Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-06-14
Συγγραφέας:
Τουρνάς Γεώργιος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Παρασκευαΐδης Ιωάννης, Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τουμανίδης Σάββας ,Ομότιμος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πάντος Κωνσταντίνος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αγγέλη Κωνσταντίνα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Σταματελόπουλος Κίμων, Αν. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μανιός Ευστάθιος, Αν. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μπριασούλης Αλέξανδρος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η ευθραυστότητα ως προγνωστικός δείκτης για μείζονα συμβάντα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και κλάσμα εξωθήσεως αριστερής κοιλίας μεγαλύτερο ή ίσο 40%
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η ευθραυστότητα ως προγνωστικός δείκτης για μείζονα συμβάντα σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και κλάσμα εξωθήσεως αριστερής κοιλίας μεγαλύτερο ή ίσο 40%
Περίληψη:
Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελέτησε τη σχέση μεταξύ της ευθραυστότητας και τα
της θνησιμότητας, των επανεισαγωγών και ανάγκης για αυξημένη διουρητική αγωγή σε
συνδυασμό με αυξημένες τιμές νατριουρητικών πεπτιδίων σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης ή
ίσης των 65 ετών με πρόσφατη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια με κλάσματα εξωθήσεως της
αριστερής κοιλίας >40%.
Σύμφωνα με την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για τα δημογραφικά χαρακτηριστικά
των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια, το 50% αυτών έχουν ικανοποιητικό ή διατηρημένο
κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας. Η πρόγνωση καθώς και οι αριθμοί επανεισαγωγών
στο νοσοκομείο των ασθενών αυτών προσομοιάζουν με αυτούς των ασθενών με μειωμένο
κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας. Έτσι αποτελεί μείζον θέμα διαχείρισης για τα
συστήματα υγείας προκαλώντας εκτός από φόρτιση αυτών μεγάλη οικονομική επιβάρυνση.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πληθώρα των επανεισαγωγών γίνεται εντός των πρώτων τριών μηνών
μετά το εξιτήριο των ασθενών.
Η καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξωθήσεως δεν αποτελεί μία μονήρη
κλινική οντότητα, αλλά ουσιαστικά αποτελεί ένα άθροισμα συννοσηροτήτων. Δεν είναι
ταυτόσημη έννοια με τη διαστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας, που αποτελεί μία
μόνο παθοφυσιολογική οντότητα της HFpEF.
Η καρδιακή ανεπάρκεια με ικανοποιητικό κλάσμα εξώθησης και η ευθραυστότητα
εμφανίζουν αυξημένο επιπολασμό με την πρόοδο της ηλικίας έχοντας κοινούς παθογενετικούς
μηχανισμούς και στον πυρήνα τους τη διαταραχή της ομοιόστασης και τη φλεγμονή καθώς και
την επίδραση των συννοσηροτήτων.
Ιδιαίτερη πρόκληση για τα συστήματα υγείας είναι η πρόβλεψη των επανεισαγωγών.
Επομένως δεδομένης της παθοφυσιολογίας καρδιακής ανεπάρκειας και ευθραυστότητας, η
παρούσα διδακτορική διατριβή στοχεύει να μελετήσει την προβλεπτική δύναμη της
ευθραυστότητας αναφορικά με τον αριθμό των θανάτων, των επανεισαγωγών και της ανάγκης
για αυξημένη διουρητική αγωγή, κατά την ευάλωτη περίοδο των ενενήντα ημερών μετά το
εξιτήριο των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας >
40%. Ταυτόχρονα καταγράφονται δημογραφικά χαρακτηριστικά, ελέγχεται η λειτουργική
ικανότητα των ασθενών με την εξάλεπτη δοκιμασία βάδισης, καταγράφονται οι συννοσηρότητες
και κυρίως η κολπική μαρμαρυγή, η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, αλλά και
εκτιμάται αδρά τη μυϊκή μάζα μέσω της μέτρησης της περιμέτρου του άνω άκρου (βραχίονα). Η
διαπίστωση της ευθραυστότητας γίνεται με τα κριτήρια FRIED, που είναι συχνά
χρησιμοποιούμενα στη βιβλιογραφία για τους ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο, αλλά και ο πιο
απλοποιημένος δείκτης SOFπου χρησιμοποιείται ευρέως στην ορθοπεδική.
Έτσι λοιπόν από τον Σεπτέμβριο του 2017 έως τον Σεπτέμβριο του 2019 συγκεντρώθηκε
το δείγμα 193 ασθενών που εισήχθησαν λόγω καρδιακής ανεπάρκειας με ικανοποιητικό κλάσμα
εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας > 40%, ως πρωτοδιάγνωση αυτή ή ως παρόξυνση. Πέραν της
κλινικής εικόνας αξιολογήθηκαν κατά την εισαγωγή υπερηχογραφικοί δείκτες Ε, Ε/’E, RVSP και
GLS της αριστερής κοιλίας, που έδειχναν πνευμονική συμφόρηση, αυξημένες πιέσεις πλήρωσης
της αριστερής κοιλίας και υποκλινική διαταραχή της τοιχωματικής κινητικότητας. Καταγράφηκαν
όλα τα δημογραφικά στοιχεία, έγινε η αξιολόγηση της λειτουργικής ικανότητας του βαθμού
ευθραυστότητας, καθώς και ανάλυση των συννοσηροτήτων κατά την εισαγωγή, όπως
προαναφέρθηκε. Στο τέλος του τριμήνου μετά το εξιτήριο έλαβε χώρα δεύτερη επίσκεψη όπου
αναδρομικά ελέγχθηκε η πορεία της νόσου με αριθμό θανάτων, επανεισαγωγών, αλλά και
ερώτημα αυτοαξιολόγησης της κλινικής συμπτωματολογίας της δύσπνοιας και καταγραφή της
αύξησης ή μη της λαμβανόμενης διουρητικής αγωγής.
Τέλος έγινε αιμοληψία για να μετρηθούν τα επίπεδα BNP. Όλοι οι ασθενείς του δείγματος
ήταν μεγαλύτεροι των 65 ετών.
Από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν διαπιστώθηκε στατιστικά
σημαντική σχέση μεταξύ της ευθραυστότητας, της έκπτωσης της λειτουργικής ικανότητας, αλλά
και της μυϊκής μάζας με την έκβαση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και κλάσμα εξώθησης
της αριστερής κοιλίας μεγαλύτερο του 40%. Ιδιαίτερα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η
ευθραυστότητα είναι ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης για το σύνθετο καταληκτικό σημείο
των θανάτων, των επανεισαγωγών των ασθενών αυτών και της κλινικής επιδείνωσης αυτών
μετρούμενη ως αύξηση της διουρητικής αγωγής και των επιπέδων BNP στο τέλος του τριμήνου.
Οι εύθραυστοι ασθενείς είχαν κατά 7,02 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν πεθάνει,
επανεισαχθεί ή/και να έχουν χρειαστεί αύξηση της διουρητικής αγωγής σε σύγκριση με τους
ασθενείς Χωρίς στοιχεία ευθραυστότητας/σε Κατάσταση προ-ευθραυστότητας. Επίσης τα
άτομα με μεγαλύτερο αριθμό συννοσηροτήτων, εμφάνιζαν μεγαλύτερα ποσοστά
ευθραυστότητας, μεγαλύτερες τιμές BNP στο τέλος του τριμήνου παρακολούθησης,
μικρότερημυϊκή μάζα και μεγαλύτερο αριθμό επανεισαγωγών. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς με
υπέρταση και αυτοί με ΒΝΡ>400 είχαν 9,42 και 39,78 φορές αντίστοιχα μεγαλύτερη πιθανότητα
να έχουν πεθάνει, επανεισαχθεί ή/και να έχουν χρειαστεί να τους αυξηθεί η διουρητική αγωγή.
Έτσι η υιοθέτηση στην καθημερινή κλινική πράξη εργαλείου αξιολόγησης της ευθραυστότητας
και της λειτουργικής ικανότητας, ώστε να εντοπίζονται ποιοι ασθενείς διατρέχουν μεγαλύτερο
κίνδυνο επανεισαγωγής και αυτοί να παρακολουθούνται πιο εντατικά σε εξωτερική βάση
αναδεικνύεται υψηλής χρησιμότητας. Το εργαλείο SOF παρουσίασε καλή συσχέτιση με τα
ευρέως χρησιμοποιούμενα κριτήρια Fried και συνδέεται στατιστικά σημαντικά με όλα τα
επιμέρους καταληκτικά στοιχεία. Προοπτική για το μέλλον είναι η εφαρμογή του σε προοπτικές
μελέτες μακράς παρακολούθησης με μεγάλο όγκο ασθενών. Επίσης η ανάπτυξη προγραμμάτων
σωματικής άσκησης και ειδικών διαιτολογίων είναι μια θεραπευτική προοπτική ώστε να
αναστραφεί η ευθραυστότητα που σχετίζεται με αρνητική πρόγνωση των ασθενών με καρδιακή
ανεπάρκεια και κλάσμα εξωθήσεως μεγαλύτερο από 40%.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Καρδιακή ανεπάρκεια, Ευθραυστότητα, Επανεισαγωγές
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
153
