Μονάδα:
Κατεύθυνση Αντιμετώπιση Εξαρτήσεων-ΕξαρτησιολογίαΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-06-21
Συγγραφέας:
Πετροπούλου Δανάη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παπαρρηγόπουλος Θωμάς, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Τριανταφύλλου Καλλιόπη, Αναπληρώτρια καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πομίνι Βαλέρια, Μέλος Ε.ΔΙ.Π., Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο ρόλος της λειτουργικότητας της οικογένειας καταγωγής στην χρήση ουσιών στον ελληνικό πληθυσμό
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο ρόλος της λειτουργικότητας της οικογένειας καταγωγής στην χρήση ουσιών στον ελληνικό πληθυσμό
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η χρήση ουσιών αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Για την προσέγγιση της αιτιολογίας του είναι απαραίτητη η μελέτη της οικογένειας καταγωγής, η οποία παίζει βασικό ρόλο τόσο στην πρόληψη όσο και στην θεραπευτική παρέμβαση στη χρήση ουσιών λειτουργώντας είτε ως προστατευτικός είτε ως επιβαρυντικός παράγοντας.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η συσχέτιση της λειτουργικότητας της οικογένειας καταγωγής και των ρόλων σε αυτήν με την χρήση ουσιών στον γενικό πληθυσμό.
Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν τρία ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς τα οποία ήταν το ερωτηματολόγιο ανίχνευσης κατάχρησης ουσιών, το ερωτηματολόγιο διερεύνησης του ρόλου στην οικογένεια καταγωγής και τη Γενική Κλίμακα Λειτουργικότητας του Ερωτηματολογίου Εκτίμησης Οικογένειας σε αναδρομική μορφή. Το τελικό δείγμα αποτελούταν από 822 ενήλικες (621 γυναίκες, 200 άνδρες, 1 μη-δυϊκό άτομο) με μέσο όρο ηλικίας τα 34 έτη και τυπική απόκλιση τα 10,93 έτη.
Αποτελέσματα: Η πολυπαραγοντική γραμμική ανάλυση ανέδειξε ότι η λειτουργικότητα της οικογένειας καταγωγής και οι ρόλοι μέσα σε αυτήν συνδέονται άμεσα με την χρήση ουσιών στην ενήλικη ζωή (p>0,001). Τόσο η υψηλότερη δυσλειτουργία όσο και οι πιο άκαμπτοι ρόλοι στην οικογένεια καταγωγής φάνηκε να σχετίζονται θετικά με την χρήση ουσιών (p<0.001 και για τους δύο δείκτες συσχέτισης). Αναλυτικότερα σε σχέση με τους ρόλους, η ανάληψη των ρόλων του παιδιού που απορρίπτουν (p<0.001), του παιδιού παραβάτη (p<0.001), του εξαρτημένου παιδιού (p=0.007) και του παιδιού συντρόφου γονέα (p=0.02) βρέθηκε να σχετίζονται θετικά με την χρήση ουσιών, ενώ οι ρόλοι του γονεοποιημένου παιδιού και του εκπροσώπου της οικογένειας δεν εμφάνισαν κάποια συσχέτιση. Τέλος, όσο δυσλειτουργικότερη η οικογένεια καταγωγής και πιο άκαμπτοι οι ρόλοι, τόσο αυξημένα ήταν τα επίπεδα χρήσης ουσιών (p<0.001).
Συμπεράσματα: Η παρούσα εργασία αν αναδεικνύει την ανάγκη συμπερίληψης της οικογένειας καταγωγής σε προγράμματα θεραπείας των εξαρτήσεων. Πιο συγκεκριμένα, τεκμηριώνει την χρησιμότητα στοχευμένων παρεμβάσεων στην οικογενειακή λειτουργικότητα και τους ρόλους κατά τον σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Χρήση ουσιών, Οικογένεια καταγωγής, Οικογενειακή λειτουργικότητα, Οικογενειακοί ρόλοι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
67
