Περίληψη:
Το άρθρο βασίζεται στη μελέτη των φιλοσοφικών βάσεων ενός Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών στην εκπαίδευση και περιλαμβάνει μία πρόταση για το Αναλυτικό Πρόγραμμα της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης στο Λύκειο. Είναι γνωστό ότι διαφορετικές φιλοσοφίες (Ιδεαλισμός, Ρεαλισμός, Κριτικός Ρεαλισμός, Πραγματισμός, Υπαρξισμός) παράγουν διαφορετικές ιδέες για την πραγματικότητα, τον άνθρωπο, τη γνώση και τη μάθηση. Με βάση αυτές και την επιλογή του πραγματισμού σε «εκλεκτικό» συνδυασμό με τον υπαρξισμό η σύγχρονη Θρησκευτική Εκπαίδευση, σύμφωνα με τον συγγραφέα, μπορεί να στηριχθεί στην προσέγγιση ότι η γνώση είναι εμπειρία (βίωμα). Η πρόταση στηρίζεται στη θεωρία του Dewey και του κονστρουκτιβισμού και συνδυάζει περαιτέρω τη «θεολογία του προσώπου και της ετερότητας», την ιδέα του Bahktin για τον «διαλογικό εαυτό» και τη θεωρία του Geertz για τη «γραμματική των πολιτισμών». Τονίζεται, τέλος, ότι μία σύγχρονη Θρησκευτική Εκπαίδευση μπορεί να παιδαγωγεί τους νέους προσφέροντάς τους τη «θρησκευτική γλώσσα» του εαυτού και του πολιτισμού τους, σκοπεύοντας παράλληλα στη «κριτική θρησκευτικότητα», στην οποία ο άλλος γίνεται μέρος του εαυτού.
Λέξεις-κλειδιά:
Θρησκευτική Εκπαίδευση, Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, φιλοσοφία, Λύκειο
