Μοριακός και Βιοχημικός Χαρακτηρισμός Δομικών Περιοχών της Φωσφολιπάσης C ζήτα (PLCζ)

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1309211 401 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας ΙΙ [Οργανική Χημεία – Οργανική Χημική Τεχνολογία – Χημεία Τροφίμων]
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2014-02-13
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Θεοδωρίδου Μαρία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ντία Γαλανοπούλου Αναπλ. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ (επιβλέπουσα), Κωνσταντίνος Βοργιάς Καθηγητής ΕΚΠΑ, Γεώργιος Νούνεσης Ερευνητής Α΄ ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος"
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μοριακός και Βιοχημικός Χαρακτηρισμός Δομικών Περιοχών της Φωσφολιπάσης C ζήτα (PLCζ)
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Molecular and Biochemical Characterization of Phospholipase C zeta domains
Περίληψη:
Η πρωτεΐνη PLCζ, που εντοπίζεται αποκλειστικά στο σπέρμα, ενεργοποιεί την
πρώιμη εμβρυική ανάπτυξη επάγοντας ενδοκυτταρικές ταλαντώσεις Ca2+ σε ωάρια
θηλαστικών όμοιες με εκείνες που παρατηρούνται κατά τη γονιμοποίηση. Η PLCζ
αποτελεί την μικρότερη ισομορφή PLC των θηλαστικών, με την πιο στοιχειώδη
οργάνωση δομικών περιοχών. Η PLCζ καταλύει την υδρόλυση του μεμβρανικού
φωσφοϊνοσιτιδίου PtdInsP2 παράγοντας ταλαντώσεις Ca2+ στο κυτταρόπλασμα του
ωαρίου μέσω του σηματοδοτικού μονοπατιού της InsP3. Σκοπός αυτής της μελέτης
ήταν η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο οι δομικές περιοχές της PLCζ
συμβάλουν στις νέες βιοχημικές και ενζυμικές ιδιότητες της πρωτεΐνης αυτής και
συντελούν στην έκλυση Ca2+ στο γονιμοποιούμενο ωάριο. Χρησιμοποιήθηκε ένας
αριθμός τεχνικών που περιλαμβάνουν σύνθεση χιμαιρικών αλληλουχιών, σημειο-
κατευθυνόμενη μεταλλαξιγένεση, μικροέγχυση cRNA σε ωάρια ποντικού, έκφραση και
απομόνωση ανασυνδυασμένων πρωτεϊνών, in vitro ενζυμικές δοκιμασίες, επίστρωση
πρωτεΐνης σε λιπίδια και δοκιμασία σύνδεσης σε λιποσώματα. Τα αποτελέσματα
δείχνουν ότι η δομική περιοχή EF hands δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για την
ευαισθησία της PLCζ στο Ca2+ και ότι η δομική περιοχή C2 και ο συνδέτης XY
μεσολαβούν στην πρόσδεση της PLCζ στη μεμβράνη και στη δέσμευσή της στην
PtdInsP2. Σε αντίθεση με τις PLC των σωματικών κυττάρων, ο συνδέτης XY της PLCζ
δεν προκαλεί αυτοαναστολή της ενζυμικής της δραστικότητας, από τη στιγμή που τα
θετικά φορτισμένα αμινοξέα στην αλληλουχία του συνδέτη ΧΥ διαδραματίζουν ένα
σημαντικό ρόλο στην αλληλεπίδραση της PLCζ με την PtdInsP2 για την παραγωγή
ταλαντώσεων Ca2+ που είναι απαραίτητες για τη γονιμοποίηση στα θηλαστικά.
Επίσης, παρουσιάζονται οι ειδο-ειδικές διαφορές στην in vivo ικανότητα επαγωγής
ταλαντώσεων Ca2+ των PLCζ του ανθρώπου και του ποντικού. Η χιμαιρική ανάλυση
έρχεται να προτείνει ένα νέο ρόλο για τις δομικές περιοχές των EF hands και του
συνδέτη XY στις ειδο-ειδικές διαφορές στην δραστικότητα της PLCζ.
Λέξεις-κλειδιά:
Κυτταρική σηματοδότηση, Φωσφολιπάση C ζήτα, Ταλαντώσεις Ca2+, Γονιμοποίηση, Σπέρμα
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
1-12
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
153
Αριθμός σελίδων:
208