Μονάδα:
Κατεύθυνση Στοματολογία (Κλινικές Ειδικεύσεις)Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-07-15
Συγγραφέας:
Κιοσπές Παναγιώτης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ευανθία Χρυσομάλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής,Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Νικόλαος Νικητάκης, Καθηγητής και Διευθυντής, Τμήμα Οδοντιατρικής,Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τόσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής,Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διερεύνηση της έκφρασης του ενζύμου IDO-1 σε οστικές αλλοιώσεις των γνάθων στη νόσο κυττάρων Langerhans
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Διερεύνηση της έκφρασης του ενζύμου IDO-1 σε οστικές αλλοιώσεις των γνάθων στη νόσο κυττάρων Langerhans
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η ιστιοκυττάρωση από κύτταρα Langerhans (LCH) είναι μία αιματολογική νόσος που χαρακτηρίζεται από αθροίσεις κυττάρων δενδριτικής προέλευσης που προσομοιάζουν με κύτταρα Langerhans. Ο ακριβής κυτταρικός πληθυσμός από τον οποίο προέρχεται και η αιτιοπαθογένεια της νόσου παραμένουν άγνωστα. Μεταλλάξεις του γονιδίου BRAF και ενεργοποίηση του ERK μονοπατιού καταδεικνύουν μια μάλλον νεοπλασματικής φύσης νόσο, χωρίς να θεωρείται κακοήθης. Η κλινική της εικόνα ποικίλει από μονήρεις βλάβες σε πολυσυστηματική προσβολή και διαφέρει σημαντικά στα παιδιά και τους ενήλικες. Στη θεραπεία της χρησιμοποιούνται πολλοί αντινεοπλασματικοί παράγοντες.
Το IDO είναι ένα ένζυμο που καταλύει τον μεταβολισμό της τρυπτοφάνης σε κυνουρενίνη. Τα κύτταρα που εκφράζουν IDO καταστέλλουν τη φυσική και επίκτιτη ανοσία για να προάγουν την ανοχή. Η ιντερφερόνη τύπου Ι (ΙFΝ-Ι) και τύπου II (ΙFΝ-ΙΙ) που παράγονται σε θέσεις φλεγμονής ή από ενεργοποιημένα κύτταρα του ανοσοποιητικού είναι ισχυροί επαγωγείς του ενζύμου IDO επειδή το γονίδιο του IDO περιέχει στοιχεία απόκρισης σε IFNs. Η αυξημένη έκφραση IDO από δενδριτικά κύτταρα (DCs) έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή η δραστηριότητα του ενζύμου μετατρέπει τα ώριμα DC σε αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα (APCs) ανοσοανοχής που καταστέλλουν τα εκτελεστικά Τ κύτταρα και προάγουν τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα (Tregs), προωθώντας έτσι την ανοσολογική ανοχή.
Σκοπός: Η διερεύνηση της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης του ενζύμου IDO σε οστεολυτικές βλάβες των γνάθων στην LCH.
Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα μελέτη είναι μια αναδρομική μελέτη σε υλικό βιοψιών και αφορά σε περιπτώσεις ιστοτεμαχίων που προέρχονταν από μερική βιοψία ενδοστοματικών αλλοιώσεων για διάγνωση της LCH. Η διάγνωση επιβεβαιώθηκε με S100 και CD1a. Η διερεύνηση για την έκφραση του IDO έγινε με ανοσοϊστοχημική χρώση επί ιστολογικών τομών.
Αποτελέσματα: Όλα τα περιστατικά είχαν θετική χρώση για το IDO. Τόσο τα νεοπλασματικά κύτταρα της νόσου όσο και κύτταρα του στρώματος βρέθηκαν θετικά για το ένζυμο.
Συμπέρασμα: Το IDO εκφράζεται στις οστεολυτικές βλάβες των γνάθων στην LCH και είναι πιθανό να συμβάλει στην αναστολή της ανοσιακής απάντησης έναντι στη νόσο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Νόσος κυττάρων Langerhans, Ιστιοκυττάρωση, IDO, IDO1, Ηωσινόφιλο κοκκίωμα, Οστικές αλλοιώσεις, Γνάθος
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
410
