Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καθ. Εμμανουήλ Σαλαμαλέκης, Καθ. Δημήτριος Κασσάνος, Επικ.Καθ. Χαράλαμπος Χρέλιας
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Οι συγγενείς λοιμώξεις (T.O.R.C.H.) ή λοιμώξεις κατά τη
διάρκεια της κύησης, αποτελούν σημαντικό αίτιο βλαβών για το έμβρυο, γι’ αυτό
επιβάλλεται η ταχεία διάγνωση, η θεραπεία, καθώς και η εφαρμογή μέτρων πρόληψης
των συγγενών λοιμώξεων. Η σωστή επιλογή της αντιμικροβιακής αγωγής και της
διάρκειας θεραπείας της εγκύου – κυήματος είναι απαραίτητη. Ο ιός CMV και το
παράσιτο Toxoplasma gondii, αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα αίτια των
συγγενών λοιμώξεων, τόσο λόγω της συχνότητάς τους όσο και των πιθανών βλαβών
του εμβρύου.
Σκοπός: Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να μελετηθεί ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV),
καθώς και το παράσιτο Toxoplasma gondii, όσον αφορά στα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά τους στις συγγενείς λοιμώξεις που προκαλούν, στην επιδημιολογία,
στην παθογένεια, στην επίδρασή τους στην έγκυο γυναίκα και στο έμβρυο, στις
τεχνικές διαγνωστικής προσέγγισης των λοιμώξεων, στις υπάρχουσες και εν δυνάμει
θεραπευτικές δυνατότητες και στην πρόληψη αυτών των καταστάσεων γενικά.
Αποτελέσματα: Ο ιός CMV, συνήθως, προκαλεί ασυμπτωματική λοίμωξη, έχοντας
μεγάλη επίπτωση σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (40-80%). Η συγγενής λοίμωξη
από τον ιό προκαλείται κυρίως μετά πρωτογενή λοίμωξη της εγκύου, ενώ η έκβαση
για το έμβρυο εξαρτάται από το χρόνο λοίμωξης της εγκύου. Μεγαλύτερο ποσοστό
βλάβης για το έμβρυο συμβαίνει κατά τη λοίμωξη του πρώτου τριμήνου. Ορολογικές,
απεικονιστικές και μοριακές τεχνικές διάγνωσης της CMV λοίμωξης, βοηθούν στη
γρήγορη διάγνωση της λοίμωξης. Πολύ σημαντική προσπάθεια καταβάλεται
προκειμένου να αναπτυχθεί ειδικό εμβόλιο για τη CMV λοίμωξη. Ο εμβολιασμός με
ειδικό εμβόλιο που συμπεριέχει τη γλυκοπρωτεΐνη βήτα με την πρωτεΐνη MF59 του
ιού CMV, είναι υπό μελέτη, έχοντας αποτελεσματικότητα 50% στην πρόληψη της
συγγενούς λοίμωξης. Η χορήγηση ειδικής ανοσοσφαιρίνης μειώνει τη βαρύτητα της
CMV λοίμωξης.
Η τοξοπλάσμωση είναι συστηματική λοίμωξη των ζώων και του ανθρώπου, που
προκαλείται από το σπορόζωο Toxoplasma gondii. Το Toxoplasma g. προκαλεί 90%
των περιπτώσεων ασυμπτωματική λοίμωξη, με οροθετικότητα 20 – 80% του γενικού
πλυθησμού και κίνδυνο κάθετης μετάδοσης 1:1000 κυήσεις. Η βαρύτητα της λοίμωξης
αυξάνει σε λοίμωξη πρώτου τριμήνου κύησης, γι’ αυτό και η ταχεία διαγνωστική
προσέγγιση είναι απαραίτητη. Η διάγνωση στην καθ’ημέρα πράξη στηρίζεται σε
ορολογικές ή /και μοριακές τεχνικές και κυρίως στον προσδιορισμό των
αντισωμάτων στο μητρικό αίμα. Η σωστή αντιμικροβιακή θεραπεία, αναλόγως με το
στάδιο κύησης, καθώς και η πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψη, είναι
απαραίτητες για την καλύτερη δυνατή έκβαση της κύησης.
Λέξεις-κλειδιά:
Κυτταρομεγαλοϊος, Τοξόπλασμα, Λοιμώξεις κύησης, Ενδομήτριες λοιμώξεις, Tοξοπλάσμωση
