Κατεύθυνση Εργατικό Δίκαιο
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής

2025-01-09

2025

Αλημίσης Απόστολος

Δημήτριος Λαδάς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Νομική Σχολή, Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών

Ζητήματα έννομης προστασίας από παράνομο εργασιακό αγώνα (Απεργία)

Ελληνικά

Ζητήματα έννομης προστασίας από παράνομο εργασιακό αγώνα (Απεργία)

Η χρήση εναλλακτικών-άτυπων μέσων διεκδίκησης συλλογικών συμφερόντων ως προσαρμογή στις σύγχρονες εργασιακές συνθήκες πολλές φορές αποδεικνύεται, αν όχι μονόδρομος, δελεαστική αγωνιστική κατεύθυνση που επιφέρει υπό περιστάσεις καρπούς στον εργασιακό αγώνα, την ιδία στιγμή που η απεργία στις ανεπτυγμένες οικονομίες της Δύσης σημειώνει δραστική μείωση. Είναι επόμενο ο εργασιακός αγώνας, σήμερα, να έχει αποκτήσει πολύπλευρη διάσταση, περιλαμβάνοντας αγωνιστικά μέσα άγνωστα σε σχέση με το παρελθόν. Ωστόσο, η θεωρία εμφανίζεται διχασμένη ως προς την υιοθέτηση ενός ευρέος ορισμού του «εργασιακού αγώνα», ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που καταλήγει, ανάλογα με την αφετηρία που εκκινεί, σε εκ διαμέτρου αντίθετα αποτελέσματα ως προς τη νομιμότητα ή μη των εκάστοτε αγωνιστικών μέσων. Η ελληνική νομολογία με την θεμελιώδη για τα ελληνικά δεδομένα απόφαση 766/2021 του Αρείου Πάγου φαίνεται πως προσδίδει ευρύτητα στην έννοια του εργασιακού αγώνα. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια διαφαίνεται η προσπάθεια του έλληνα νομοθέτη μέσω εισαγωγής διατάξεων, όπως αυτής του άρθρου 93 Ν. 4808/2021, να διαμορφώσει ένα σύστημα κανόνων δικαίου, που θα ορίζουν τις έννομες συνέπειες σε περίπτωση παράνομης απεργίας.
Η παρούσα εργασία σε πρώτο επίπεδο πραγματεύεται την έννοια του εργασιακού αγώνα μέσα από τις διάφορες μεθοδολογικές προσεγγίσεις της θεωρίας. Στη συνέχεια, αναπτύσσονται ο παράνομος εργασιακός αγώνας της εργοδοτικής πλευράς, τα μέσα έννομης προστασίας των εργαζομένων και οι ποινικές συνέπειες που ενδέχεται να υποστεί ο εργοδότης. Στο επόμενο και μεγαλύτερο μέρος της εργασίας γίνεται λόγος για την έννομη προστασία του εργοδότη από τον παράνομο εργασιακό αγώνα των εργαζομένων και θίγεται το ζήτημα της ευθύνης της συνδικαλιστικής οργάνωσης προς αποζημίωση από παράνομη απεργία, όπως και ο ειδικότερος λόγος ευθύνης προς αποζημίωση λόγω της παραβίασης των ενωσιακών θεμελιωδών οικονομικών ελευθεριών με αναφορά στις πολυσυζητημένες αποφάσεις Viking και Laval. Εκτενής ανάλυση γίνεται για το αμφιλεγόμενο ζήτημα της αξίωσης του εργοδότη για διακοπή και παράλειψη της παράνομης απεργίας, καθώς και για δικονομικά ζητήματα του δικαίου της απεργίας με παράθεση των εκατέρωθεν επιχειρημάτων. Στην ίδια ευρύτερη θεματική αναλύεται η νομιμότητα άτυπων μέσων εργασιακού αγώνα. Επιπλέον, αναλύονται οι συνέπειες που έχει η συμμετοχή σε παράνομη απεργία στον κάθε απεργό ατομικά και το νομολογιακώς διαπλασθέν «τεκμήριο συγγνωστής πλάνης» του απεργού. Αναφορά γίνεται, ακόμα, στο ζήτημα της κατανομής του μισθολογικού κινδύνου των μη απεργών σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας παροχής της εργασίας αυτών ή μη δυνατής οικονομικής αξιοποίησής της. Τέλος, διατυπώνονται συμπερασματικές παρατηρήσεις ως προς το δικαίωμα στον εργασιακό αγώνα και επισημαίνεται η ανάγκη νομοθετικών πρωτοβουλιών σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο.

Δίκαιο – Νομοθεσία

Αστικό Δικονομικό Δίκαιο (Πολιτική Δικονομία)

Εργασιακός αγώνας, απεργία, μποϋκοτάζ, ΑΠ 766/2021, άρθρο 93 Ν 4808/2021, ευθύνη συνδικαλιστικής οργάνωσης, άτυπα μέσα εργασιακού αγώνα, αστραπιαία ακτιβιστική δράση, κατάληψη χώρων εργασίας, λευκή απεργία, δικαίωμα στην επιχειρηση, Ολ ΑΠ 27/2004, κατανομή μισθολογικού κινδύνου, συλλογική αυτονομία, συλλογική δράση, ανταπεργία, απεργοσπάστες, αξίωση διακοπής και παράλειψης, τεκμήριο συγγνωστής πλάνης

Όχι

0

Όχι

234

179

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3448457/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3448457