Μονάδα:
Κατεύθυνση Από το Κείμενο στη Σκηνή. Το Ελληνικό Θέατρο σε Διάλογο με το ΠαγκόσμιοΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-07-05
Συγγραφέας:
Ελευθεριάδου Ελισσάβετ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αικατερίνη Διαμαντάκου , Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Άννα Ταμπάκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Ιωάννα Ρεμεδιάκη , Λέκτορας, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Οι νεοελληνικές μεταφράσεις των Βακχών του Ευριπίδη
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Οι νεοελληνικές μεταφράσεις των Βακχών του Ευριπίδη
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία με τη μελέτη και τη συγκριτική εξέταση των νεοελληνικών μεταφράσεων των Βακχών του Ευριπίδη διερευνά το ζήτημα της ενδογλωσσικής μετάφρασης και αναδεικνύει το πλήθος των προβληματισμών που προκύπτουν από την απόπειρα των μεταφραστών να μεταφράσουν στη σύγχρονή τους νεοελληνική γλώσσα ένα ιδιότυπο και σύνθετο αρχαίο ελληνικό κείμενο, λόγω της ποιητικής και θεατρικής του φύσης. Στο πρώτο κεφάλαιο καταγράφεται το γενικότερο θεωρητικό πλαίσιο γύρω από την ενδογλωσσική μετάφραση των κλασικών κειμένων και ιδιαίτερα του αρχαίου δράματος. Έπειτα με την παρουσίαση σε χρονολογική σειρά και τον συνοπτικό σχολιασμό όλων των μεταφράσεων των Βακχών αναδεικνύονται ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Στη συνέχεια μελετώνται πιο αναλυτικά και συγκριτικά τρία αποσπάσματα των τεσσάρων μεταφράσεων Βακχών που αξιοποιήθηκαν από το Εθνικό Θέατρο στο Φεστιβάλ της Επιδαύρου, η μετάφραση του Π. Πρεβελάκη, του Κ. Βάρναλη, του Κ. Χ. Μύρη και του Γ. Χειμωνά. Μέσα από τη συγκριτική εξέταση επιλεγμένων χωρίων τόσο από τα απαγγελλόμενα όσο και από τα αδόμενα μέρη προκύπτουν κάποια συμπεράσματα για την πορεία της ενδογλωσσικής μετάφρασης από τις αρχές ως το τέλος του 20ού αιώνα. Επιπλέον, καταγράφεται και σχολιάζεται η κριτική πρόσληψη των συγκεκριμένων μεταφράσεων από τους κριτικούς των θεατρικών παραστάσεων που τις χρησιμοποίησαν. Τέλος μελετώνται και τα τρία αποσπάσματα της –χαμένης πιθανότατα— μετάφρασης του Ι. Ν. Γρυπάρη, η οποία, παρ’ όλο που δεν χρησιμοποιήθηκε ως κείμενο παράστασης αξίζει να μελετηθεί στο πλαίσιο του συνολικού μεταφραστικού έργου του Γρυπάρη. Στόχος της εργασίας είναι να διερευνηθεί εάν οι ενδογλωσσικές ιδιαίτερα θεατρικές μεταφράσεις έχουν μια εφήμερη δυναμική, αφού αντανακλούν τη γλώσσα και την αισθητική της εποχής, και, κατά επέκταση, εάν είναι αναγκαίο τα κλασικά κείμενα να ξαναμεταφράζονται και με αυτό τον τρόπο να ανανεώνονται.
.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Γλώσσα – Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Βάκχες Ευριπίδη, νεοελληνικές θεατρικές μεταφράσεις, ενδογλωσσική μετάφραση, Εθνικό Θέατρο, αποσπάσματα μετάφρασης Γρυπάρη
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
198
