Μονάδα:
Κατεύθυνση Διδακτική και Μεθοδολογία των ΜαθηματικώνΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-01-16
Συγγραφέας:
Πέττας Νικόλαος-Μάρκος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δήμητρα Χριστοπούλου Επίκουρη Καθηγήτρια
Στάθης Ψύλλος Καθηγητής
Διονύσιος Λάππας Αναπληρωτής Καθηγητής
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το μαθηματικό αντικείμενο για την Φρεγκεανή φιλοσοφία και για το Νατουραλισμό του Quine: μια κριτική αντιπαράθεση στη φιλοσοφία των μαθηματικών.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το μαθηματικό αντικείμενο για την Φρεγκεανή φιλοσοφία και για το Νατουραλισμό του Quine: μια κριτική αντιπαράθεση στη φιλοσοφία των μαθηματικών.
Περίληψη:
Το πρόγραμμα του Gottlob Frege είχε καθοριστική επιρροή στην σύγχρονη σκέψη , η επαναστατική του σύλληψη της νέας λογικής ήταν η απαρχή της σύγχρονης μαθηματικής λογικής και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την επιστήμη των μαθηματικών αλλά την επιστήμη των υπολογιστών καθώς και την φιλοσοφία. Ωστόσο , η νέα λογική του Frege ήταν ένα μόνο μέρος της συνεισφοράς του στην σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη , καθώς αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη την καριέρα του στην προσπάθεια να ορίσει τη φύση της γνώσης μας για τις αλήθειες της αριθμητικής και πολλές από τις απόψεις που ανέπτυξε παραμένουν επίκαιρες ακόμα και σήμερα. Η προσέγγιση του Frege θεωρείται ευρέως ότι έθεσε τα θεμέλια της αναλυτικής φιλοσοφίας η οποία αργότερα αποτέλεσε την κυρίαρχη φιλοσοφική σχολή της
Άγγλο-Αμερικάνικης φιλοσοφίας. Στα Θεμέλια της Αριθμητικής (1884) ο Frege διατυπώνει την βασική του θέση ότι η αριθμητική αποτελεί μέρος της λογικής ασκώντας έντονη κριτική σε κυρίαρχες απόψεις σχετικά με τη φύση της αριθμητικής γνώσης όπως αυτές του Kant και του Mill. Οι φυσικοί αριθμοί είναι αφηρημένες οντότητες και αποτελούν ιδιάζοντα λογικά αντικείμενα ενώ όλες οι σημαντικές έννοιες της αριθμητικής μπορούν να οριστούν στη βάση λογικών εννοιών και οι βασικές προτάσεις , τα αξιώματα και τα θεωρήματα της αριθμητικής μπορούν να συναχθούν από λογικές αρχές μέσω ορισμών και κανόνων της λογικής.
Ο W. V. Quine , η συνεισφορά του οποίου ήταν καθοριστική στη διαμόρφωση και εξέλιξη του νεότερου εμπειρισμού , έχει ως βασική του θέση τον νατουραλισμό δηλαδή την απόρριψη της αρχής της προτεραιότητας της φιλοσοφίας έναντι της επιστήμης ενώ η καρδιά των απόψεων του είναι ο μεθοδολογικός μονισμός που εκφράζεται με την εγκατάλειψη της διάκρισης των προτάσεων σε αναλυτικές και συνθετικές. Στο φημισμένο άρθρο του Δύο Δόγματα του Εμπειρισμού (1951) υπονομεύει τα δύο βασικά δόγματα του νεότερου εμπειρισμού , το δόγμα της αναλυτικότητας και το δόγμα του αναγωγισμού και επιχειρηματολογώντας υπέρ ενός εμπειρισμού χωρίς δόγματα προτείνει τον μεθοδολογικό μονισμό και τον νατουραλισμό. Προμετωπίδα του νατουραλισμού του Quine αποτελεί α) το δόγμα του ολισμού , η άποψη δηλαδή ότι οι προτάσεις της επιστήμης αντιμετωπίζουν το δικαστήριο της εμπειρίας συνολικά και όχι ατομικά και β) το δίκτυο των προτάσεων (ιστός πεποιθήσεων) μέσω του οποίου εκφράζονται οι πεποιθήσεις μας για τον κόσμο συνολικά και όχι ατομικά , σε επίπεδο πρότασης.
Λέξεις κλειδιά: Νατουραλισμός, λογικισμός, ολισμός , πεποιθήσεις , αυθυπόστατα αντικείμενα , αρχή του πλαισίου , αναλυτική πρόταση , εμπειρισμός , λογικές αρχές , a priori γνώση , αριθμητικές προτάσεις , ψυχολογισμός , αριθμητική ταυτότητα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Νατουραλισμός, λογικισμός, ολισμός , πεποιθήσεις , αυθυπόστατα αντικείμενα , αρχή του πλαισίου , αναλυτική πρόταση , εμπειρισμός , λογικές αρχές , a priori γνώση , αριθμητικές προτάσεις , ψυχολογισμός , αριθμητική ταυτότητα.
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
64
