Κατεύθυνση Βιοστατιστική
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-11-26

2018

Ιωνάς Ευάγγελος

Σπήλιος Μανωλακόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βασιλική-Αναστασία Σύψα, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γεωργία Βουρλή, Διδάκτωρ, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Αποτελεσματικότητα και δεδομένα ασφάλειας χρήσης τενοφοβίρης σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα β

Ελληνικά

Αποτελεσματικότητα και δεδομένα ασφάλειας χρήσης τενοφοβίρης σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα β

Η χρόνια HBV λοίμωξη εκτιμάται ότι έχει προσβάλλει παγκοσμίως 240 εκατομμύρια ανθρώπους και η Ελλάδα εντάσσεται στις χώρες μέσης ενδημικότητας της νόσου με ποσοστά παρουσίας του HBsAg που κυμαίνονται αναλόγως της περιοχής, του πληθυσμού και της ομάδας κινδύνου που ανήκουν οι ασθενείς. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις για την χρόνια HBV λοίμωξη περιλαμβάνουν δυο κύριες επιλογές, είτε την αγωγή με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη είτε την αγωγή με νουκλεοσιδικά ανάλογα. Ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα νουκλεοσιδικά ανάλογα με υψηλό φραγμό ιϊκής αντοχής είναι η τενοφοβίρη.Πραγματοποιήθηκε μελέτη σε δείγμα 275 ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν σε 4 ελληνικά ηπατολογικά κέντρα και έλαβαν αγωγή με τενοφοβίρη. Η ανάλυση περιέλαβε αναδρομικά και προοπτικά δεδομένα. Το σύνολο των δεδομένων συλλέχθηκε μεταξύ Δεκεμβρίου 2013 και Δεκεμβρίου 2017. Ως εκβάσεις μελετήθηκαν η ιολογική ανταπόκριση, η βιοχημική ανταπόκριση καθώς η ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. Για την ανάλυση επιβίωσης χρησιμοποιήθηκαν οι καμπύλες επιβίωσης Kaplan-Meier καθώς και το ημιπαραμετρικό μοντέλο αναλογικών κινδύνων Cox.H μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 57 έτη (SD:15) και ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης οι 60 μήνες (ΙQR:35,80). Όσον αφορά την ιολογική ανταπόκριση, στην ανάλυση συμπεριλήφθησαν 89 ασθενείς και 97% αύτων παρουσίασε μη ανιχνεύσιμο HBV DNA (<69/IU/ml) με διάμεσο χρόνο τους 12 μήνες (IQR:6,18). Για την μελέτης της βιοχημικής ανταπόκρισης, συμπεριλάβαμε 108 ασθενείς και το ποσοστό εμφάνισης ALT< 40IU/L ανήλθε στο 100% με διάμεσο χρόνο ανταπόκρισης τους 6 μήνες (IQR:6,12).Επιπλέον σε σύνολο 257 ασθενών που μελετήθηκε η εκδήλωση ΗΚΚ, παρατηρήθηκε η ανάπτυξη ΗΚΚ σε 10 ασθενείς σε διάμεση περίοδο παρακολούθησης 61 μηνών (IQR:12-161).Αναφορικά με τις εκβάσεις της ιολογικής και της βιοχημικής ανταπόκρισης δεν ανευρέθησαν παράγοντες που να συσχετίζονται σημαντικά με τις υπό μελέτη εκβάσεις στην πορεία του χρόνου. Ωστόσο, όσον αφορά την εκδήλωση ΗΚΚ στους ασθενείς που λαμβάνουν τενοφοβίρη διαπιστώθηκε από την πολυπαραγοντική ανάλυση ότι τα λογαριθμισμένα επίπεδα αιμοπεταλίων κατά την έναρξη της αγωγής και η ηλικία σχετίζονται σημαντικά με την ανάπτυξη ΗΚΚ, HR (95% ΔΕ) ανά 1 log10 αιμοπεταλίων: 0.33 (0.12,0.88), p-value=0.028 και HR (95% ΔΕ) ανά 1 έτος αύξησης ηλικίας: 1.06 (1.0,1.12), p-value=0.035 αντίστοιχα.Σαφώς οι περιορισμοί της ανάλυσης που διενεργήθηκε, όπως το πλήθος των ελλειπουσών τιμών και το μέγεθος του δείγματος, μπορεί να ευθύνονται για την μη ανάδειξη σημαντικών συσχετίσεων μεταξύ των παραγόντων που εξετάστηκαν και της ορολογικής και βιοχημικής ανταπόκρισης, σε αντίθεση με την υπάρχουσα βιβλιογραφια,όπου τα αρχικά επίπεδα HBV DNA και η παρουσία ή μη του HBeAg αποτελούν προγνωστικούς παράγοντες της εκδήλωσης των δυο προαναφερθέντων εκβάσεων. Ωστόσο, η συμμετοχή ασθενών από 4 μεγάλα πανελλαδικής εμβέλειας ηπατολογικά κέντρα, αντανακλά τα αποτελέσματα της θεραπείας με τενοφοβίρη ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β στην ελληνική καθημερινή κλινική πράξη.

Επιστήμες Υγείας

Αποτελεσματικότητα, Ασφάλεια, Τενοφοβίρη, Χρόνια ηπατίτιδα β

Όχι

0

Ναι

62

92

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2820533