Supervisors info:
Λία Αθανασίου, Καθηγήτρια Νομικής, ΕΚΠΑ
Δημήτρης Χριστοδούλου, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Βερβεσός, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής, ΕΚΠΑ
Summary:
Το παρόν πόνημα αποτελεί μια σύντομη ανάλυση του δικαιώματος του θεσμού του περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις. Ειδικότερα, χωρίζεται σε δυο μέρη το γενικό και το ειδικό. Στο γενικό μέρος επιχειρείται μια εννοιολογική οριοθέτηση του ανωτέρω θεσμού σε σχέση και με συγγενείς θεσμούς, που έχουν αναπτυχθεί σε άλλους τομείς του εμπορικού δίκαιου, πέραν του ναυτικού. Στη συνέχεια επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή του εν λόγου θεσμού παραθέτοντας συνοπτικά τις πρόδρομες μορφές του, ενώ επίσης επιχειρείται μια συνοπτική περιγραφή της ιστορικής εξέλιξης του και την αποκρυστάλλωση στη σύγχρονη μορφή του, καθώς και οι ανάγκες που οδήγησαν στην υιοθέτηση του. Στο ειδικό μέρος επιχειρείται καταρχάς μια συνοπτική παρουσίαση των γενικών χαρακτηριστικών της ΔΣΠ 1976/1996/2012 (LLMC), το πεδίο εφαρμογής της, καθώς και η επίδραση της στις διατάξεις του ΚΙΝΔ. Στη συνέχεια παρατίθεται μια περιγραφή των ειδικότερων στοιχείων της ανωτέρω σύμβασης, όπως είναι οι δικαιούχοι του εν λόγω δικαιώματος, η έννοια του πλοίου κατά την εν λόγω διεθνή σύμβαση, οι απαιτήσεις από ναυάγιο, η έννοια της ναυτικής απαίτησης, σύμφωνα με την εν λόγω διεθνή σύμβαση, καθώς επίσης και οι υποκείμενες και μη υποκείμενες απαιτήσεις στον περιορισμό. Περαιτέρω, αναλύονται οι δύο τρόποι άσκησης του περιορισμού της ευθύνης, ήτοι χωρίς σύσταση κεφαλαίου περιορισμού και με σύσταση κεφαλαίου περιορισμού, καθώς επίσης και οι συνέπειες εκάστου τρόπου. Κατόπιν, αναλύεται η διαδικασία του περιορισμού της ευθύνης, το εφαρμοστέο δίκαιο, καθώς επίσης και τα διαδικαστικά και δικονομικά ζητήματα, όταν εφαρμοστέο τυγχάνει του Ελληνικό Δίκαιο. Στα τελευταία κεφάλαια αναπτύσσονται κυρίως οι λόγοι και η συμπεριφορά, που οδηγούν στην απώλεια του δικαιώματος περιορισμού της ευθύνης, καθώς επίσης και ο προσδιορισμός του υπευθύνου προσώπου και πως το πταίσμα αυτού μπορεί να καταλογιστεί στο νομικό πρόσωπο. Τέλος, στο τελευταίο μέρος επιχειρείται η εννοιολογική οριοθέτηση του πταίσματος που οδηγεί στην απώλεια του ευεργετήματος του περιορισμού, καθώς και η εννοιολογική ένταξη του στις μορφές υπαιτιότητας του ημεδαπού δικαίου.
