Ο ρόλος των αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων σε ασθενείς με λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 και η πιθανή συμμετοχή τους στην παθογένεση θρόμβωσης

Διπλωματική Εργασία uoadl:3256843 30 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Θρόμβωση-Αιμορραγία-Ιατρική των μεταγγίσεων
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-01-10
Έτος εκπόνησης:
2023
Συγγραφέας:
Δημητράκη Ευαγγελία-Κυριακή
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κοκόρη Στυλιανή, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βαλσάμη Σερένα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α.
Γαβριηλάκη Ελένη, Επιμελήτρια Β', Ιατρική Σχολή, Ε.Κ.Π.Α.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο ρόλος των αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων σε ασθενείς με λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 και η πιθανή συμμετοχή τους στην παθογένεση θρόμβωσης
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο ρόλος των αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων σε ασθενείς με λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 και η πιθανή συμμετοχή τους στην παθογένεση θρόμβωσης
Περίληψη:
Η λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 περιλαμβάνει ανάμεσα στις κλινικές της εκδηλώσεις μια υπερπηκτική κατάσταση που προσομοιάζει στο αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (antiphospholipid syndrome-APS), το οποίο χαρακτηρίζεται από θρομβωτικά επεισόδια και παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων{antiphospholipid antibodies-(aPL-Abs), συμπεριλαμβανομένου και του LA}. Στους ασθενείς με λοίμωξη COVID-19, έχουν διαπιστωθεί aPL αντισώματα, των οποίων η σχέση με τα θρομβωτικά επεισόδια που παρατηρούνται στη νόσο, όπως και η πορεία τους μέσα στον χρόνο (εμμένουσα ή παροδική), δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότερες μελέτες στηρίχθηκαν σε μικρό αριθμό ασθενών, στην πλειονότητά τους απαρτίζονταν από ηλικιωμένα άτομα, στα οποία παρατηρείται ούτως ή άλλως αυξημένη παρουσία αυτοαντισωμάτων, τα aPL αντισώματα μετρήθηκαν μόνο σε μια χρονική περίοδο, αντί σε δυο, ενώ παράλληλα δεν χρησιμοποιήθηκαν και οι ίδιες τυποποιημένες μέθοδοι ανίχνευσης των aPL-Abs από όλους τους ερευνητές. Ο μικρός αριθμός μελετών που επιβεβαίωσε την παρουσία των συγκεκριμένων αντισωμάτων σε δεύτερο δείγμα, ανέδειξε ότι τα επίπεδα των aPL-Abs μεταβλήθηκαν ελάχιστα. Εξαίρεση αποτελούσε το αντιπηκτικό του Λύκου, τα επίπεδα του οποίου μειώθηκαν. Οι διαταραχές πήξης και η υπερπηκτική κατάσταση που παρατηρούνται στην λοίμωξη COVID-19 είναι ένα φαινόμενο ανεξάρτητο της παρουσίας των aPL αντισωμάτων και διαπιστώνονται κυρίως στην έναρξη της νόσου. Η θρόμβωση εμφανίζεται αργότερα στους ασθενείς με παρουσία aPL αντισωμάτων, τα οποία πιθανόν να αποτελούν έναν επιπρόσθετο προθρομβωτικό παράγοντα. Συνοδά, η έλλειψη της Β2 γλυκοπρωτεΐνης (κύριο aPL αντιγόνο, που προκύπτει από μειωμένη παραγωγή αφενός και αυξημένη κατανάλωση αφετέρου), είναι πολύ συχνή στην λοίμωξη COVID-19 και σχετίζεται με μεγαλύτερη προδιάθεση σε επιπλοκές. Θα μπορούσε να αποτελεί επιπλέον προθρομβωτικό μηχανισμό, επαγόμενο από την αναστολή των φυσιολογικών της λειτουργιών, κυρίως της αντιπηκτικής της δράσης. Στην παρούσα εργασία γίνεται ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αναφορικά με το ρόλο των aPL αντισωμάτων και τη συμμετοχή τους στην παθογένεση της θρόμβωσης στους ασθενείς με λοίμωξη COVID-19. Παρατίθεται επίσης απλή καταγραφή της παρουσίας aPL αντισωμάτων σε σειρά 50 ασθενών με λοίμωξη COVID-19 από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ».
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
COVID-19, Θρόμβωση, Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, Αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα, Αυτοανοσία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
199
Αριθμός σελίδων:
155
Dimitraki_Evangelia-Kyriaki_MSc.pdf (6 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο