Αποκατάσταση στην Πνευμονική Ίνωση

Διπλωματική Εργασία uoadl:2874667 283 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Καρδιοπνευμονική Αποκατάσταση και Αποκατάσταση Πασχόντων ΜΕΘ
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-05-18
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Βλάχος Ματθαίος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καλομενίδης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ζακυνθινός Σπυρίδων, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κουλούρης Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αποκατάσταση στην Πνευμονική Ίνωση
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αποκατάσταση στην Πνευμονική Ίνωση
Περίληψη:
Η διάμεση πνευμονοπάθεια είναι ένας όρος ομπρέλας για μια ετερογενή ομάδα πάνω από 300 διαφορετικών χρόνιων παθήσεων που επηρεάζουν πρωτίστως και σε ποικίλους βαθμούς ανεπανόρθωτα το πνευμονικό παρέγχυμα και των οποίων η πρόγνωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αιτιολογία και τον τύπο τους.
Η επιδημιολογικά διάμεση πνευμονοπάθεια διαιρείται σε ασθένεια γνωστής αιτιολογίας και σε ασθένεια άγνωστης αιτιολογίας (ιδιοπαθής), με πιο συνηθισμένη κατηγορία την τελευταία. Ανεξάρτητα από την κατηγορία, η ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση και η σαρκοείδωση αντιπροσωπεύουν μαζί περισσότερο από το 50% όλων των περιπτώσεων διάμεσης πνευμονικής νόσου.
Διαταραχές οποιουδήποτε από τους φυσιολογικούς μηχανισμούς άσκησης ή ασυνήθιστης αλληλεπίδρασης συντονισμού μεταξύ αυτών έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της άσκησης. Οι διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη λειτουργία των πνευμόνων κατά την άσκηση περιορίζονται από τις αρνητικές επιδράσεις της διάμεσης πνευμονικής νόσου, του οποίου ο ρόλος θεωρείται πολυπαραγοντικός λόγω των αναπνευστικών, καρδιαγγειακών, μυϊκών και συμπτωματικών περιορισμών. Οι κύριοι μηχανισμοί υποβάθρου θεωρούνται υποξαιμία λόγω της μειωμένης στάθμης της ανταλλαγής αερίων ανεπαρκής αύξηση του κυψελιδικού αερισμού σε σχέση με τις απαιτήσεις οξυγόνου για άσκηση, ανεπάρκεια εξαερισμού / διάχυσης, χαμηλή ανάμειξη φλεβικού PaO2 και διαταραχή διάχυσης με συνολικό εξαερισμό που παραμένει αναποτελεσματική σε σύγκριση με παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα σε όλη την αυξητική άσκηση. Παράλληλα, η ίνωση των πνευμόνων στενεύει και στρεβλώνει τους μικρούς και μεγαλύτερους αεραγωγούς μειώνοντας τη στρωτή ροή αέρα και τον εξαερισμό των μονάδων ανταλλαγής αερίων ενώ η αγγειακή κλίνη εξαλείφεται προοδευτικά μειώνοντας την κυψελιδική διάχυση που οδηγεί σε πνευμονική υπέρταση και πνευμονική πνευμονία και η προστατευτική υποξική αγγειοσυστολή σε περιοχές ίνωσης των πνευμόνων ατελής. Γενικά, η παθοφυσιολογία της πνευμονικής κυκλοφορίας έχει αποδειχθεί ότι είναι ακόμη πιο σημαντική από την μηχανική του εξαερισμού για τον περιορισμό της άσκησης σε ασθενείς με διάμεση πνευμονοπάθεια. Τα συσσωρευμένα στοιχεία καταδεικνύουν την μυϊκή αδυναμία και την κόπωση ως συνέπεια της διάμεσης πνευμονικής νόσου.
Μελέτες έχουν μέχρι στιγμής αποδείξει πνευμονική αποκατάσταση για να είναι αποτελεσματικές στην ανακούφιση της δύσπνοιας και της κόπωσης και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με αυξημένη ημερήσια ικανότητα άσκησης, ενώ αποτελούν ασφαλή πρακτική για τους ασθενείς. Έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό όταν η αποκατάσταση συμπεριλαμβάνει τόσο αερόβια άσκηση όσο και άσκηση κατάρτισης αντίστασης, συνοδευόμενη απο εκπαιδευτικές διαλέξεις διατροφικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξη.
Τα κέρδη για την υγεία των ασθενών με διάμεση πνευμονοπάθεια φαίνεται να είναι σύμφωνα με τις μελέτες παρόμοιες με εκείνες που αποκτήθηκαν από τέτοιες πρακτικές σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια αλλά μικρότερες σε μέγεθος. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα τείνουν να απουσιάζουν, καθώς οι βελτιώσεις στην υγεία των πνευμόνων του ασθενούς επιστρέφουν στην αρχική τους βάση εντός 3-6 μηνών, γεγονός που υποδηλώνει ότι προγράμματα μεγαλύτερης διάρκειας από 3 μήνες μπορεί να είναι επωφελής για πιο βιώσιμα αποτελέσματα με έως και 12-30 μήνες συνεχιζόμενων επιπτώσεων σε προγράμματα που φτάνουν τους 6 μήνες σε διάρκεια. Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι τα προγράμματα άσκησης συντήρησης μπορεί να συμβάλουν στη διατήρηση των επιτευχθέντων οφέλη και ότι η πνευμονική αποκατάσταση μπορεί να μειώσει επιδεικτικά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της νόσου, όπως η δύσπνοια και ο βήχας. Οι διαφορές των αποτελεσμάτων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη βάσει ειδικών διαφορών πληθυσμού.
Μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη κατέδειξε αρνητικές επιπτώσεις της πρόωρης αποκατάστασης της άσκησης μετά από επιδείνωση της χρόνιας αναπνευστικής νόσου χωρίς οφέλη και ακόμη υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας που παρατηρήθηκε στην ομάδα και θεωρήθηκε ότι σχετίζεται με μεγαλύτερο βαθμό υποξαιμίας σε κατάσταση ηρεμίας και μεγαλύτερο αποκορεσμό κατά την άσκηση μετά από έντονη εμφάνιση της νόσου.
Βραχυπρόθεσμα οφέλη από πνευμονική αποκατάσταση έχουν παρατηρηθεί σε άτομα με πιο σοβαρή λειτουργική δυσλειτουργία, ενώ δεν παρατηρήθηκε συγκεκριμένο σημείο αποκοπής στο οποίο η αποκατάσταση θα μπορούσε να θεωρηθεί αναποτελεσματική. Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι η έγκαιρη παραπομπή στην πορεία της νόσου μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερα οφέλη για τον ασθενήσυνολικά.
Οι τρέχουσες συστάσεις για πνευμονική αποκατάσταση διαφέρουν σε διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές και δηλώσεις. Γενικά, έχει προταθεί ότι το επαναλαμβανόμενο ερέθισμα των υψηλών αναπνευστικών απαιτήσεων κατά τη διάρκεια των συνεδριών άσκησης αποδείχθηκε το πιο ευεργετικό. Επιπλέον, η άσκηση έδειξε ότι έχει περισσότερες ενδείξεις που υποδηλώνουν κέρδη για την υγεία από ότι η συνιστώσα εκπαίδευσης μη άσκησης. Τα προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης αποδεικνύονται αποτελεσματικά όταν είναι παρόμοια με εκείνα που χρησιμοποιούνται συνήθως στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια αλλά με τροποποιήσεις λόγω της συχνής θεραπείας με κορτικοστεροειδή που λαμβάνουν ασθενείς με διάμεση πνευμονοπάθεια που περιορίζουν τα μυϊκά οφέλη και εξετάζοντας τα πιο γρήγορα επιδεινούμενα συμπτώματα διάμεσου σε σύγκριση με την αποφρακτική πνευμονοπάθεια.
Οι καλύτερη ισορροπίας, μελέτες υποδεικνύουν, έγκειται στην άσκηση ολόκληρου του σώματος, όπου η εκπαίδευση αντοχής συνδυάζεται με την κατάρτιση αντίστασης (αντοχής) με πρόσθετα στοιχεία άσκησης ευελιξίας.
Έρευνες αποδεικνύουν ότι η άσκηση αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική όταν συνοδεύεται από τον έλεγχο των συμπτωμάτων και άλλες μορφές παρέμβασης όπως η συμπλήρωση οξυγόνου καθώς και η διαχείριση επιπλοκών όπως καρδιακές αρρυθμίες και πνευμονική υπέρταση που σχετίζονται με τη διάμεση πνευμονοπάθεια.
Συμπερασματικά, οι συνεπείς αποδείξεις για το όφελος από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες και άλλες δοκιμές παρέχουν ένα σκεπτικό για την ενσωμάτωση της πνευμονικής αποκατάστασης ως μέρος της συνήθους φροντίδας για διάμεση πνευμονοπάθεια, παρά τα μερικά κενά γνώσης κατά την εξέταση κάθε ξεχωριστού τύπου νόσου. Η πνευμονική αποκατάσταση υποστηρίζεται από τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές, ως μια ασφαλής, εφικτή και αξιόλογη συμπληρωματική θεραπεία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Πνευμονική Ίνωση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
81
Αριθμός σελίδων:
68
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ-ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΙΝΩΣΗ.pdf (874 KB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο