Μελέτη του αμφιβληστροειδούς χιτώνος κατά την εξελικτική πορεία της αθηρωμάτωσης (Πειραματική μελέτη).

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1307313 463 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Χειρουργικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2013-07-24
Έτος εκπόνησης:
2013
Συγγραφέας:
Δουμουχτσής Ευάγγελος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Καθηγητής Αλκιβιάδης Κωστάκης, Καθηγήτρια Δέσποινα Περρεα, Επίκουρη καθηγήτρια Μαριλιτα Μόσχου
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μελέτη του αμφιβληστροειδούς χιτώνος κατά την εξελικτική πορεία της αθηρωμάτωσης (Πειραματική μελέτη).
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Περίληψη:
Η αθηρωμάτωση είναι μια συστηματική νόσος στην οποία σχηματίζονται πλάκες στα
τοιχώματα των αρτηριών που προκαλούν στένωση του αυλού του αγγείου, πάχυνση
του τοιχώματός τους, ελάττωση της ελαστικότητας του αγγείου με επακόλουθη
πρόκληση ισχαιμίας. Μεταξύ των οργάνων που μπορούν να προσβληθούν
περιλαμβάνεται και ο αμφιβληστροειδής χιτώνας του οφθαλμού, με δραματικές
επιπτώσεις, καθώς συχνά οδηγεί σε απώλεια της όρασης. Παρόλο που έχουν γίνει
εκτεταμένες έρευνες για την αθηρωμάτωση στο καρδιαγγειακό σύστημα, η έρευνα
στον τομέα της οφθαλμολογίας είναι σχετικώς περιορισμένη.
Πρόσφατες μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι η υπερχοληστερολαιμία και οι
διαταραχές στον μεταβολισμό των λιπιδίων προκαλούν λειτουργικές και δομικές
αλλοιώσεις στη λεπτή υφή του αμφιβληστροειδούς, όπως πάχυνση και διάτμηση της
μεμβράνης του Bruch, σχηματισμό κενοτοπίων στο μελάγχρουν επιθήλιο κ.α.
Στην εξέλιξη της αθηρωμάτωσης συμβάλλουν πολλοί παράγοντες, όπως η αρτηριακή
υπέρταση, ο διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία, καθώς και η οξείδωση των λιπιδίων. Το
οξειδωτικό stress έχει συσχετισθεί με διάφορες εκφυλιστικές παθήσεις του
οφθαλμού που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η αθηρωμάτωση και η γεροντική
εκφύλιση της ωχράς κηλίδος, μιας νόσου που αποτελεί την κυριότερη αιτία
τύφλωσης στις αναπτυγμένες χώρες και οι παθογενετικοί μηχανισμοί της οποίας δεν
έχουν πλήρως διευκρινιστεί.
Πρόσφατες μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν μία προστατευτικη δράση διαφόρων
αντιοξειδωτικών όπως οι βιταμίνες C και Ε και φλαβονοειδών έναντι των
αλλοιώσεων που προκαλεί η υπερλιπιδαιμία και το οξειδωτικό stress στη δομή του
αμφιβληστροειδούς.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να μελετηθούν οι μορφολογικές και δομικές
αλλοιώσεις που προκαλούνται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα εξαιτίας της
υπερχοληστερολαιμίας και του οξειδωτικού stress σε πειραματόζωα και να
διερευνηθεί η πιθανή προστατευτική δράση του φυτού Crocus sativus (saffron) ως
διατροφικού παράγοντα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Oι αντιοξειδωτικές,
νευροπροστατευτικές και αντιισχαιμικές ιδιότητες του κρόκου, που έχουν
καταδειχθεί από προηγούμενες μελέτες, οδηγούν στην υπόθεση ότι ο κρόκος ως
διατροφικός παράγοντας ενδεχομένως δρα προστατευτικά κατά της
αμφιβληστροειδοπάθειας λόγω αθηρωμάτωσης.
Για την πειραματική μελέτη χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια τα οποία χωρίστηκαν σε
τρεις ομάδες από 7 πειραματόζωα η καθεμία: H πρώτη ομάδα (control), η ομάδα
ελέγχου, αποτελούνταν από ποντίκια C57bl6 και τρεφόταν με κανονική τροφή. Η
δεύτερη ομάδα (apo-E) αποτελούνταν από διαγονιδιακά ποντίκια με έλλειψη
απολιποπρωτείνης Ε και τρεφόταν με τροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε
χοληστερόλη. Τα διαγονιδιακά ποντίκια με έλλειψη ApoE έχουν ευρέως
χρησιμοποιηθεί ως πειραματικό μοντέλο για την αθηρωμάτωση. Τα ποντίκια αυτά
αναπτύσσουν αυτομάτως υπερχοληστερολαιμία, υψηλά επίπεδα LDL και αθηρωματικές
βλάβες παρόμοιες με αυτές που αναπτύσσονται στο αρτηριακό δίκτυο του ανθρώπου.
Η τρίτη ομάδα (apo-E+C) , αποτελούνταν από ποντίκια με έλλειψη ApoE και
διατροφή υψηλή σε χοληστερόλη ενώ σ’ αυτές χορηγούνταν καθημερινά υδατικό
εναιώρημα κρόκου στο νερό, σε δοσολογία 25 mg/kg βάρους,.
Μετά από 20 εβδομάδες τα ποντίκια θανατώθηκαν με ευθανασία και αφαιρέθηκαν οι
οφθαλμικοί βολβοί, οπότε και υπέστησαν ειδική προετοιμασία για ιστολογική
μελέτη.
Στο τέλος του πειράματος έγινε αιμοληψία για τη μέτρηση του λιπιδαιμικού
προφίλ, του οξειδωτικού stress και δεικτών φλεγμονής στο πλάσμα των
πειραματοζώων. Από τις αιμοληψίες προσδιορίστηκαν: ολική χοληστερόλη ορού,
τριγλυκερίδια ορού, χαμηλής πυκνότητος λιποπρωτεΐνη (LDL), ολική οξειδωτική
ικανότητα (perOX), λεπτίνη και C αντιδρώσα πρωτεΐνη.
Η ιστολογική ανάλυση περιλάμβανε μελέτη των ιστολογικών παρασκευασμάτων στο
οπτικό μικροσκόπιο, ψηφιοποίηση των ιστολογικών εικόνων και ψηφιακή επεξεργασία
για την εξαγωγή δεδομένων που αφορούσαν στο πάχος των διαφόρων στιβάδων του
αμφιβληστροειδούς, καθώς και την πυκνότητα των κυττάρων της έξω κοκκώδους
στιβάδας.
Στη συνέχεια ακλούθησε στατιστική ανάλυση επί των αποτελεσμάτων, ώστε
να διαπιστωθούν συσχετίσεις που ενισχύουν την ερευνητική υπόθεση της παρούσας
εργασίας.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα που ελάμβανε κρόκο Κοζάνης είχε
ίδια επίπεδα σακχάρου με την ομάδα control, σε αντίθεση με την ομάδα apo-E, η
οποία εμφάνιζε αυξημένα επίπεδα. Αντίστοιχα, το βάρος της ομάδας apo – E ήταν
αυξημένο σε σχέση με την ομάδα control, σε αντίθεση με την ομάδα apo-E +C. Η
ιστολογική μελέτη έδειξε ότι η ομάδα apo – E εμφάνιζε μικρότερη πυκνότητα
κυττάρων στην έξω κοκκώδη στιβάδα, καθώς και μικρότερο πάχος στη στιβάδα
γαγγλιακών κυττάρων, ενώ η ομάδα apo-E+C δεν διέφερε από την ομάδα control. Τα
παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η χορήγηση κρόκου Κοζάνης έδρασε
προστατευτικά έναντι των αλλοιώσεων που προκλήθηκαν στον αμφιβληστροειδή λόγω
της υπερλιπιδαιμίας, αλλά και ελάττωσε τα επίπεδα σακχάρου και το σωματικό
βάρος στα αντίστοιχα πειραματόζωα.
Λέξεις-κλειδιά:
Αμφιβληστροειδής, Αθηρωμάτωση, Κρόκος Κοζάνης, Απολιποπρωτείνη Ε, Ποντίκια
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
142
Αριθμός σελίδων:
128
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.

document.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.