24ωρη καταγραφή πίεσης και αρτηριακή σκληρία σε λήπτες νεφρικού μοσχεύματος

Διπλωματική Εργασία uoadl:2924847 191 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Αρτηριακή Υπέρταση και Συνοδά Καρδιαγγειακά-Νεφρικά Νοσήματα
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-10-21
Έτος εκπόνησης:
2020
Συγγραφέας:
Κορογιάννου Μαρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σμαράγδη Μαρινάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ι.Ν. Μπολέτης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παντελής Σαραφίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΑΠΘ
Πρωτότυπος Τίτλος:
24ωρη καταγραφή πίεσης και αρτηριακή σκληρία σε λήπτες νεφρικού μοσχεύματος
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
24ωρη καταγραφή πίεσης και αρτηριακή σκληρία σε λήπτες νεφρικού μοσχεύματος
Περίληψη:
Υπόβαθρο: Η μεταμόσχευση νεφρού αποτελεί τη θεραπεία εκλογής σε ό,τι αφορά την υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών και αυξάνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης συγκριτικά με τους ασθενείς σε αιμοκάθαρση. Παρ’ όλα αυτά οι λήπτες νεφρικού μοσχεύματος συνεχίζουν να έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, κατά κύριο λόγο εξαιτίας του αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου. Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου στους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος, καθώς παρουσιάζει υψηλό επιπολασμό (70-95%) και διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στην επιβίωση τόσο των ασθενών όσο και των μοσχευμάτων . Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι συχνά δεν επιτυγχάνεται επαρκής ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης στους ασθενείς αυτούς. Στα πλαίσια αυτά, η ακριβής καταγραφή της αρτηριακής πίεσης καθίσταται ιδιαιτέρως σημαντική. Έως σήμερα, περιορισμένος αριθμός μελετών υπάρχουν σχετικά με το ρόλο της περιπατητικής καταγραφής της αρτηριακής πίεσης τόσο στη διάγνωση, την πρόγνωση, τον έλεγχο και τη θεραπευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης στους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος.
Υλικό και μέθοδοι: Η παρούσα μελέτη αποτελεί μελέτη εγκάρσιας τομής (cross-sectional study), στην οποία συμπεριελήφθησαν 150 σταθεροί λήπτες νεφρικού μοσχεύματος οι οποίο υποβλήθηκαν σε μέτρηση αρτηριακής πίεσης ιατρείου και 24ωρη περιπατητική καταγραφή της αρτηριακής πίεσης (Ambulatory Blood Pressure Monitoring, ABPM) με τη συσκευή Mobil-O-Graph NG. Ως αρτηριακή υπέρταση ορίστηκε: (1) αρτηριακή πίεση (ΑΠ) ιατρείου ≥140/90 mmHg ή λήψη αντιϋπερτασικής αγωγής, (2) περιπατητική ΑΠ ≥ 130/80 mm Hg ή λήψη αντιϋπερτασικής αγωγής. Η επίγνωση της αρτηριακής υπέρτασης υπολογίστηκε ως το ποσοστό των ασθενών που γνώριζε τη διάγνωση αρτηριακής υπέρτασης με βάση το ατομικό ιστορικό. Ως έλεγχος ΑΥ ορίστηκε ως ΑΠ<140/90 ή <130/80 mmHg, στο ιατρείο ή με ΑΒΡΜ αντίστοιχα. Για την αξιολόγηση των διαφορετικών τύπων ελέγχου της ΑΥ ορίστηκαν κατηγορικές μεταβλητές ως εξής: (1) επαρκής έλεγχος (ΑΠ ιατρείου <140/90 και περιπατητική ΑΠ <130/80mmHg), (2) ανεπαρκής έλεγχος (ΑΠ ιατρείου ≥140/90 και περιπατητική ΑΠ ≥130/80mmHg), (3) υπέρταση «λευκής μπλούζας» (ΑΠ ιατρείου ≥140/90 και περιπατητική ΑΠ <130/80mmHg), (4) συγκεκαλυμμένη ΑΥ (ΑΠ ιατρείου <140/90 και περιπατητική ΑΠ ≥130/80mmHg).
Αποτελέσματα: Ο επιπολασμός της υπέρτασης βάσει περιπατητικής καταγραφής ήταν ιδιαίτερα υψηλός (94%) και βάσει της ΑΠ ιατρείου ήταν 88.7%, με τη συμφωνία μεταξύ των δύο μεθόδων να είναι μετρίου βαθμού (κ-statistics=0.499, p<0.001). Συνολικά, 126 ασθενείς λάμβαναν αντιϋπερτασική αγωγή. Από το σύνολο του υπό μελέτη πληθυσμού, μόλις το 4.7% ήταν νορμοτασικοί τόσο βάσει μετρήσεων ΑΠ ιατρείου όσο και βάσει της περιπατητικής καταγραφής, ενώ από τους υπερτασικούς ασθενείς, 31.5% εμφάνιζε επαρκή έλεγχο ΑΠ με αμφότερες τις μεθόδους και 20.3% εμφάνιζε ανεπαρκή έλεγχο με αμφότερες τις μεθόδους. Επιπλέον, ο επιπολασμός της υπέρτασης «λευκής μπλούζας» ήταν 7% ενώ αυτός της συγκεκαλυμμένης υπέρτασης ήταν 41.2%. Η ΑΠ ιατρείου ≥ 140/90 mmHg εμφάνιζε 33% ευαισθησία και 83.9% ειδικότητα για τη διάγνωση περιπατητικής ΑΠ ≥ 130/80 mmHg. Η θετική και αρνητική προγνωστική αξία ήταν 74.4% και 46.8% αντίστοιχα. Τέλος, σε συγκριτική αξιολόγηση του επιπολασμού και του ελέγχου της αρτηριακής υπέρτασης με βάση τους ορισμούς των European Society of Cardiology (ESC)-European Society of Hypertension (ESH) και American College of Cardiology (ACC)-American Heart Association (AHA), ο επιπολασμός της αρτηριακής υπέρτασης δεν διέφερε σημαντικά με βάση τους δύο ορισμούς που χρησιμοποιήθηκαν (88,7% και 92,7%, p=0.234, για ≥140/90 και ≥130/80mmHg, αντίστοιχα). Περαιτέρω ανάλυση με τη χρήση kappa-statistics έδειξε αποδεκτή συμφωνία μεταξύ των δύο ορισμών (κ=0,765, p<0,001). Συνολικά, 26% των ασθενών εμφάνιζαν ΑΠ ιατρείου ≥140/90 mmHg και 52% ≥130/80 mmHg (p<0,001), ενώ όπως αναμενόταν ο έλεγχος ήταν σημαντικά υψηλότερος στο επίπεδο ΑΠ ιατρείου ≥140/90 έναντι ≥130/80 mmHg
Συμπεράσματα: Ο επιπολασμός της αρτηριακής υπέρτασης βάσει της περιπατητικής καταγραφής ΑΠ είναι εξαιρετικά υψηλός στους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος. Η χρήση μετρήσεων ΑΠ ιατρείου είναι πτωχής προγνωστικής αξίας για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό υπέρτασης σύμφωνα με την περιπατητική καταγραφή. Επιπλέον, η περιπατητική καταγραφή αποκαλύπτει ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό συγκεκαλυμμένης υπέρτασης, εύρημα ιδιαιτέρως ανησυχητικό καθώς αυτή σχετίζεται με υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο. Τα ανωτέρω ευρήματα υποστηρίζουν τη χρήση της 24ωρης περιπατητικής καταγραφής της ΑΠ τόσο για τη διάγνωση, όσο και για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης στους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Αρτηριακή υπέρταση, Μεταμόσχευση νεφρού, Περιπατητική καταγραφή αρτηριακής πίεσης
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
103
Αριθμός σελίδων:
59
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Korogiannou Maria MSc.pdf
651 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.