Περίληψη:
Η εργασία αυτή αποτελεί μία προσπάθεια εύρεσης σωματικών αναπαραστάσεων για κάποιες διαστάσεις του φαινομένου της απλής αρμονικής ταλάντωσης, και βασίζεται θεωρητικά στην προσέγγιση ότι η νόηση σχετίζεται και με τις ενσώματες αλληλεπιδράσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον του. Μεθοδολογικά αυτό διερευνάται, μέσω της αλληλεπίδρασης ενός καθηγητή φυσικής με έναν εικαστικό καλλιτέχνη. Οι δυο ερευνητές πραγματοποίησαν 3 συναντήσεις διάρκειας 3 ωρών περίπου η καθεμία, οι οποίες βιντεοσκοπήθηκαν. Τα βασικά σημεία της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης ήταν τα εξής: α) κατασκευή και χρήση από την πλευρά του καθηγητή φυσικής ενός χάρτη εννοιών που αφορούσε σε όψεις της αρμονικής ταλάντωσης όπως ημιτονοειδής συνάρτηση, απομάκρυνση, συχνότητα, περίοδος, πλάτος, κυκλική συχνότητα, φάση, διαφορά φάσης, β) ερωταποκρίσεις μεταξύ των δυο εμπλεκόμενων, γ) εφαρμογές (σωματικές) από τον καλλιτέχνη στην προσπάθειά του να απαντήσει. Φαίνεται ότι η αλληλεπίδραση συντόνισε τους δύο ερευνητές προς την επιζήτηση ενός κοινού κώδικα επικοινωνίας, το οποίο οδήγησε σε ενσώματες αναπαραστάσεις και από τα δύο μέρη. Καταδείχθηκε ότι ο εικαστικός καλλιτέχνης χρησιμοποιώντας το σώμα του μπορούσε τελικά να απαντήσει σε τυπικές ερωτήσεις που αφορούν στο φαινόμενο, ενώ ο φυσικός «απαντούσε» χρησιμοποιώντας μαθηματικούς υπολογισμούς. Ενδεχομένως τέτοιου είδους αλληλεπιδράσεις, παρόλο που έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας για να μεθοδευτούν, μπορεί να κάνουν πιο λειτουργικά τα αντικείμενα των φυσικών επιστημών εισφέροντας δυναμικά στο διδακτικό μετασχηματισμό τους.
