Ηθικά Συναισθήματα και Θεραπευτική Φιλοσοφία κατά τη Martha Nussbaum

Διδακτορική Διατριβή uoadl:3471106 3 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής & Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.)
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2025-04-12
Έτος εκπόνησης:
2025
Συγγραφέας:
Δανοπούλου Αγγελική
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Παναγιώτης Πανταζάκος, Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Βάνα Νικολαΐδου- Κυριανίδου, Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Μαρία Χωριανοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Αραμπατζής, Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Άννα Λάζου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Πρελορέντζος, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ηθικά Συναισθήματα και Θεραπευτική Φιλοσοφία κατά τη Martha Nussbaum
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ηθικά Συναισθήματα και Θεραπευτική Φιλοσοφία κατά τη Martha Nussbaum
Περίληψη:
Η παρούσα διδακτορική διατριβή αναφέρεται στο φιλοσοφικό έργο της Martha Nussbaum καθώς διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη και πρόοδο της σύγχρονης Ηθικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας. Εναρκτήριο σημείο της φιλοσοφικής της μελέτης είναι η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία. Συνταιριάζει τη μελέτη του αρχαίου ελληνικού στοχασμού με την εξοικείωση με τη θεματική της σύγχρονης φιλοσοφίας. Μεριμνά για τον ηθικό αντίκτυπο και το πρακτικό αντίβαρο της σκέψης της. Το φιλοσοφικό έργο της συμβάλλει ιδιαιτέρως στο χώρο της Εφαρμοσμένης Ηθικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας, με την κυριολεκτική σημασία του όρου εφαρμοσμένη.
Η διδακτορική μου διατριβή διαρθρώνεται σε τέσσερις βασικούς θεματικούς άξονες. Στον πρώτο θεματικό άξονα πραγματεύομαι τη γνωσιολογία της φιλοσόφου και συγκεκριμένα τη θεραπευτική επιχειρηματολογία της στη βάση του βιβλίου της «Η Θεραπεία της Επιθυμίας», στο οποίο εκτείνει τη μελέτη της στο πεδίο της Ελληνιστικής Φιλοσοφίας με ιδιαίτερη έμφαση στον φιλοσοφικό στοχασμό των Στωικών. Αφηγείται την πλασματική αναζήτηση του σωστού και αγαθού τρόπου ζωής από μία νεαρή γυναίκα, τη Νικίδιον, η οποία απευθύνεται στους εκπροσώπους της Ελληνιστικής Φιλοσοφίας προκειμένου να πάρει τις κατάλληλες απαντήσεις σχετικά με το πώς θα έπρεπε να ζει. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την προβολή των πιο αξιόλογων παραλλαγών μιας τέχνης του βίου που ως ένα σημαντικό βαθμό είναι επηρεασμένη από τα ιατρικά πρότυπα. Κάνει λόγο για τη συμπονετική φιλοσοφία που αξιοποιεί τα θεραπευτικά επιχειρήματα τα οποία συμβάλλουν στο να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος τον ψυχικό πόνο, τη θλίψη, την οδύνη. Πρόκειται για συναισθήματα τα οποία προκαλούνται από το φόβο του θανάτου αλλά και από ανεξέλεγκτα πάθη και επιθυμίες. Τελικός στόχος είναι να φθάσουμε στην αταραξία, στην απάθεια. Σαφώς και αναγνωρίζει τη σημαντική συμβολή του Αριστοτέλη στην αναγνώριση του ρόλου των παθών, αλλά κρίνει ότι η Επικούρεια και στωική ανάλυση εμβαθύνει περισσότερο. Εν μέρει ασπάζεται τη γνωσιοκρατική άποψη των Στωικών περί εξωτερίκευσης των παθών και σύνδεσης αυτών με αξιολογικές κρίσεις και πεποιθήσεις. Δεν πιστεύει, όμως, ότι όλες αυτές οι κρίσεις είναι αναληθείς.
Αξιοποιεί τη στωική προσέγγιση για τη μελέτη και ανάλυση της θεωρίας των συναισθημάτων. Στο βιβλίο της, «Upheavals of Thought» (Διαδρομές της Σκέψης), προβάλλει τη δική της νεοστωική θεωρία σύμφωνα με την οποία τα συναισθήματα έχουν σημαντική γνωστική διάσταση και λειτουργία καθώς προβάλλουν ισχυρές και σπουδαίες αξίες για τη ζωή και τη δράση μας.
Μια σημαντική παράμετρος της γνωσιολογίας της, την οποία πραγματεύομαι, είναι η μελέτη των συναισθημάτων, ιδίως του φόβου και του οίκτου, όπως και η διεύρυνση της ερμηνείας τους σε οικουμενικές αξίες. Με αφετηρία τη μελέτη και περιγραφή του ρόλου των συναισθημάτων, ξαναφέρνει στο προσκήνιο τη νεοστωική γνωσιοκρατική της θεώρηση και προτείνει τη συνθετική επεξεργασία τριών βασικών αρχών: της γνωστικής αποτίμησης ή αξιολόγησης, της ευδοκίμησης ή ευδαιμονίας του πράττοντος υποκειμένου και των βασικότερων επιδιώξεων που πραγματώνουν τις πράξεις τους και, τέλος, της σπουδαιότητας των εξωτερικών αντικειμένων ως στοιχείων που συνθέτουν το σχήμα των στόχων αυτών στη ζωή μας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο συναίσθημα της συμπόνιας καθώς μπορεί να οδηγήσει στην ανάδειξη μιας αλτρουιστικής συμπεριφοράς. Η επιχειρηματολογία της ξεκινά από την εις βάθος συνειδητοποίηση της ευθραυστότητας, της τρωτότητας και της ευαλωτότητας (vulnerability) της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτή η συμπόνια είναι η βασική αρχή για την ορθή ηθική και πολιτική δράση.
Ο δεύτερος θεματικός άξονας σχετίζεται με το μεταφιλοσοφικό ενδιαφέρον καθώς πραγματεύεται τη σχέση μεταξύ Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας μέσα από τη μελέτη κάποιων δοκιμίων. Στα δοκίμια αυτά αναζητούνται και αναλύονται οι βασικές αρχές της Ηθικής Φιλοσοφίας σε σχέση με τη μελέτη των λογοτεχνικών έργων. Στο πλαίσιο αυτό, εισηγείται τη μελέτη και εξέταση της αντιληπτικής ισορροπίας που θεωρείται με τη σειρά της αναγκαίος όρος για την κατάλληλη αξιοποίηση της ηθικής θεωρίας στην πραγματικότητα της εμπειρίας μας. Πραγματοποιείται με τον συνδυασμό της ηθικής αντίληψης και της ευαισθησίας και εντείνεται από την ενδελεχή ανάγνωση της λογοτεχνίας και την ανάπτυξη της φαντασίας με τις αρχές και τις νόρμες που προέρχονται από τη φιλοσοφική σκέψη.
Στον τρίτο θεματικό άξονα πραγματεύομαι τα ειδικότερα χαρακτηριστικά μιας ζωής στην οποία θα είναι δυνατή κάθε ανθρώπινη λειτουργία που θα οδηγήσει στην ανθρώπινη ευδαιμονία. Η φιλόσοφος στο βιβλίο της «Δημιουργώντας Ικανότητες» αφηγείται μια ζωή κατή την οποία η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν θα παραβιάζεται από την πείνα, τον φόβο ή και την απουσία ευκαιριών προσωπικής ανάδειξης. Ακολουθεί ένας Κατάλογος θεμελιωδών ανθρώπινων ικανοτήτων που στην πραγματικότητα είναι μία σοβαρή προσπάθεια να προσδιορισθεί πιο συγκεκριμένα η έννοια του αγαθού. Όλοι οι πολίτες πρέπει να διαθέτουν αυτές τις ικανότητες. Στην ουσία πρόκειται για έναν Κατάλογο Ικανοτήτων και όχι πραγματικών τρόπων του «λειτουργείν», διότι η ικανότητα και όχι αυτό καθαυτό το «λειτουργείν» χρειάζεται να συγκροτεί τον στόχο της δημόσιας πολιτικής. Στις κεφαλαιώδους σημασίας λειτουργικές ικανότητες περιλαμβάνονται η ζωή μιας προβλεπόμενης και φυσιολογικής διάρκειας, η σωματική και φυσική υγεία, η αξιοποίηση των αισθήσεων της φαντασίας και της σκέψης, η εκδήλωση των συναισθημάτων και η διαμόρφωση ψυχικών και συναισθηματικών σχέσεων με πρόσωπα και πράγματα έξω και πέρα από τον εαυτό μας, η αναβάθμιση του πρακτικού λόγου και του κριτικού στοχασμού, η δημιουργία πνευματικών δεσμών και η μέθεξη σε σχέσεις κοινωνικής αλληλεπίδρασης και διάδρασης με άλλους ανθρώπους, η μέριμνα και η φροντίδα για τα άλλα είδη και τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει, η ευχαρίστηση που προκύπτει από το παιχνίδι και τις δραστηριότητες αναψυχής, κάποιος εποικοδομητικός βαθμός ελέγχου του πολιτικού και υλικού περιβάλλοντος, με συμμετοχή στην κοινή πολιτική ζωή και με την κατοχή κάποιας ιδιοκτησίας.
Στον τέταρτο θεματικό άξονα πραγματεύομαι τον ρόλο των Ανθρωπιστικών Σπουδών στην αναβάθμιση και προαγωγή της Δημοκρατίας. Στο βιβλίο της «Όχι για το κέρδος» αναφέρεται στην κρίση που σοβεί όχι μόνο στα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, αλλά και στον πυρήνα των δημοκρατικών κοινωνιών. Στηλιτεύει τη μονοδιάστατη εστίαση των κρατών και των κοινωνιών στην οικονομική μεγέθυνση και παρατηρεί ότι αυτό είναι η βασική αιτία που τα προγράμματα Ανθρωπιστικών Σπουδών περιθωριοποιούνται σταδιακά στο σύγχρονο Πανεπιστήμιο. Κάτι τέτοιο εξασθενεί τις δημοκρατικές αρχές στην πολιτική και κοινωνική βάση τους. Προτείνει τη διατήρηση και ενίσχυση των ανθρωπιστικών επιστημών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Τονίζει τη σημασία που έχουν για τους ώριμους δημοκρατικούς πολίτες ο κριτικός στοχασμός, η αλληλεπίδραση, ο αναστοχασμός, η ελευθερία έκφρασης, η προσωπική διαλογική σχέση με την αισθητική, την πολιτική, την ηθική και την κοινωνική πραγματικότητα συγκριτικά με τις επιλογές που στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας.
Στο τελευταίο μέρος της εργασίας μου αναφέρομαι στην κριτική που έχει δεχθεί η φιλόσοφος για τις θεωρίες της, στους επικριτές της, τις πιθανές αστοχίες της και την αυτοκριτική της ίδιας.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη συγγραφή της διδακτορικής διατριβής είναι οι εξής: Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε η κειμενοκεντρική ανάλυση η οποία βασίζεται στην ανάλυση του υλικού που έχει συλλεχθεί. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ανάλυση κειμένων, θεωριών και ερευνών της φιλοσόφου. Οι πληροφορίες αυτές ερμηνεύονται, συντίθενται και αξιολογούνται κριτικά προκειμένου για την καλύτερη κατανόηση του θέματος. Επίσης, αξιοποιήθηκε η συγκριτική ανάλυση η οποία αναφέρεται στη σύγκριση θεωριών, προσεγγίσεων και η ανάδειξη ομοιοτήτων και διαφορών. Και τέλος, αξιοποιήθηκε η κοινωνιολογική προσέγγιση καθώς εξετάσθηκαν θέματα από την οπτική γωνία της κοινωνίας, της κουλτούρας και της πολιτικής.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Martha Nussbaum, Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, Ηθική Φιλοσοφία, Πολιτική Φιλοσοφία, Η Θεραπεία της Επιθυμίας, Ελληνιστική Φιλοσοφία, Στωικοί, Θεραπευτικά Επιχειρήματα, Γνωστική Διάσταση Συναισθημάτων, Ευθραυστότητα, Ευδαιμονία, Σύνδεση Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας, Δικαιοσύνη, Δημοκρατία, Παιδεία, Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Κατάλογος Ικανοτήτων
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
5
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
559
Αριθμός σελίδων:
415
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-04-09.

Thesis-Angeliki_Danopoulou.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-04-09.