Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Γερουλάκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Κακίσης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αχιλλέας Χατζηϊωάννου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Στόχοι: Διερεύνηση αποτελεσμάτων προληπτικού εμβολισμού του σάκου του ανευρύσματος ή των πλευρικών κλάδων της αορτής στην ενδαγγειακή αποκατάσταση ανευρύσματος (EVAR).
Πηγές δεδομένων: Οι βιβλιογραφικές πηγές (MEDLINE, EMBASE και CENTRAL) αναζητήθηκαν χρησιμοποιώντας επικεφαλίδες θεμάτων και ελεύθερους όρους.
Μέθοδοι ανασκόπησης: Η ανασκόπηση αναφέρθηκε σύμφωνα με το PRISMA 2020 με προκαταχωρημένο πρωτόκολλο. Συμπεριλήφθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) που συνέκριναν το EVAR με ή χωρίς εμβολισμό. Οι συγκεντρωτικές εκτιμήσεις των διχοτόμων υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας αναλογία πιθανοτήτων (OR) ή διαφορά κινδύνου (RD) και 95% διάστημα εμπιστοσύνης (CI) χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Mantel-Haenszel. Τα συνεχή αποτελέσματα συνοψίστηκαν χρησιμοποιώντας τη μέση διαφορά (MD) και 95% CI με εφαρμογή της μεθόδου της αντίστροφης διακύμανσης. Η βεβαιότητα των αποδεικτικών στοιχείων εκτιμήθηκε με το πλαίσιο GRADE. Η έκδοση 2 του εργαλείου Cochrane χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση του κινδύνου μεροληψίας. Η διαδοχική μέθοδος ανάλυσης υπέθεσε άλφα=5% και ισχύ=80%.
Αποτελέσματα: Συμπεριλήφθηκαν τέσσερις RCT που ανέφεραν συνολικά 393 ασθενείς. Δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά στη θνησιμότητα που σχετίζεται με το ανεύρυσμα (RD 0,00, 95%CI -0,03 – 0,03), τη συνολική θνησιμότητα (OR 1,85, 95%CI 0,42 – 8,13), τη ρήξη ανευρύσματος (RD 0,00, 95%CI -0,03 – 0,0. ), επανεπέμβαση σχετιζόμενη με ενδοδιαφυγή τύπου II (RD -0,07, 95% CI -0,21 – 0,06), συνολικός χρόνος επέμβασης (MD 20,12, 95% CI -11,54 – 51,77) ή χρονικό διάστημα ακτινοσκόπησης (MD 11,17, 95% CI - 11.22 – 33.56). Οι ασθενείς με προληπτικό εμβολισμό είχαν σημαντικά χαμηλότερες πιθανότητες εμφάνισης ενδοδιαφυγής τύπου II (OR 0,45, 95% CI 0,26 – 0,78) και διόγκωσης του σάκου (OR 0,19, 95% CI 0,07 – 0,52). Ο κίνδυνος μεροληψίας ήταν υψηλός για όλα τα αποτελέσματα. Η βεβαιότητα των αποδεικτικών στοιχείων ήταν πολύ χαμηλή για όλα τα αποτελέσματα, εκτός από την ενδοδιαφυγή τύπου II, για την οποία ήταν χαμηλή. Η διαδοχική μέθοδος ανάλυσης έδειξε ένα ασαφές αποτέλεσμα για τη συνολική θνησιμότητα και την επανεπέμβαση που σχετίζεται με ενδοδιαφυγή τύπου II, αλλά επιβεβαίωσε το πλεονέκτημα του εμβολισμού στη μείωση της ενδοδιαφυγής τύπου II και της αύξησης διαστάσεων του σάκου.
Συμπεράσματα: Περιορισμένα δεδομένα χαμηλής βεβαιότητας υποδηλώνουν ότι ο προληπτικός εμβολισμός δεν προσφέρει κλινικά οφέλη στο EVAR.
Λέξεις-κλειδιά:
Ενδαγγειακή αποκατάσταση, EVAR, Endoleak τύπου II, Προφυλακτικός Εμβολισμός, Αορτικός σάκος, Αορτικός πλευρικός κλάδος, Μετα-ανάλυση, Ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής
