Μονάδα:
Κατεύθυνση Ενδαγγειακές ΤεχνικέςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-06-23
Συγγραφέας:
Τσότσιος Μιχαήλ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γερουλάκος Γεώργιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κακίσης Ιωάννης, Καθηγητής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χατζηϊωάννου Αχιλλέας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών σύγκρισης της αποτελεσματικότητας των επικαλυμμένων με πακλιταξέλη ενδοθαλάμων σε σχέση με τους συμβατικούς στην ενδαγγειακή αντιμετώπιση στενώσεων της αγγειακής πρόσβασης ασθενών υπό αιμοκάθαρση
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών σύγκρισης της αποτελεσματικότητας των επικαλυμμένων με πακλιταξέλη ενδοθαλάμων σε σχέση με τους συμβατικούς στην ενδαγγειακή αντιμετώπιση στενώσεων της αγγειακής πρόσβασης ασθενών υπό αιμοκάθαρση
Περίληψη:
Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Η αιμοκάθαρση παραμένει ακόμη και σήμερα η μοναδική αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης ασθενών με χρόνια τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια και η ποιότητά της εξαρτάται άμεσα από την αξιοπιστία και την ακεραιότητα της αγγειακής πρόσβασης. Οι στενώσεις είναι ο πιο συχνός λόγος βλάβης της αγγειακής πρόσβασης και η επαναστένωση το κυριότερο μειονέκτημα της ενδαγγειακής αντιμετώπισης των βλαβών αυτών. Η χρήση μπαλονιών επικαλυμμένων με πακλιταξέλη (DCB) για την αγγειοπλαστική παρόμοιων βλαβών σε περιφερικά και στεφανιαία αγγεία δείχνει να μειώνει τον κίνδυνο επαναστένωσης.
Μέθοδος
Ο σκοπός της μετα-ανάλυσης είναι να εκτιμήσει την πρωτογενή βατότητα μετά από αγγειοπλαστική με DCB σε σχέση με CB στις αγγειακές προσπελάσεις ασθενών υπό αιμοκάθαρση. 17 μελέτες επιλέχτηκαν μετά από αναζήτηση σε διεθνείς βάσεις δεδομένων, όλα τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές και το πρωταρχικό τελικό αποτέλεσμα της ανάλυσης ήταν η πρωτογενής βατότητα της βλάβης που αντιμετωπίστηκε στους 6 και στους 12 μήνες, καθώς και η εκτίμηση της θνητότητας μεταξύ των δύο ομάδων.
Αποτελέσματα
1879 ασθενείς συμμετείχαν στις μελέτες της μετα-ανάλυσης, χωρισμένοι σε ομάδες των 941 και 938 ατόμων που αντιμετωπίστηκαν με DCB ή συμβατικό μπαλόνι αντιστοίχως. Τόσο στους 6 όσο και στους 1 2μήνες η πρωτογενής βατότητα της υπό εξέτασης βλάβης ήταν σημαντικά αυξημένη στην ομάδα που χρησιμοποιήθηκαν DCBs, με Odds ratio [1.74; 95% CI (1.098 , 2.752); p = 0.018] και [1.55; 95% CI (1.021 , 2.354); p = 0.039] στους 6 και 12 μήνες αντίστοιχα . Αυτό το όφελος δεν αναπαράγεται στην υποομάδα των AVFs, πιθανά λόγω αυξημένης ετερογένειας και μικρού δείγματος μεταξύ των μελετών. Η θνητότητα στους 12 μήνες αν και αυξημένη στην ομάδα των DCBs δεν ελέγχεται στατιστικά σημαντική.
Συμπεράσματα
Παρόλο που τα αποτελέσματα πρωτογενούς βατότητας μεταξύ των μελετών διέφεραν αρκετά, σε αυτή τη μετα-ανάλυση καταδεικνύεται η στατιστικά σημαντική υπεροχή των DCBs για την αντιμετώπιση στενώσεων αγγειακής προσπέλασης στους 6 και στους 12 μήνες. Περισσότερες μελέτες με παρόμοια κριτήρια τόσο επιλογής ασθενών όσο και τεχνικών χρήσης των ενδοθαλάμων είναι αναγκαίες για να εδραιώσουν το αποτέλεσμα της μετα-ανάλυσης και να δείξουν το ρόλο των DCBs στις επιμέρους υποομάδες και την μακροχρόνια ασφάλεια τους.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Επικαλυμμένοι ενδοθάλαμοι, Πακλιταξέλη, Αγγειακή πρόσβαση, Αιμοκάθαρση, Θνητότητα, Ενδοθάλαμοι υψηλών πιέσεων
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
37
