Η εκχώρηση απαιτήσεων από τη σκοπιά του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και ιδίως η Πρόταση Κανονισμού [COM 2018/096] για το εφαρμοστέο δίκαιο στα έναντι τρίτων αποτελέσματα

Διπλωματική Εργασία uoadl:2971386 136 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-01-20
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Καλούτσα Κωνσταντίνα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Χρυσαφώ Τσούκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η εκχώρηση απαιτήσεων από τη σκοπιά του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και ιδίως η Πρόταση Κανονισμού [COM 2018/096] για το εφαρμοστέο δίκαιο στα έναντι τρίτων αποτελέσματα
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Assignment of claims from the perspective of private international law and especially the Proposal for a Regulation [COM/2018/096] on the law applicable to the third-party effects of assignments of claims
Περίληψη:
Η παρούσα διπλωματική εξετάζει τον θεσμό της εκχώρησης απαιτήσεων στα πλαίσια του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και ιδίως την Πρόταση Κανονισμού [COM 2018/096] για το εφαρμοστέο δίκαιο στα έναντι τρίτων αποτελέσματα της εκχώρησης. Η εργασία διαρθώνεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος πραγματεύεται τη συστηματική παρουσίαση του θεσμού της εκχώρησης (έννοια, διάκριση από συγγενείς θεσμούς, ιστορική αναδρομή, σημασία) και τις πηγές ρύθμισης αυτού στο πεδίο του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου με έμφαση στον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 (Ρώμη I), (άρθρο 14), ενώ γίνεται και μια σύντομη αναφορά στο καθεστώς που ίσχυε στην Ελλάδα προ της Σύμβασης της Ρώμης της 19ης Ιουνίου 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές και του Κανονισμού Ρώμη I. Στο δεύτερο μέρος επιχειρείται η προσέγγιση ενός ειδικότερου ζητήματος της εκχώρησης στο ιδ.δ.δ., αυτό του εφαρμοστέου δικαίου στα έναντι τρίτων αποτελέσματα της εκχώρησης. Να σημειωθεί πως τόσο στη Σύμβαση της Ρώμης του 1980 όσο και στον Κανονισμό Ρώμη I, που τη διαδέχθηκε, δεν υπάρχει κανόνας σύγκρουσης επί του ζητήματος. Έτσι, κατ’ αρχάς παρουσιάζεται η αντιμετώπιση του κενού από τη νομολογία διαφόρων κρατών μελών, η επιβεβαίωση αυτού από τη νομολογία του ΔΕΕ, ενώ προτείνονται και απόψεις για την κάλυψη του κενού στην Ελλάδα. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η Πρόταση Κανονισμού [COM 2018/096], που καλείται να καλύψει το ανωτέρω κενό, και οι σημαντικότερες ρυθμίσεις αυτής. Η λύση που ακολουθείται στην Πρόταση είναι η εξής: η ύπαρξη ενός γενικού κανόνα, ο οποίος βασίζεται στο συνδετικό στοιχείο της συνήθους διαμονής του εκχωρητή. Η πρόβλεψη ορισμένων εξαιρέσεων από τον γενικό κανόνα, οι οποίες θα διέπονται από το δίκαιο της εκχωρηθείσας απαίτησης. Και η πρόβλεψη περιορισμένης δυνατότητας επιλογής δικαίου σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως στις τιτλοποιήσεις. Γενικά εκτιμάται ότι η υιοθέτηση της Πρότασης του Κανονισμού, θα δώσει νέα ώθηση στην περαιτέρω ανάπτυξη ορισμένων αγορών, όπως η πρακτορεία ή η τιτλοποίηση απαιτήσεων, με αποτέλεσμα και την περαιτέρω ενίσχυση της κοινής ενωσιακής αγοράς.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο
Λέξεις-κλειδιά:
εκχώρηση απαιτήσεων, εφαρμοστέο δίκαιο, ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, Κανονισμός 593/2008 (Ρώμη I), συμβάσεις
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
49
Αριθμός σελίδων:
77
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Η εκχώρηση απαιτήσεων από τη σκοπιά του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και ιδίως η Πρόταση Κανονισμού [COM 2018-096] για το εφαρμοστέο δίκαιο στα έναντι τρίτων αποτελέσματα.pdf
891 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.