Περίληψη:
Η χορήγηση αίματος και παραγώγων στη ενδομήτρια, νεογνική και βρεφική ζωή
απαιτεί ειδικές γνώσεις και επιλεγμένα παράγωγα αίματος. Οι δοκιμασίες
συμβατότητας πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο την ομάδα αίματος του εμβρύου
και του νεογνού αλλά και τα αντισώματα στον ορό της μητέρας έναντι των ομάδων
αίματος αυτών. Παράγοντες όπως, η μεταφορά αντισωμάτων από την μητρική στη
εμβρυική κυκλοφορία δια μέσου του πλακούντα, το μικρό βάρος και ο μικρός όγκος
αίματος του νεογνού και του βρέφους καθώς και το ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα,
προδιαθέτουν για την εμφάνιση ανεπιθύμητων αντιδράσεων. Οι συχνότερες
ανεπιθύμητες αντιδράσεις περιλαμβάνουν τα μεταδιδόμενα με τη μετάγγιση
παθογόνα, κυρίως τη λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό, την αλλοανοσοποίηση σε
αντιγόνα ερυθρών, λευκών και αιμοπεταλίων, τη συνδεόμενη με τη μετάγγιση νόσο
μοσχεύματος κατά ξενιστή (TA-GVHD), την υπερφόρτωση του κυκλοφορικού συστήματος
καθώς και μεταβολικές διαταραχές όπως υπερκαλιαιμία και υποθερμία. Στην
ενδομήτρια και νεογνική ζωή οι κύριες ενδείξεις μετάγγισης είναι η
αντιμετώπιση της αναιμίας κυρίως λόγω αιμολυτικής νόσου του εμβρύου και
νεογνού από ασυμβατότητα Rhesus D καθώς και η διόρθωση της θρομβοπενίας λόγω
αλλοανοσοποίησης των αιμοπεταλίων. Επιπλέον, τα πρόωρα νεογνά αποτελούν την πιο
πολυμεταγγιζόμενη ομάδα νοσηλευομένων ασθενών λόγω μιας κατάστασης που ορίζεται
ως αναιμία της προωρότητας. Στα βρέφη, οι αιµοσφαιρινοπάθειες, οι αιματολογικές
κακοήθειες, οι χειρουργικές επεμβάσεις και οι διαταραχές της πήξης αποτελούν
τις συνηθέστερες ενδείξεις χορήγησης αίματος και παραγώγων. Η μετάγγιση πρέπει
να γίνεται με βάση κατευθυντήριες οδηγίες και να είναι ορθολογική και
επιστημονικά τεκμηριωμένη, επί καλά καθορισμένων ενδείξεων, ώστε να μην εκθέτει
τα έμβρυα, τα νεογνά και τα βρέφη σε κινδύνους.
Λέξεις-κλειδιά:
Μετάγγιση, Έμβρυο, Νεογνό, Βρέφος, Αναιμία
