Μονάδα:
Κατεύθυνση Χειρουργική ΟγκολογίαΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-12
Συγγραφέας:
Γαντζούλας Σωτήριος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Θεοδόσιος Θεοδοσόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Πολυμενέας, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Φραγκουλίδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η έκφραση του PD-L1 στον κολοορθικό καρκίνο. Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και νεώτερα δεδομένα
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η έκφραση του PD-L1 στον κολοορθικό καρκίνο. Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και νεώτερα δεδομένα
Περίληψη:
Οι συμβατικές θεραπευτικές προσεγγίσεις της νεοπλασματικής νόσου, παρά τα τεράστια βήματα προόδου που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια έχουν να επιδείξουν μέτρια μόνο αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του καρκίνου και δη του προχωρημένου, ενώ καμιά θεραπευτική στρατηγική δεν διασφαλίζει μακρά περίοδο ελεύθερη νόσου ή ίαση της νόσου. Η αλματώδης εξέλιξη στο πεδίο της μοριακής βιολογίας και γενετικής αποκάλυψε διάφορους μηχανισμούς παθογένεσης του καρκίνου του παχέος εντέρου (ΚΠΕ). Σ’ αυτό συνετέλεσε ιδιαίτερα η ανακάλυψη νέων γονιδίων τα οποία συσχετίσθηκαν με τις διαδρομές της καρκινογένεσης. Σήμερα, απώτερος στόχος όλων των μελετών είναι η εξατομίκευση της θεραπείας, στηριζόμενη στο γενετικό προφίλ του ατόμου. Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον των επιστημόνων στράφηκε προς την ανοσοθεραπεία, έναν τύπο θεραπείας που στόχο έχει την ενίσχυση και την επικέντρωση της ανοσολογικής απάντησης έναντι του νεοπλάσματος. Η σκέψη για την κατεύθυνση της ανοσολογικής απάντησης στην αντιμετώπιση του καρκίνου βασίζεται στη στενή αλληλεπίδραση καρκίνου και ανοσοποιητικού συστήματος. Μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι κάθε γνωστός ανοσολογικός μηχανισμός συμμετέχει στην αναγνώριση και στην εξάλειψη των υπολειπόμενων καρκινικών κυττάρων κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Όμως, οι όγκοι δημιουργούνται όταν τα νέα καρκινικά κύτταρα κατορθώσουν με διάφορους μηχανισμούς να διαφύγουν από την επιτήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στο σημείο αυτό βρίσκει εφαρμογή η ανοσοθεραπεία, καθώς με ποικίλους τρόπους επιδιώκει να καταστήσει και πάλι τα καρκινικά κύτταρα ορατά, διευκολύνοντας το ανοσοποιητικό σύστημα να τα καταστρέψει, είτε παρακωλύοντας τον πολλαπλασιασμό τους, είτε εμποδίζοντας την ανάπτυξη μεταστάσεων σε άλλα σημεία του σώματος. Το ανοσοποιητικό σύστημα εμφανίζει μεγάλη ικανότητα για ειδική - στοχευμένη καταστροφή των όγκων με σχεδόν μηδενική τοξικότητα για το φυσιολογικό ιστό, διατηρώντας παράλληλα μακροχρόνια μνήμη, αποτρέποντας έτσι τη μελλοντική υποτροπή της νόσου. Οι εξελίξεις στον τομέα της ανοσολογίας του καρκίνου τα τελευταία έτη έχουν προσφέρει τόσο τη γνώση όσο και τις τεχνικές ώστε να αναπτυχθούν καινοτόμα ανοσοθεραπευτικά σχήματα. Όπως ήδη αναφέρθηκε η ανοσοθεραπεία είναι το νεότερο μιας σειράς όπλων στη μάχη για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Από την προοπτική αυτή της νέας θεραπείας δε θα μπορούσε να εξαιρεθεί ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Η βασική φιλοσοφία της νέας αυτής ομάδας φαρμάκων είναι να ενισχύσουν το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, ώστε αυτό εκ των έσω να καταπολεμήσει τον <<ξένο>> ιστό. Οι όγκοι, όπως έχει αποδειχθεί από σειρά ερευνητικών πρωτοκόλλων, έχουν την ικανότητα να διαφεύγουν του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να επιβιώνουν και να επεκτείνονται τοπικά ή σε απομακρυσμένες θέσεις (μεταστάσεις). Ο τρόπος, που το επιτυγχάνουν αυτό, είναι, συνήθως, μέσω της υπερέκφρασης μορίων, που λειτουργούν ως φρένα (τα γνωστότερα είναι τα PD-L1, PD-1, CTLA4) στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού. Ένας άλλος τρόπος είναι να εμφανίζουν μια ιδιαίτερη ήπια - ύπουλη ανάπτυξη, χωρίς να κάνουν <<θόρυβο>> ώστε να αποφεύγουν έτσι την όποια αντίδραση από τους μηχανισμούς άμυνας (ψυχροί όγκοι). Έτσι, χορηγώντας φάρμακα, που μπλοκάρουν τα ‘‘φρένα’’, απελευθερώνουμε τη λειτουργία του ανοσολογικού μηχανισμού εναντίον των μη φυσιολογικών κυττάρων του όγκου. Στον καρκίνο του παχέος εντέρου δεν παρατηρείται τόσο συχνά η υπερέκφραση των μορίων - φρένων και για το λόγο αυτό δεν υπήρξε αρχικά κάποιο ερευνητικό ενδιαφέρον ή αποτέλεσμα από τη χρήση αυτών των μορίων. Πρόσφατα, όμως, νέα δεδομένα προέκυψαν από μελέτες τα οποία έδειξαν ότι υπάρχει μια υποομάδα, ασθενών με προχωρημένο καρκίνο παχέος εντέρου, η οποία φαίνεται ότι επωφελείται από την ανοσοθεραπεία. Πρόκειται για ασθενείς των οποίων οι όγκοι εμφανίζουν μικροδορυφορική αστάθεια. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να συνοψίσει τα έως σήμερα δεδομένα για το ρόλο του προσδέτη του υποδοχέα της πρωτεΐνης προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου (PD-L1) - τόσο ως θεραπευτικού παράγοντα αλλά και ως προγνωστικού δείκτη – στους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου. Επιπλέον, θα γίνει μια συνοπτική παρουσίαση των κλινικών δοκιμών οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Καταλήγοντας, παρά τα σημαντικά βήματα που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία έτη στην ανοσοθεραπεία και τη χορήγησή της σε ασθενείς με κακοήθειες, αυτή η θεραπευτική προσέγγιση σε ασθενείς που εμφανίζουν καρκίνο του παχέος εντέρου παραμένει υπό διερεύνηση, ενώ η χρήση του PD-L1 ως προγνωστικού και προβλεπτικού βιοδείκτη αμφισβητείται καθώς τα αποτελέσματα πληθώρας μελετών είναι αντικρουόμενα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Κολοορθικός καρκίνος, Σύνδρομο Lynch, Μοριακά μονοπάτια, Καρκίνος παχέος εντέρου, Μοριακοί βιοδείκτες, Προγνωστικοί βιοδείκτες, Προβλεπτικοί βιοδείκτες, Ανοσοθεραπεία, Στοχευμένη θεραπεία, Επιδημιολογία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
193
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΓΑΜΟΣ1.pdf
4 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
