Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καίτη Διαμαντάκου Αγάθου, Αναπληρώτρια καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Γιώργος Πεφάνης, Αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Εύα Στεφανή, Αναπληρώτρια καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει την εγχώρια πρόσληψη του μύθου του σοφόκλειου Οιδίποδα τον 21ο αιώνα μέσα από σύγχρονα πρωτότυπα θεατρικά και κινηματογραφικά έργα. Πιο συγκεκριμένα εξετάζονται τα πρωτότυπα έργα των : Γιώργου Βέλτσου Οιδίπους, αντί-Οιδίπους (2004), Μάριου Ποντίκα Ο δολοφόνος του Λαΐου και τα κοράκια (2007), Γιάννη Κοντραφούρη Ιοκάστη (2007), Θανάση Τριαρίδη Οιδί-νους (2016) καθώς και τη σκηνοθετική διασκευή της Μαρίας Πρωτόπαππα Η Γλυκιά Τυραννία του Οιδίποδα (2016). Στις δημιουργικές προσλήψεις του πρωτοτύπου προστίθενται τέλος τα κινηματογραφικά έργα : Στρέλλα (2009) του Πάνου Κούτρα καθώς και Αίμα (2013) του Διαμαντή Καραναστάση βασισμένο στο αδημοσίευτο θεατρικό έργο της Μαριάννας Κάλμπαρη Νέο Αίμα (2004). Μέσω της παρούσας διπλωματικής εργασίας επιχειρείται τόσο η κατάδειξη της εξέλιξης της μυθικής μορφής του Οιδίποδα από την ευρωπαϊκή και κυρίως την ελληνική εκπροσώπηση τον 21ο αιώνα όσο και η μελέτη των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους η σύγχρονη θεατρική καθώς και κινηματογραφική παραγωγή συνδιαλέγεται με το μακρινό σοφόκλειο πρότυπό της στο πλαίσιο ενός πολυφωνικού και δυναμικού διακειμενικού διαλόγου. Σε αυτή την προοπτική θα παρακολουθήσουμε πώς αντιμετωπίζονται από τους σύγχρονους δημιουργούς τα ζητήματα της αιμομιξίας, της πατροκτονίας, του θεϊκού επικαθορισμού, του κληρονομικού φορτίου και της ατομικής ευθύνης, της προσωπικής και πολιτικής «ύβρεως», της λειτουργίας της τυφλότητας και της όρασης, της άγνοιας και της γνώσης και εν τέλει πώς μπορεί μια αρχαία ελληνική τραγωδία να προσαρμοστεί και να διαλεχθεί με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο θα αναδειχθεί επαρκέστερα ο πρωτότυπος προσωπικός χαρακτήρας του κάθε δημιουργού, όπως επίσης θα φωτιστεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες και με συνθετικό τρόπο η σύγχρονη εκδοχή της τραγικότητας.
Λέξεις-κλειδιά:
Οιδίποδας Τύραννος, Οιδίπους, Ιοκάστη, Λάιος, Θήβα, Σφίγγα, αίνιγμα, τύφλωση, αιμομιξία, πατροκτονία, μοίρα, πεπρωμένο, θέατρο, παράσταση, κινηματογράφος, θέατρο σκιών, όπερα, λογοτεχνία, ποίηση, κωμωδία, διασκευή, ψυχολογικό δράμα, 21ος αιώνας, παραλλαγή, μεταφορά, πρόσληψη, διακειμενικότητα, μύθος, οιδιπόδειο σύμπλεγμα, Σοφοκλής, Θηβαϊκός κύκλος, οίκος Λαβδακιδών, Μάριος Ποντίκας, Γιώργος Βέλτσος, Γιάννης Κοντραφούρης, Θανάσης Τριαρίδης, Μαριάννα Κάλμπαρη, Διαμαντής Καραναστάσης, Μαρία Πρωτόπαππα, Πάνος Κούτρας, Παναγιώτης Ευαγγελίδης, Οιδίπους-Αντι Οιδίπους, Ο δολοφόνος του Λαΐου και τα κοράκια, Αίμα, Νέο Αίμα, Στρέλλα, Η γλυκιά τυραννία του Οιδίποδα, Οιδίνους.
