Μονάδα:
Κατεύθυνση Έρευνα στην Γυναικεία ΑναπαραγωγήΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-04-06
Συγγραφέας:
Κοντού Παρασκευή
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Μαστοράκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Φλώρα Ζαγουρή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια , Ιατρική Σχολή ,ΕΚΠΑ
Ευαγγελία Ζαπάντη, Διευθύντρια , ΓΝΑ Αλεξάνδρα
'
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αναδρομική μελέτη των θυρεοειδοπαθειών στον ελληνικό πληθυσμό, ως αποτέλεσμα ανοσοθεραπείας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αναδρομική μελέτη των θυρεοειδοπαθειών στον ελληνικό πληθυσμό, ως αποτέλεσμα ανοσοθεραπείας
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ : Τα σημεία ελέγχου του ανοσολογικού συστήματος είναι μικρά μόρια στην επιφάνεια των ανοσοκυττάρων που εμπλέκονται στη ρύθμιση της ανοσολογι-κής απάντησης. Οι αναστολείς σημείων ανοσολογικού ελέγχου (ICPis) είναι αντι-σώματα, τα οποία στοχεύουν συγκεκριμένα σημεία ανοσολογικού ελέγχου, όπως είναι η πρωτεΐνη-4 η σχετιζόμενη με τα κυτταροτοξικά Τ-λεμφοκύτταρα (CTLA-4) και η πρωτείνη-1 προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου (PD-1). Το αποτέλε-σμα της δράσης τους έγκειται στην ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων και στην αντι-νεοπλασματική δραστηριότητα. Ανοίγεται έτσι μια νέα εποχή στην θεραπεία του καρκίνου. Η αγωγή με ICPis παρουσιάζει σημαντικές ανεπιθύμητες δράσεις. Οι εν-δοκρινοπάθειες, όπως η θυρεοειδική δυσλειτουργία, η υποφυσίτιδα, η πρωτοπαθής επινεφριδική ανεπάρκεια και ο ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, είναι μερικές από τις πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της ανοσοθεραπείας με ICPis.
ΥΛΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΣ : Η μελέτη αυτή είναι αναδρομική μελέτη ασθενών (n=31) με κακοήθεια, θεραπευομένων με ICPis στο Ογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου ΓΝΑ «Αλεξάνδρα» την περίοδο 2019-2020, που παραπέμφθηκαν για ενδοκρινο-λογική εκτίμηση λόγω υποψίας θυρεοειδίτιδας σχετιζόμενης με ανοσοθεραπεία (irT).Οι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα περιέλαβε ασθενείς με φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία χωρίς καμία μεταβολή της μετά την έναρξη αγωγής με ανοσοθεραπεία, η δεύτερη ομάδα περιέλαβε ασθενείς με φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία που παρουσίασαν δια-ταραχές κατά τη διάρκεια της αγωγής με ανοσοθεραπεία ή μέχρι και ένα χρόνο με-τά το πέρας της και τέλος , η τρίτη ομάδα περιέλαβε ασθενείς με προυπάρχουσα διαταραχή, στους οποίους επιδεινώθηκε η θυρεοειδοπάθειά τους στο ίδιο χρονικό διάστημα.
ΣΚΟΠΟΣ : Πρωτογενές καταληκτικό σημείο είναι η περιγραφή της εξέλιξης των διαταραχών της θυρεοειδικής λειτουργίας (υποθυρεοειδισμού και υπερθυρεοειδι-σμού) και η θεραπευτική προσέγγιση με σκοπό τη μετάβαση σε ευθυρεοειδισμό.
Δευτερογενές καταληκτικό σημείο είναι η διερεύνηση της βέλτιστης θεραπευτικής προσέγγισης με στόχο τη μείωση των επιπλοκών, ιδιαίτερα στην περίπτωση της κα-ταστροφικής θυρεοειδίτιδας καθώς δεν υπάρχουν σαφείς κατευθυντήριες οδηγίες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ : Από τους 31 ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη οι 26 ασθενείς είχαν φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία προ ανοσοθεραπείας. Από αυτούς, οι 13 διατήρησαν φυσιολογική τη θυρεοειδική τους λειτουργία. Επτά ασθε-νείς παρουσίασαν καταστροφική θυρεοειδίτιδα, εκ των οποίων οι έξι έλαβαν β-αναστολείς ως αγωγή και ένας έλαβε αγωγή με κορτικοστεροειδή. Οι υπόλοιποι έξι ασθενείς παρουσίασαν υποθυρεοειδισμό για τον οποίον έλαβαν θεραπεία υποκατά-στασης με θυροξίνη. Από τους 5 ασθενείς που είχαν ήδη διαταραγμένη θυρεοειδι-κή λειτουργία προ ανοσοθεραπείας, ο ένας ασθενής είχε νόσο Graves, για την ο-ποία ελάμβανε αντιθυρεοειδική αγωγή με μεθιμαζόλη, και παρουσίασε καταστρο-φική θυρεοειδίτιδα για την οποία έλαβε συνδυαστική αγωγή με μεθιμαζόλη και κορτικοστεροειδή. Οι υπόλοιποι 4 παρουσίαζαν προυπάρχοντα υποθυρεοειδισμό. Από αυτούς, ο ένας παρουσίασε βελτιστοποίηση και ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας μετά την χορήγηση θυροξίνης και η ανοσοθεραπεία δεν επιβάρυνε την θυρεοειδοπάθεια, οι δυο παρουσίασαν επιδείνωση της θυρεοειδικής λειτουργίας, παρόλο που οι ασθενείς ελάμβαναν θυροξίνη, ενώ ο τελευταίος παρουσίασε κατα-στροφική θυρεοειδίτιδα και έλαβε b-blockers. Tέλος, υπήρξε μετάβαση σε ευθυρε-οειδισμό σε όλους τους ασθενείς, μετά την αγωγή που ακολούθησαν. Αξίζει να ση-μειωθεί ότι σε όλους τους ασθενείς που εμφάνισαν διαταραχή της θυρεοειδικής τους λειτουργίας, παρουσιάστηκε αύξηση των anti-TG και anti-TPO, σε κανέναν όμως δεν αυξήθηκαν τα TRAbs.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ : 1) Η ανοσοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει καταστροφική θυρεοειδίτιδα και κατ’ επέκταση υποθυρεοειδισμό και να επηρεάσει άμεσα την λει-τουργία του θυρεοειδούς ακόμα και σε άτομα που παρουσιάζουν φυσιολογική θυ-ρεοειδική λειτουργία πριν την ανοσοθεραπεία, 2) μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά υπάρχουσα θυρεοειδοπάθεια, 3) μπορεί να προκαλέσει αύξηση του τίτλου των anti-TG και anti-TPO, όχι όμως των Trabs και 4) είναι απαραίτητος ο ενδελεχής έλεγ-χος της λειτουργίας του θυρεοειδούς τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το πέρας της ανοσοθεραπείας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Ανοσοθεραπεία, Υποθυρεοειδισμος, Καταστροφική θυρεοειδίτιδα, Αντισώματα, Θυροξίνη, β- αναστολείς, Κορτικοστεροειδή
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
20
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
Kontou Paraskevi MSc.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
