Συγκριτική ιστολογική μελέτη της έκφρασης ανοσορρυθμιστικών μορίων σε νεφρικές βιοψίες ασθενών με πρωτοπαθείς σπειραματοπάθειες και με υποτροπή αυτών μετά από μεταμόσχευση νεφρού

Βλαχοπάνος Γεώργιος

Μονάδα:

Τμήμα Ιατρικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

Ημερομηνία κατάθεσης:

2021-12-22

Έτος εκπόνησης:

2021

Συγγραφέας:

Βλαχοπάνος Γεώργιος

Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:

Ευστράτιος Πατσούρης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πηνελόπη Κορκολοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Καβαντζάς, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χαρίκλεια Γακιοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αφροδίτη Νόννη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγελική Σαέττα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Στυλιανού, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστημίου Κρήτης

Πρωτότυπος Τίτλος:

Συγκριτική ιστολογική μελέτη της έκφρασης ανοσορρυθμιστικών μορίων σε νεφρικές βιοψίες ασθενών με πρωτοπαθείς σπειραματοπάθειες και με υποτροπή αυτών μετά από μεταμόσχευση νεφρού

Γλώσσες διατριβής:

Ελληνικά

Μεταφρασμένος τίτλος:

Περίληψη:

Σκοπός: Η ανεύρεση FOXP3+ ρυθμιστικών Τ-λεμφοκυττάρων (Tregs) στις βιοψίες νεφρικού αλλομοσχεύματος συνδέεται με μειωμένη ένταση της ανοσολογικής απόκρισης. Τα δεδομένα για την ύπαρξη και το ρόλο τους στις πρωτοπαθείς σπειραματοπάθειες των φυσικών νεφρών σπανίζουν. Μελετήσαμε για πρώτη φορά, συγκριτικά, την ανοσοϊστοχημική έκφραση των FOXP3+ Tregs, CD4+ και CD3+ T-λεμφοκύτταρων, στην IgA νεφροπάθεια (IgAN), την εστιακή τμηματική σπειραματοσκλήρυνση (FSGS) και τη μεμβρανώδη σπειραματοπάθεια (MGN) και διερευνήσαμε πιθανές συσχετίσεις με ιστολογικές και κλινικοεργαστηριακές παραμέτρους.
Υλικό & Μέθοδος: Εξετάστηκαν αναδρομικά 71 νεφρικές βιοψίες (28 από ασθενείς με IgAN, 22 με FSGS και 21 με MGN), που διενεργήθηκαν με κύρια ένδειξη την πρωτεϊνουρία. Ποσοτικοποιήθηκαν τα FOXP3+ Tregs, CD4+ και CD3+ Τ-λεμφοκύτταρα στα φλεγμονώδη διηθήματα του διάμεσου ιστού και του περισπειραματικού χώρου, με τη χρήση ψηφιακού λογισμικού ανάλυσης εικόνας. Η στατιστική ανάλυση περιελάμβανε εφαρμογή μονοπαραγοντικής και πολυπαραγοντικής λογιστικής εξάρτησης.
Αποτελέσματα: Πυρηνική FOXP3+ ανοσοϊστοχημική αντίδραση παρατηρήθηκε στα Τ-λεμφοκύτταρα στο 64% των περιπτώσεων IgAN, στο 77% των περιπτώσεων FSGS και στο 76% των περιπτώσεων MGN (p>0,05). Ο αριθμός των FOXP3+ Tregs ήταν υψηλότερος στο διάμεσο ιστό σε ασθενείς χωρίς υαλίνωση αρτηριολίων σε σύγκριση με αυτούς με τη βλάβη (1.814±2.160 έναντι 831±696, p=0,029). Σε ασθενείς με υψηλό λόγο FOXP3+/CD4+ στο διάμεσο ιστό ήταν σημαντικά πιο πιθανός ο MDRD eGFR≥60 ml/min/1,73m2 κατά τη βιοψία (OR=4,80, 95% CI=1.29–17,91, p=0.019).
Συμπεράσματα: Η ενδονεφρική διήθηση από FOXP3+ Tregs στις πρωτοπαθείς σπειραματοπάθειες είναι συνήθης και η αυξημένη έκφρασή τους είναι πιθανό να σχετίζεται με ηπιότερες ιστολογικές αλλοιώσεις. Ο υψηλός λόγος FOXP3+/CD4+ στο διάμεσο ιστό μπορεί να αποτελέσει ανεξάρτητο προγνωστικό δείκτη καλύτερης νεφρικής λειτουργίας.

Κύρια θεματική κατηγορία:

Επιστήμες Υγείας

Λέξεις-κλειδιά:

FOXP3 ρυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα, IgA νεφροπάθεια, Εστιακή τμηματική σπειραματοσκλήρυνση, Μεμβρανώδης σπειραματοπάθεια, Ανοσοϊστοχημεία

Ευρετήριο:

Όχι

Αρ. σελίδων ευρετηρίου:

Εικονογραφημένη:

Ναι

Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:

142

Αριθμός σελίδων: