In vitro συγκριτική μελέτη της αντοχής δεσμού στη διάτμηση έμμεσων αποκαταστάσεων από διπυριτικό λίθιο και μονολιθική ζιρκονία με και χωρίς επέκταση στον πολφικό θάλαμο

Διπλωματική Εργασία uoadl:3218623 63 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Οδοντική Χειρουργική (Κλινικές Ειδικεύσεις)
Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-06-11
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Βεσελίνοβα Μάγια
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παξιμαδά Χαρίκλεια, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Κακάμπουρα Αφροδίτη, Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Παπάζογλου Ευστράτιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
In vitro συγκριτική μελέτη της αντοχής δεσμού στη διάτμηση έμμεσων αποκαταστάσεων από διπυριτικό λίθιο και μονολιθική ζιρκονία με και χωρίς επέκταση στον πολφικό θάλαμο
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
In vitro συγκριτική μελέτη της αντοχής δεσμού στη διάτμηση έμμεσων αποκαταστάσεων από διπυριτικό λίθιο και μονολιθική ζιρκονία με και χωρίς επέκταση στον πολφικό θάλαμο
Περίληψη:
Σκοπός: Οι αποκαταστάσεις μερικής κάλυψης, ενδοστεφάνες και υπερένθετα, αποτελούν εναλλακτική για την αποκατάσταση ενδοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, αντί της στεφάνης σε συνδυασμό με άξονα, καθώς απαιτούν ελάχιστη παρασκευή οδοντικών ιστών. Ωστόσο η βιβλιογραφία δίνει αντικρουόμενες πληροφορίες όσον αφορά στα υλικά κατασκευής και στο ποια αποκατάσταση μερικής κάλυψης υπερτερεί. Αυτή η in vitro μελέτη αξιολόγησε την αντοχή δεσμού στη διάτμηση και τον τύπο αστοχίας ενδοδοντικά θεραπευμένων γομφίων που αποκαταστάθηκαν με CAD/CAM ενδοστεφάνες και υπερένθετα από διπυριτικό λίθιο και μονολιθική ζιρκονία.
Υλικά και μέθοδοι: 48 εξαχθέντες κάτω γομφίοι θεραπεύτηκαν ενδοδοντικά και κόπηκε η μύλη τους 2mm πάνω από την αδαμαντινοοστεϊνική ένωση. Ύστερα χωρίστηκαν σε 4 ομάδες ανάλογα με το υλικό και το είδος αποκατάστασης. Στις ομάδες 2ld (ενδοστεφάνη-διπυριτικό λίθιο) και 2zr (ενδοστεφάνη-μονολιθική ζιρκονία), η επέκταση της αποκατάστασης στον πολφικό θάλαμο ήταν 2mm. Στις ομάδες 0ld (υπερένθετο-διπυριτικό λίθιο) και 0zr (υπερένθετο-μονολιθική ζιρκονία) η αποκατάσταση δεν επεκτεινόταν στον πολφικό θάλαμο, δηλαδή η επέκταση ήταν 0mm. Οι αποκαταστάσεις των ομάδων 2ld και 0ld κατασκευάστηκαν από διπυριτικό λίθιο (IPS e.max CAD), ενώ οι αποκαταστάσεις των ομάδων 2zr και 0zr κατασκευάστηκαν από μονολιθική ζιρκονία (IPS e.max zirCAD). Μετά τη συγκόλληση των αποκαταστάσεων με ρητινώδη κονία διπλού πολυμερισμού (Variolink DC), τα δοκίμια υποβλήθηκαν σε υδροθερμική ανακύκλωση (x5,000 κύκλοι) και στη συνέχεια αναρτήθηκαν στη βάση εφελκυστικής μηχανής και υποβλήθηκαν σε δοκιμασία διάτμησης με τη μέθοδο του άκρου φόρτισης με σφαίρα για να αξιολογηθούν η αντοχή δεσμού και o τύπος διάτμησης. Τα δεδομένα συγκρίθηκαν με τις μεθόδους ANOVA κατά δύο κριτήρια και Holm-Sidak (α=0.05). Χρησιμοποιήθηκε επίσης η ανάλυση Weibull.
Αποτελέσματα: Η ομάδα που παρουσίασε μεγαλύτερη αντοχή στη διάτμηση σε στατιστικά σημαντικό βαθμό ήταν η 2ld, οι ενδοστεφάνες διπυριτικού λιθίου, με μέσο όρο τιμών αντοχής στη διάτμηση 4169N (p=0,001). Οι άλλες ομάδες, 2zr, 0zr και 0ld είχαν μέσους όρους τιμών 2312,25N, 2256N και 2254N, αντίστοιχα, με μη στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους. H ανάλυση Weibull υπέδειξε την τιμή της αντοχής στην οποία αστόχησε το 63,2% του μεγέθους του δείγματος. Για την ομάδα 2ld (4583.6) αυτή ήταν μεγαλύτερη από των υπολοίπων ομάδων σε βαθμό στατιστικά σημαντικό, 0ld (2479.1), 2zr (2558) και 0zr (2459.4).
Συμπεράσματα: Υπό τους περιορισμούς αυτής της in vitro μελέτης, οι ενδοστεφάνες διπυριτικού λιθίου έδειξαν μεγαλύτερη αντοχή στη θραύση από τα υπερένθετα διπυριτικού λιθίου, από τις ενδοστεφάνες μονολιθικής ζιρκονίας και τα υπερένθετα μονολιθικής ζιρκονίας. Σύμφωνα με το διάγραμμα Weibull, η πιο αξιόπιστη και ισχυρότερη αποκατάσταση είναι η ενδοστεφάνη διπυριτικού λιθίου με στατιστικά σημαντική διαφορά από τις άλλες αποκαταστάσεις. Οι ενδοστεφάνες διπυριτικού λιθίου έδειξαν πιο καταστροφικές αστοχίες από τα υπερένθετα διπυριτικού λιθίου σε βαθμό στατιστικά σημαντικό.
Κλινική σημασία: Τα υπερένθετα, ανεξαρτήτως υλικού, οδηγούνται σε αποτυχίες, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν κλινικά στις περισσότερες περιπτώσεις. Η συμπεριφορά αυτή των υπερενθέτων έχει ιδιαίτερη αξία σε μια απόφαση επιλογής τεχνικής. Η ζιρκονία μπορεί να έχει εξίσου καλή συγκόλληση στους οδοντικούς ιστούς με το διπυριτικό λίθιο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Οδοντιατρική
Λέξεις-κλειδιά:
Ενδοστεφάνη, Υπερένθετο, Μονολιθική ζιρκονία, Διπυριτικό λίθιο, CAD/CAM
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
196
Αριθμός σελίδων:
109
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Veselinova_Maya_Master.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.