τη φαρμακευτική τους αγωγή, τα αποτελέσματα αυτής της διατριβής ενισχύουν τη σημασία της προσεκτικής επιτήρησης για συμμόρφωση αυτών των ασθενών στη θεραπεία τους, καθώς και της τακτικής αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας της αντικαταθλιπτικής θεραπείας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Κατάθλιψη, Ενδοθηλιακή λειτουργία, Αρτηριακή σκληρία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
161
Αριθμός σελίδων:
116
Papadopoulou Efthymia PhD.pdf (2 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο