Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελισάβετ Πατηράκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Κατσαραγάκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Μαρία Χατζοπούλου, Ακαδημαϊκή Υπότροφος, Τμήμα Νοσηλευτικής, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Ο επιπολασμός του σακχαρώδους διαβήτη παρουσιάζει παγκοσμίως
αυξητικές τάσεις. Οι επιπλοκές της ασθένειας επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στην
υγεία και στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η αξιολόγηση των προβλημάτων και
αναγκών για βοήθεια ανακουφιστικής φροντίδας κρίνεται αναγκαία προκειμένου να
αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν παρεμβάσεις για τη διαχείρισή τους.
Σκοπός: Η εκτίμηση των προβλημάτων ανακουφιστικής φροντίδας και της ανάγκης
για βοήθεια ενηλίκων με Σακχαρώδη Διαβήτη που παρακολουθούνται σε εξωτερικό
ιατρείο.
Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 100 ασθενείς με διαγνωσμένο Σακχαρώδη Διαβήτη
που προσέρχονται στα εξωτερικά ιατρεία ενός δημόσιου νοσοκομείου για τον
τακτικό τρίμηνο επανέλεγχό τους. Τα εργαλεία για τη συλλογή των δεδομένων που
χρησιμοποιήθηκαν ήταν το PNPC-sv και το DQOL-BCI. Η στατιστική ανάλυση έγινε με
το Πακέτο Στατιστικής Ανάλυσης Κοινωνικών Επιστημών IBM SPSS 28.0.
Αποτελέσματα: Οι περισσότεροι ασθενείς ήταν άνδρες (69%), έγγαμοι (54%), μέσης
ηλικίας 61,18 σε εύρος 28-85 έτη. Το 51% του δείγματος, οι μισοί ασθενείς δηλαδή,
ήταν συνταξιούχοι και το 74% των ασθενών έπασχε από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου
2. Από τις απαντήσεις των ασθενών επικρατέστερα προβλήματα ανακουφιστικής
φροντίδας αναδείχθηκαν τα επιπλέον έξοδα (64%), το αίσθημα τσιμπήματος ή113
μουδιάσματος (62%), η κόπωση (60%), ο φόβος επέκτασης της νόσου (59%) και η
αβεβαιότητα του μέλλοντος (54%), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά έλαβαν τα κοινωνικά
θέματα. Οι ανάγκες για τις οποίες οι ασθενείς ήθελαν επαγγελματική βοήθεια ήταν
τα επιπλέον έξοδα (46%), ο φόβος επέκτασης της νόσου (59%), η απώλεια
εισοδήματος (33%), η αβεβαιότητα του μέλλοντος με (36%), η κόπωση (34%) και η
καταθλιπτική διάθεση (31%). Μη ικανοποιούμενες ανάγκες αναδείχθηκαν τα
επιπλέον έξοδα (32%), η απώλεια εισοδήματος (28%), η επέκταση της νόσου (27,6%),
η αβεβαιότητα μέλλοντος (25%) και η καταθλιπτική διάθεση (22%). Ακολουθούν τα
οργανικά συμπτώματα όπως η κόπωση (22%), ο ύπνος (22,4%) και το αίσθημα
τσιμπήματος ή μουδιάσματος (20%). Τελευταία μη ικανοποιούμενη ανάγκη
αναδείχθηκε η ανεπαρκής πληροφόρηση (17,2). Τα προβλήματα που συγκέντρωσαν
τα υψηλότερα ποσοστά αποφυγής φροντίδας η κόπωση (27%), το αίσθημα
τσιμπήματος ή μουδιάσματος (23%), η σεξουαλική δυσλειτουργία (21%), τα επιπλέον
έξοδα (20%) και ο πόνος (19%). Σε όλα τα ερωτήματα υπάρχει στατιστικά σημαντική
θετική συσχέτιση μεταξύ του κάθε προβλήματος ανακουφιστικής φροντίδας και της
ανάγκης για επαγγελματική βοήθεια, δηλαδή όσο μεγαλώνει το πρόβλημα,
αυξάνεται αντίστοιχα και η ανάγκη για επαγγελματική βοήθεια (p<0.001). Από τη
διερεύνηση της συσχέτισης των προβλημάτων και αναγκών ανακουφιστικής
φροντίδας με την ποιότητα της ζωής των ασθενών προκύπτει στατιστικά σημαντική
αρνητική συσχέτιση. Αυτό σημαίνει ότι όσο αυξάνονται τα προβλήματα και οι
ανάγκες για επαγγελματική βοήθεια, τόσο μειώνεται η ποιότητα της ζωής των
ασθενών.
Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με επιπλοκές από τον Σακχαρώδη Διαβήτη
περιγράφουν κυρίως οικονομικά, ψυχολογικά και οργανικά προβλήματα που
χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας.
Λέξεις κλειδιά: Palliative care, diabetes melitus, needs, assessment, quality of life
Λέξεις-κλειδιά:
Ανακουφιστική φροντίδα, Σακχαρώδης διαβήτης, Ανάγκες, Εκτίμηση, Ποιότητα ζωής
