Ανάπτυξη μεθοδολογιών ασύμμετρης και μη ασύμμετρης σύνθεσης

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1308664 349 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας ΙΙ [Οργανική Χημεία – Οργανική Χημική Τεχνολογία – Χημεία Τροφίμων]
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2014-01-20
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Λημνιός Δημήτριος
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Καθηγητής Γεώργιος Κόκοτος (επιβλέπων), Αναπλ. Καθηγήτρια Παναγιώτα Μουτεβέλη-Μηνακάκη, Επικ. Καθηγητής Δημήτριος Γεωργιάδης
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ανάπτυξη μεθοδολογιών ασύμμετρης και μη ασύμμετρης σύνθεσης
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Development of methodologies for symmetric and asymmetric synthesis
Περίληψη:
Η οργανοκατάλυση αποτελεί μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη και ακμάζουσα περιοχή της
κατάλυσηςη οποία έχει πλέον εδραιωθεί ως μία από τις σημαντικότερες
μεθοδολογίες για ασύμμετρη και μη ασύμμετρη σύνθεση στην Οργανική Χημεία. Μικρά
και αμιγώς οργανικά μόρια, οι αποκαλούμενοι οργανοκαταλύτες, έχουν βρει
εφαρμογή σε μία πληθώρα ασύμμετρων οργανικών αντιδράσεων.Στο πρώτο κεφάλαιο της
παρούσας διατριβής παρουσιάζεται εισαγωγή στην οργανοκατάλυση, στο δεύτερο
κεφάλαιο μελέτες που αφορούν την αλδολική συμπύκνωση καρβονυλικών ενώσεων που
βρίσκουν εφαρμογή στην βιομηχανία αρωμάτων, ενώστο τρίτο κεφάλαιο γίνεται μία
βιβλιογραφική αναφορά σε καταλυτικές οξειδωτικές μεθόδους που αφορούν την
εποξείδωση ολεφινών, την οξείδωση τριτοταγών αμινών/αζινών καθώς και την
οξείδωση οργανοσιλανίων.
Στην παρούσα διατριβή παρουσιάζονται:
• Ο σχεδιασμός και η σύνθεση νέων θειουριών που βασίζονται στην
(R,R)-διφαινυλοαιθυλενοδιαμίνη και σε διπεπτίδια, καθώς και η μελέτη δράσης
αυτών σε ασύμμετρες αντιδράσεις Michael.
• Η ανάπτυξη μιας νέας «πράσινης» οργανοκαταλυτικής μεθόδου για την
αλδολική συμπύκνωση διαφορετικών αλδεϋδών με χρήση μικροκυματικής ακτινοβολίας,
καθώς και η εφαρμογή της στην παρασκευή φυσικών αρωμάτων.
• Η ανάπτυξη, οι εφαρμογές και η μελέτη ενός νέου γενικού
οργανοκαταλυτικού πρωτοκόλλου οξείδωσης. Χρησιμοποιώντας την
2,2,2-τριφθορομέθυλο ακετοφαινόνη ως καταλύτη και υπεροξείδιο του υδρογόνου ως
οξειδωτικό, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς η εποξείδωση ολεφινών, η οξείδωση
τριτοταγών αμινών/αζινών προς Ν-οξείδια και, για πρώτη φόρα οργανοκαταλυτικά, η
οξείδωση οργανοσιλανίων προς οργανοσιλανόλες.
Λέξεις-κλειδιά:
Οργανοκατάλυση, Θειουρίες, Πράσινη χημεία, Οξείδωση, Υπεροξείδιο υδρογόνου
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
10-11,13-18,20-21
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
170
Αριθμός σελίδων:
215
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.

document.pdf
5 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.