Τομέας Χειρουργικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-01-12

2017

Σικαλιάς Νικόλαος

Κουράκλης Γρηγόριος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Θεοχάρης Σταμάτιος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Φελέκουρας Ευάγγελος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Καρατζάς Θεόδωρος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μαντάς Δημήτριος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αντωνίου Ευστάθιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μισιακός Ευάγγελος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Η ευεργετική επίδραση της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας του ήπατος, του ενδογενούς μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), της ιντερλευκίνης-6 και των παραγόντων του αντιοξειδωτικού stress στις βλάβες ισχαιμίας-επαναιμάτωσης (ΙΕ) σε επίμυες με ηπατική στεάτωση

Ελληνικά

Η ευεργετική επίδραση της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας του ήπατος, του ενδογενούς μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), της ιντερλευκίνης-6 και των παραγόντων του αντιοξειδωτικού stress στις βλάβες ισχαιμίας-επαναιμάτωσης (ΙΕ) σε επίμυες με ηπατική στεάτωση

Σκοπός: η ηπατική στεάτωση αποτελεί ανεξάρτητο επιβαρυντικό παράγοντα για την ηπατική χειρουργική, προκαλώντας σοβαρή ηπατική βλάβη μέσω του μηχανισμού της ισχαιμίας -επαναιμάτωσης. Σκοπός μας είναι να εξετάσουμε την επίδραση του χειρισμού της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία και την εκτεταμένη ηπατεκτομή σε ήπαρ με ηπατική στεάτωση.
Υλικό/Μέθοδος: με Επίμυες Wistar δημιουργήθηκε μοντέλο ηπατικής στεάτωσης με διατροφή ελεύθερη χολίνης. Πραγματοποιήθηκε χειρισμός 30λεπτης ισχαιμίας για την επαγωγή βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης, πριν την διενέργεια εκτεταμένης ηπατεκτομής, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση και φυσιολογικούς. Επίσης, πραγματοποιήθηκε τριπλός προφυλακτικός χειρισμός ισχαιμικής προσαρμογής, 24 ώρες πριν την επαγωγή της βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και την διενέργεια της εκτεταμένης ηπατεκτομής, τόσο σε επίμυες με ηπατική στεάτωση όσο και σε φυσιολογικούς. Σε κάθε ομάδα μετά από 6 ώρες και 24 ώρες επαναιμάτωσης, μετρήθηκαν οι IL6, TNFα, ενδογενές ΝΟ, γλουταθειόνη και γαλακτικό οξύ στον ηπατικό ιστό και στο αίμα, καθώς και η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST), η αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT), η αλκαλική φωσφατάση (ALP), η γ-γλουαμυλ-τρανσπεπτιδάση (γGT), τα τριγλυκερίδια, η χοληστερόλη και τα ολικά λιπίδια στο αίμα.
Αποτελέσματα: οι ομάδες που υποβλήθηκαν σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας επαναιμάτωσης και σε εκτεταμένη ηπατεκτομή, παρουσίασαν τις υψηλότερες τιμές για τον TNFα και το γαλακτικό οξύ, τις χαμηλότερες τιμές για την IL6, το ΝΟ και τη γλουταθειόνη, και εμφάνισαν μεγαλύτερη έκταση νέκρωσης, ισχαιμίας και φλεγμονής του ηπατικού παρεγχύματος, ενώ η ομάδα με τους επίμυες με ηπατική στεάτωση που υποβλήθηκε σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και στη διενέργεια ηπατεκτομής παρουσίασε τη χειρότερη επιβίωση (μέγιστη επιβίωση:29 ώρες). Αντίθετα, οι ομάδες τόσο των
επίμυων με ηπατική στεάτωση όσο και των φυσιολογικών, που υποβλήθηκαν στον προφυλακτικό χειρισμό της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας εμφάνισαν σημαντική αύξηση των επιπέδων των IL6, ΝΟ και οριακά της γλουταθειόνης, ενώ μείωσαν δραστικά τα επίπεδα των TNFα και γαλακτικού οξέος. Τελικό αποτέλεσμα ήταν, η μικρότερης έκτασης παρεγχυματικές αλλοιώσεις (νέκρωση,
ισχαιμία και φλεγμονή) που επιβεβαιώθηκαν από τα μειωμένα επίπεδα των ALT, AST, ALP και γGT και συνοδεύονταν από αύξηση της επιβίωσης των επίμυων με ηπατική στεάτωση (επιβίωση 30 ημερών:67%) αλλά και των φυσιολογικών (επιβίωση 30 ημερών:83.3%), που υποβλήθηκαν σε ισχαιμική προσαρμοστικότητα πριν από την παρατεταμένη ισχαιμία-επαναιμάτωση και την εκτεταμένη ηπατεκτομή.
Συμπεράσματα: τα συγκεκριμένα αποτελέσματα καταδεικνύουν το πιθανό θετικό ρόλο που διαδραματίζει ο χειρισμός της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην βελτίωση των αποτελεσμάτων και της επιβίωσης μετά από παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία, επαναιμάτωση και εκτεταμένη ηπατεκτομή, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση.

Επιστήμες Υγείας

Ισχαιμική προσαρμοστικότητα, Ηπατική στεάτωση, Βλάβη ισχαιμίας-επαναιμάτωσης

Όχι

0

Ναι

355

180

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2606627/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2606627