Ο δημόσιος άνθρωπος στο έργο του Ρίτσαρντ Σένετ

Διπλωματική Εργασία uoadl:2766560 325 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Πολιτισμικές και Κινηματογραφικές Σπουδές
Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-06-02
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Ψαρρού Δήμητρα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καραποστόλης Βασίλης, Καθηγητής, Τμήμα ΕΜΜΕ, ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο δημόσιος άνθρωπος στο έργο του Ρίτσαρντ Σένετ
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
An examination of social dimension of human beings through the work of Richard Senet
Περίληψη:
Δημόσιος χώρος είναι ένας τόπος που ο καθένας βρίσκεται χωρίς απαγόρευση και χωρίς περιορισμό, ανάλογα με την οικονομική και κοινωνική του θέση.
Από τις απαρχές της ιστορίας του ανθρώπου, ο δημόσιος χώρος έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς εντός του οι άνθρωποι έρχονταν σε επαφή και αντάλλασαν ιδέες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αρχαία ελληνική αγορά, καθώς ταυτιζόταν με την άσκηση του ρόλου του πολίτη. Η δημόσια κυριαρχία εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα με την ανάπτυξη του καπιταλισμού στο Λονδίνο και το Παρίσι. Έπειτα, τον 19ο αιώνα με την βιομηχανική επανάσταση και όλες τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που επέφερε, άλλαξε το σχήμα της αστικής οικογένειας, μετατρέποντάς την σε καταφύγιο για τις δυσκολίες εκείνης της περιόδου. Η μετατροπή από τη δημόσια στην ιδιωτική ζωή διάβρωσε τον δημόσιο χώρο στις πόλεις, μετέτρεψε τον πολιτικό λόγο σε ψυχολογικό και ανύψωσε καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες σε δημόσιες εξέχουσες προσωπικότητες.

Η ηθοποιία πλέον, έθεσε τις βάσεις των δημόσιων σχέσεων. Η επιτέλεση των ρόλων στην καθημερινή ζωή είναι παρόμοια με αυτή της εκτέλεσης του ρόλου επί σκηνής. Ταυτόχρονα με την παρακμή της δημόσιας ζωής τον 19ο αιώνα ενισχύθηκε η ψυχολογική σφαίρα αντιμετώπισης των πραγμάτων. Με τη δημιουργία της προσωπικότητας περάσαμε σταδιακά, τον 19ο αιώνα, στην κοινωνία της οικειότητας. Όλα τα εσωτερικά κοινωνικά φαινόμενα ανάγονται στη σφαίρα των προσωπικών, με σκοπό να τους αποδοθεί νόημα και αιτία. Ο πολιτικός πλέον, ασπάζεται πιστά αυτήν τη νοοτροπία και κρίνεται από το πλήθος για τις πράξεις του και την προσωπικότητά του. Τα ΜΜΕ δίνουν βάση στην προσωπική ζωή των πολιτικών και αποφεύγουν να θίξουν θέματα που σχετίζονται με το πολιτικό τους έργο. Τα ΜΜΕ καλλιεργούν στον θεατή την ιδέα ότι η κατανάλωση αποτελεί εναλλακτική λύση αντί της διαμαρτυρίας και ο πολιτικός, ακολουθώντας αυτή τη διδαχή, επιβάλλει τη σιωπή και κατευνάζει τους ψηφοφόρους του.

Η κοινωνία της οικειότητας οργανώθηκε πάνω στην αρχή του ναρκισσισμού. Ο ναρκισσισμός είναι η μάταιη προσπάθεια της ικανοποίησης του Εγώ. Οι πολιτικοί ενθαρρύνουν την αρχή του ναρκισσισμού ως μέσου κατευνασμού. Ταυτοχρόνως, προκαλείται η επιθυμία δημιουργίας μιας ενιαίας κοινότητας, όπου ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά αντιμετωπίζεται ως παρείσακτος.
Αποτέλεσμα, η απόρριψη του εξωτερικού κόσμου. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρατηρηθεί πως η φυσική παρουσία των ανθρώπων και η έκφραση μέσα στους χώρους αυτούς υπόκεινται σε διαρκή και εκτεταμένο έλεγχο ανεπτυγμένης τεχνολογίας, όπως κάμερες.
Όλα αυτά βέβαια σχετίζονται άμεσα με τον χώρο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής υπό το πρίσμα της μηδενικής ανοχής που επιδεικνύει ο δημόσιος άνθρωπος σε κάθε ενδεχόμενη αλλαγή του δημόσιου χώρου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Δημόσιος χώρος, δημόσια τέχνη
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
40
Αριθμός σελίδων:
84
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

διπλωματικη2018.pdf
749 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.