Summary:
Η εργασία αναφέρεται στις συνταγματικά κατοχυρωμένες Ανεξάρτητες Αρχές (ΑΑ), και μόνο σε αυτές, και εστιάζει πάνω στο θέμα του κοινοβουλευτικού ελέγχου τους. Στο Α΄ Μέρος της εργασίας εξετάζεται η θέση των ΑΑ στο ελληνικό νομικό
σύστημα. Πιο συγκεκριμένα, γίνεται αναφορά στην ιστορική εξέλιξη των ΑΑ, στους λόγους ίδρυσης, στις αρμοδιότητες, στη νομική φύση, στην ανεξαρτησία και στο ζήτημα της δημοκρατικής νομιμοποίησής τους. Ύστερα εξετάζεται αν οι ΑΑ αποτελούν θεσμικά αντίβαρα της εξουσίας, αν είναι δυνατή η κατάργησή τους καθώς και οι έντονες επιφυλάξεις που εκφράστηκαν στην ενδεχόμενη γενίκευση τους. Στο Β΄ Μέρος, και κύριο μέρος, της εργασίας εξετάζεται η σχέση των ΑΑ με τη Βουλή.
Συγκεκριμένα, εξετάζεται το σύστημα ανάδειξης των μελών των ΑΑ από τη Βουλή και γίνεται συγκριτική επισκόπηση με τα συστήματα ανάδειξης των ΑΑ άλλων χωρών, καθώς και με αυτά του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και του Ευρωπαίου Επόπτη
Προστασίας Δεδομένων. Ύστερα γίνεται αναφορά στη νομολογία που έχει εκδοθεί αναφορικά με την ανάδειξη των μελών των ΑΑ από τη Βουλή-κόμματα και τέλος γίνονται σκέψεις και προτάσεις για πιο λειτουργικό σύστημα ανάδειξης των μελών
των ΑΑ. Εν συνεχεία, εξετάζεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος επί των ΑΑ. Αρχικά γίνεται μία συγκριτική επισκόπηση με τα ισχύοντα συστήματα κοινοβουλευτικού ελέγχου άλλων ευρωπαϊκών χωρών και με αυτά του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων. Ύστερα εξετάζεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος της Βουλής επί της κυβέρνησης και κατόπιν εξετάζεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος επί των ΑΑ, όπως αυτός ισχύει στην Ελλάδα. Εξετάζεται η επικρατούσα πρακτική αναφορικά με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και την άσκηση του επί των ΑΑ από την Βουλή και ύστερα γίνεται αναφορά στο αν χρειάζεται να υπάρχει κοινοβουλευτικός έλεγχος επί των ΑΑ ή αν τις θίγει. Κατόπιν όλων αυτών γίνονται σκέψεις και προτάσεις για ένα πιο λειτουργικού σύστημα κοινοβουλευτικού ελέγχου
επί των ΑΑ και καταλήγουμε με τα συμπεράσματα της εργασίας.
