Κατεύθυνση Αναζωογόνηση
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2019-02-04

2019

Τσουμίδη Καλλιόπη

Πουρνάρας Σπυρίδων, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Κουσκούνη Ευαγγελία, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιακωβίδου Νικολέττα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Σύγκριση της επίδρασης των DPP-4 αναστολέων με τους GLP-1 αγωνιστές στη μεταβολή καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 υπό Ινσουλινοθεραπεία. Στοχαστικό μοντέλο φαρμακο-οικονομικής αξιολόγησης.

Ελληνικά

Σύγκριση της επίδρασης των DPP-4 αναστολέων με τους GLP-1 αγωνιστές στη μεταβολή καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 υπό Ινσουλινοθεραπεία. Στοχαστικό μοντέλο φαρμακο-οικονομικής αξιολόγησης.

Εισαγωγή: Οι θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση του διαβήτη
περιλαμβάνουν φαρμακευτικές κατηγορίες οι οποίες επιδρούν θετικά στην
αντιμετώπιση τόσο της υπεργλυκαιμίας όσο και άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού
κινδύνου όπως η αρτηριακή υπέρταση, το σωματικό βάρος και η υπερλιπιδαιμία. Δύο
κατηγορίες που χρησιμοποιούνται και έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά
εκμεταλλευόμενες το φαινόμενο της ινκρετίνης είναι οι GLP-1 (Glucagon Like Peptide
-1) αγωνιστές και οι DPP-4 (Dipeptidyl Peptidase - 4) αναστολείς.
Σκοπός: Σύγκριση της επίδρασης των DPP-4 αναστολέων με τους GLP-1 αγωνιστές
στην μεταβολή καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου σε άτομα με σακχαρώδη
διαβήτη τύπου 2 υπό ινσουλινοθεραπεία.
Υλικό και μέθοδος: Εντάχθηκαν στη μελέτη 579 ασθενείς του Διαβητολογικού
Κέντρου του ΓΝΝΠ, οι οποίοι έλαβαν DPP-4 αναστολέα ή GLP-1 αγωνιστή μετά από
τις αναγκαίες και σύμφωνες με τις κατευθυντήριες οδηγίες αλλαγές στην
συγχορηγούμενη αγωγή. Έγινε εκτίμηση όλων των χαρακτηριστικών των ασθενών
(σωματομετρικών, κλινικών και εργαστηριακών) στην αρχή, τη μέση και κατά το τέλος
του χρόνου παρακολούθησης ο οποίος ήταν 52±2 εβδομάδες.
Αποτελέσματα: 284 ασθενείς (49.1%) έλαβαν GLP-1 αγωνιστή μαζί με τη λοιπή
αντιδιαβητική αγωγή τους κατά περίπτωση και 295 (50.9%) έλαβαν DPP-4 αναστολέα.
Προέκυψε ότι η λήψη GLP-1 αγωνιστών συγκριτικά με τη λήψη DPP-4 αναστολέων,
σχετίζεται με μεγαλύτερη πιθανότητα σημαντικής μείωσης του σωματικού βάρους
μετά από 12 μήνες (HR=8.56, 95% CI:1.43-4.28, p<0.0001), σημαντική επίδραση στην
HbA1c (HR=2.58, 95% CI:1.15-2.38, p=0.001) και τη γλυκόζη πλάσματος νηστείας
(HR=2.99, 95% CI: 1.39-4.31, p=0.012). Επιπλέον ασκούν θετική επίδραση στην LDL
χοληστερόλη (HR=1.34, 95% CI:1.31-3.82, p=0.011), στην ολική χοληστερόλη
(HR=1.19, 95% CI:1.09-2.97, p=0.041), στα τριγλυκερίδια (HR=1.15, 95% CI:1.07-
4.12, p=0.045), αλλά και στη ΣΑΠ (HR=1.22, 95% CI:1.05-3.18, p=0.048), με
ουδέτερη επίδραση στη ΔΑΠ και την HDL χοληστερόλη.
Συμπεράσματα: Οι GLP-1 αγωνιστές παρουσιάζουν περισσότερο θετική επίδραση
στους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου σε σχέση με τους DPP-4 αναστολείς.

Επιστήμες Υγείας

GLP-1 αγωνιστές, DPP-4 αναστολείς, Σακχαρώδης διαβήτης, Καρδιαγγειακή νόσος, Παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, Αρτηριακή υπέρταση, Δυσλιπιδαιμία, Σωματικό βάρος.

Όχι

0

Ναι

221

106

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2847339