Μονάδα:
Κατεύθυνση Πολιτική ΦιλοσοφίαΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-03-08
Συγγραφέας:
Ντόβας Αλέξανδρος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαρία Χωριανοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, Ε.Κ.Π.Α
Γεώργιος Αραμπατζής, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, Ε.Κ.Π.Α
Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, Ε.Κ.Π.Α
Πρωτότυπος Τίτλος:
Θέσεις της στωικής φιλοσοφίας για τον θάνατο και την αυτοκτονία
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Θέσεις της στωικής φιλοσοφίας για τον θάνατο και την αυτοκτονία
Περίληψη:
Η παρούσα μελέτη διερεύνησε δύο ζητήματα. Το πρώτο ζήτημα ήταν η στροφή του φιλοσοφικού στοχασμού από την πολιτική φιλοσοφία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη στην ηθικοκεντρική-ανθρωποκεντρική φιλοσοφία των ελληνιστικών σχολών και κατ’ επέκταση του Στωικισμού, που αφορά πιο άμεσα την μελέτη.
Το δεύτερο ζήτημα το οποίο διερεύνησε η παρούσα μελέτη έχει να κάνει με τα ειδικότερα ενδιαφέροντα της φιλοσοφίας κατά τη διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων. Καθώς η Στωική φιλοσοφία, ενεργώντας στο πλαίσιο των ελληνιστικών σχολών φιλοσοφίας, εστίασε την προσοχή της στο να παράσχει στον άνθρωπο βοήθεια στην αντιμετώπιση ζητημάτων της καθημερινότητας, στράφηκε στην αντιμετώπιση υπαρξιακών θεμάτων όπως είναι ο φόβος του θανάτου. Στο πλαίσιο αυτό, και ενεργώντας ως συμπαραστάτης στα υπαρξιακά ζητήματα όσων την ακολουθούσαν, η Στωική Φιλοσοφία ασχολήθηκε με την προετοιμασία του ανθρώπου για την άφοβη μετάβαση στον μεταθανάτιο κόσμο, πριν από τον χριστιανισμό, και με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι το έκανε ο Χριστιανισμός. Ο λόγος, δε, για τον οποίο οι Στωικοί άσκησαν τόσο ισχυρή επιρροή κατά τη διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων, και εξακολουθούν να επηρεάζουν ακόμα και σήμερα (όπου κείμενα του Σενέκα και το Τὰ Εἰς Ἐαυτόν του Μάρκου Αυρήλιου μεταξύ άλλων, γνωρίζουν πολλές ανατυπώσεις), είναι το ότι καθόρισαν την ατομική ευθύνη στην κατάκτηση της ευδαιμονίας.
Η Στωική φιλοσοφία δικαιολογούσε την εύλογο εξαγωγή από τη ζωή όταν μια μακρά ασθένεια προκαλούσε στον άνθρωπο αδυναμία να χρησιμοποιήσει τα όργανα του σώματός του. Διαφορετικά διατυπωμένο, όταν η υγεία ήταν διαρκώς επισφαλής, κατάσταση που οδηγούσε σε αδυναμία συμπεριφοράς στη βάση των κινήτρων της λογικής. Στην περίπτωση αυτή, ο θάνατος μπορεί να είναι προτιμότερος από τη ζωή, και η αυτοχειρία ή «αυτο-ευθανασία» θα μπορούσε να δικαιολογηθεί.
Ο προβληματισμός αυτός της Στωικής αποτέλεσε την βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε ο προβληματισμός περί της δυνατότητας δικαιολόγησης της ευθανασίας, στην σημερινή εποχή.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Στωική φιλοσοφία, θάνατος, φόβος θανάτου, αυτοκτονία, ευθανασία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
30
