Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αναπλ. Καθηγήτρια Κονδή-Παφίτη Αγάθη (επιβλέπουσα) , Αναπλ. Καθηγήτρια Καΐρη-Βασιλάτου Παρασκευή , Καθηγητής Γρηγορίου Οδυσσέας Καθηγητής
Περίληψη:
Σκοπός της μελέτης είναι να καταγραφεί η κατανομή και οι μεταβολές των
υποδοχέων ρηλαξίνης (LGR7) και του κολλαγόνου των εμβρυϊκών υμένων σε
πλακούντες από φυσιολογικές και παθολογικές κυήσεις (πρόωρη ρήξη υμένων, επί
χρωμοσωμικών ανωμαλιών εμβρύου, ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης του
εμβρύου (IUGR), κυήσεις που επιπλέκονται με σακχαρώδη διαβήτη).
ΥΛΙΚΑ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Εξετάστηκαν 56 δείγματα πλακουντιακού ιστού από: α) 16
φυσιολογικούς πλακούντες τελειόμηνης κύησης, β) 11 πλακούντες δευτέρου τριμήνου
μετά από πρόωρη ρήξη υμένων (ηλικία κύησης 15-26 εβδομάδων), γ) 10 πλακούντες
δευτέρου τριμήνου μετά από διακοπή κύησης λόγω χρωμοσωμικής ανωμαλίας εμβρύου
(ηλικία κύησης 14-26 εβδομάδων), δ) 11 πλακούντες από κυήσεις με ενδομήτρια
καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου (IUGR) και ε) 8 πλακούντες από κυήσεις
που επιπλέκονται με σακχαρώδη διαβήτη (Σ.Δ.). Αποκλείστηκαν περιπτώσεις με
αξιόλογες αλλοιώσεις χοριοαμνιονίτιδας. Όλα τα δείγματα είναι ηλικίας κύησης
δευτέρου τριμήνου και έπειτα, οπότε και τα επίπεδα ρηλαξίνης πλάσματος
διατηρούνται σταθερά. Όλα τα δείγματα υπέστησαν επεξεργασία ρουτίνας, πολλαπλές
ιστολογικές τομές χρώστηκαν με αιματοξυλίνη/ηωσίνη και με ανοσοϊστοχημική
μέθοδο μελετήθηκαν οι υποδοχείς ρηλαξίνης LGR7 και τα κολλαγόνα τύπου Ι και
ΙΙΙ. Καταγράφηκε η ανοσοαντίδραση στον LGR7 στους εξής ιστούς: αμνιακό
επίθηλιο, κύτταρα φθαρτού , τροφοβλαστικά στοιχεία (αξιολογήθηκε η αντίδραση
της κυτταροτροφοβλάστης, συγκυτιοτροφοβλάστης και ενδιάμεσης τροφοβλάστης)
ινοβλάστες και αγγεία του στρώματος του φθαρτού. Η όλη αξιολόγηση έγινε με
ημιποσοτική μέθοδο: Ανάλογα με την έκταση της ανοσοχρώσης αξιολογήθηκε ως
θετική με (+) όταν είχαν θετική ανοσοαντίδραση το 25% των κυττάρων, (++) όταν
είχαν θετική ανοσοαντίδραση το 50% των κυττάρων και ως (+++) όταν πάνω από το
50% των κυττάρων είχαν θετική ανοσοαντίδραση.
Επίσης αξιολογήθηκε και η ένταση της ανοσοχρώσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
1) Οι υποδοχείς ρηλαξίνης LGR7 εκφράζονται έντονα στους εμβρυϊκούς
υμένες, με συγκεκριμένη κατανομή στα κύτταρα του φθαρτού, στα κύτταρα του
αμνιακού επιθηλίου, στην συγκυτιοτροφοβλάστη, στα αγγεία και τους ινοβλάστες
του στρώματος.
2) Στην πρόωρη ρήξη υμένων παρατηρείται μια αυξημένη έκφραση υποδοχέων
ρηλαξίνης στους εμβρυϊκούς υμένες, που δείχνει έναν ιδιαίτερο ρόλο αυτής της
ορμόνης σε αυτήν την συγκεκριμένη παθολογία κύησης. Αυτή η αύξηση των υποδοχέων
παρατηρείται συγκεκριμένα στα κύτταρα του φθαρτού, στα κύτταρα του αμνιακού
επιθηλίου αλλά και στην ενδιάμεση τροφοβλάστη, και συνοδεύεται από μείωση του
κολλαγόνου τύπου ΙΙΙ.
3) Στην ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης παρατηρείται μια μείωση
στην έκφραση των υποδοχέων ρηλαξίνης στους υμένες, και ιδιαίτερα στο άμνιο και
στο φθαρτό.
4) Στις κυήσεις που επιπλέκονται με σακχαρώδη διαβήτη παρατηρείται μια
αύξηση των υποδοχέων ρηλαξίνης στους εμβρυϊκούς υμένες, και πιο συγκεκριμένα
στο άμνιο, στο φθαρτό, στην συγκυτιοτροφοβλάστη, και στην ενδιάμεση τροφοβλαστή.
5) Δεν παρατηρήθηκαν αξιοσημείωτες διαφορές (μη στατιστικά σημαντικές,
p>0,05) στην έκφραση των υποδοχέων LGR7 καθώς και στην κατανομή του κολλαγόνου,
μεταξύ των περιπτώσεων ώριμου πλακούντα μετά από φυσιολογικό τοκετό και μετά
από προγραμματισμένη καισαρική τομή προ έναρξης ωδινών.
Λέξεις-κλειδιά:
υποδοχείς ρηλαξίνης (LGR7), κολλαγόνο, φθαρτός, πλακούντας, κύηση
