Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Πασχάλης Β., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Γελαδάς Ν., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Τερζής Γ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του ασκησιογενούς μυϊκού μικροτραυματισμού στη μυϊκή οξυγόνωση καθώς και στην επίδρασή του, σε λειτουργικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά στον έξω πλατύ μηριαίο. Δώδεκα υγιείς άνδρες (n=12, ηλικία 25,2 ± 4,8 χρονών, σωματικής μάζας 79,4 ± 10,2 κιλά, ύψος 1,80 ± 0,13 και δείκτη μάζας σώματος 24,5 ± 2,2) υποβλήθηκαν σε μονόπλευρη έκκεντρη άσκηση σε πλατφόρμα ώθησης ποδιών εκτελώντας 5 σειρές των 10 επαναλήψεων στο 70% της μέγιστης έκκεντρης μυϊκής σύσπασης. Είκοσι-τέσσερις ώρες πριν και σαράντα-οκτώ ώρες μετά την έκκεντρη άσκηση αξιολογήθηκε η μυϊκή και εγκεφαλική οξυγόνωση (Δ[O2Hb], Δ[ΗΗb], Δ[tHb] και TSI%) μέσω της εγγύς υπέρυθρης φασματοσκοπίας (NIRS) στην κατάσταση ηρεμίας καθώς και κατά τη μέγιστη ισομετρική δύναμη 5 και 30 δευτερολέπτων σε ειδικά διαμορφωμένο επιτοίχιο δυναμοδάπεδο. Επιπλέον αξιολογήθηκε τόσο η αρχιτεκτονική δομή του μυός μέσω της απεικονιστικής υπερηχογραφίας όσο και ο ρυθμός εφαρμογής της δύναμης στα 80,100 και 150 ms. Επίσης αξιολογήθηκε η μια μέγιστη επανάληψη (1-ΜΕ) στην πλατφόρμα ώθησης ποδιών. Δύο ημέρες μετά την έκκεντρη άσκηση αυξήθηκε σημαντικά ο μυϊκός πόνος (p<0,01) ενώ μειώθηκε ο ρυθμός εφαρμογής της δύναμης στις χρονικές στιγμές 80,100,150 ms (p<0,01) καθώς και η 1-ΜΕ (p<0,01). Δεν υπήρξε μεταβολή στους δείκτες οξυγόνωσης στον έξω πλατύ στην κατάσταση ηρεμίας και στα 30 δευτερόλεπτα μέγιστης ισομετρικής δύναμης πριν και μετά την παρέμβαση αλλά ούτε μεταξύ των συνθηκών (p>0,05). Ωστόσο βρέθηκε σημαντικά μειωμένη η αλληλεπίδραση χρόνου-συνθήκης της αποξυγονωμένης Δ[ΗΗb] και της συνολικής αιμοσφαιρίνης Δ[tHb] κατά τη διάρκεια των 5 δευτερολέπτων μέγιστης ισομετρικής δύναμης. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στην γωνία πρόσφυσης, το μήκος των μυϊκών δεματίων και το μυϊκό πάχος πριν και μετά την παρέμβαση αλλά και μεταξύ των συνθηκών (p>0,05). Παρόλα αυτά σημαντικά αυξημένη ήταν η εγκάρσια επιφάνεια του έξω πλατύ (9%) για το παρεμβατικό πόδι μετά την έκκεντρη άσκηση (p<0.05). Συμπερασματικά, 48 ώρες μετά την έκκεντρη μονοποδική άσκηση, μυϊκή και εγκεφαλική οξυγόνωση δεν μεταβλήθηκαν στην κατάσταση ηρεμίας και στην μέγιστη ισομετρική δύναμη 30 δευτερολέπτων. Ωστόσο παρουσιάστηκε σημαντική πτώση της αποξυγονωμένης και της ολικής αιμοσφαιρίνης κατά τη διάρκεια των 5 δευτερολέπτων μέγιστης ισομετρικής δύναμης, πράγμα που υποδηλώνει διαταραχή είτε της διαθεσιμότητας είτε της κατανάλωσης οξυγόνου. Επιπλέον σημαντική ήταν η αύξηση της εγκάρσιας επιφάνειας στον έξω πλατύ μηριαίο χωρίς όμως τη μεταβολή της γωνίας πρόσφυσης, του μήκους των μυϊκών δεματίων και του μυϊκού πάχους.
Λέξεις-κλειδιά:
έκκεντρη, ασκησιογενής μυϊκός μικροτραυματισμός, μυϊκή οξυγόνωση, αρχιτεκτονική δομή
