Μονάδα:
Κατεύθυνση Διασυνδετική Ψυχιατρική και Απαρτιωμένη Φροντίδα Σωματικής και Ψυχικής ΥγείαςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-02-05
Συγγραφέας:
Δραμιλαράκη Σοφία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Φερεντίνος Παναγιώτης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Γουρνέλλης Ρωσσέτος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μιχόπουλος Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ιστορικό παιδικού τραύματος και αυτοκτονικότητα στη Διπολική Διαταραχή: ο ρόλος της παρορμητικότητας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ιστορικό παιδικού τραύματος και αυτοκτονικότητα στη Διπολική Διαταραχή: ο ρόλος της παρορμητικότητας
Περίληψη:
Στόχος: Το παιδικό τραύμα σχετίζεται με την αυτοκτονικότητα σε ασθενείς με διπολική διαταραχή (ΔΔ). Ωστόσο, δεν έχει ερευνηθεί εκτενώς εάν τη σχέση αυτή διαμεσολαβούν άλλοι παράγοντες, όπως η παρορμητικότητα. Αυτή η συγχρονική μελέτη σε διπολικούς ασθενείς σκόπευσε να διερευνήσει εάν η επίδραση παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα διαμεσολαβείται μερικώς τουλάχιστον από την επίδραση της παρορμητικότητας.
Μέθοδος: Η ύπαρξη του παιδικού τραύματος και των υποτύπων του διερευνήθηκε με την κλίμακα Early Trauma Inventory Self Report-Short Form (ETI-SR-SF), της δια βίου αυτοκτονικότητας με την Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised (SBQ-R) και της παρορμητικότητας και των υποτύπων της με την κλίμακα Barratt Impulsivity Scale-11 (BIS-11). Ελέγχθηκε με αναλύσεις πολλαπλών γραμμικών παλινδρομήσεων η επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα και την παρορμητικότητα, καθώς και της παρορμητικότητας στην αυτοκτονικότητα, διορθώνοντας για φύλο, ηλικία και διάγνωση (ΔΔ-Ι, ΔΔ-ΙΙ). Για την διερεύνηση του διαμεσολαβητικού ρόλου της ΒIS-11 και των υποτύπων της στην επίδραση του παιδικού τραύματος και των υποτύπων του στην αυτοκτονικότητα δημιουργήθηκαν μοντέλα δομικών εξισώσεων.
Aποτελέσματα: Συμμετείχαν 78 ασθενείς με διάγνωση διπολικής διαταραχής σε νορμοθυμία (60.3% γυναίκες, 67.9% ΔΔ-Ι). Η ΕΤΙ-SR-SF προέβλεψε στατιστικά σημαντικά την SBQ-R (p= 0.004) και την ΒΙS-11 (p< 0.001), καθώς και η ΒΙS-11 την SBQ-R (p=0.001). Μελετώντας την ταυτόχρονη επίδραση όλων των υποτύπων του τραύματος και της παρορμητικότητας στην αυτοκτονικότητα, μόνο η σωματική κακοποίηση (p=0.012) και η γνωσιακή παρορμητικότητα (p< 0.001) προέβλεψαν την αυτοκτονικότητα. Στα μοντέλα δομικών εξισώσεων, η έμμεση επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα μέσω της παρορμητικότητας ήταν στατιστικά σημαντική (p=0.003) ενώ η άμεση επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα δεν ήταν στατιστικά σημαντική (πλήρης διαμεσολάβηση). Επιπλέον, ειδικότερα, τόσο η έμμεση επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα μέσω της γνωσιακής παρορμητικότητας (p=0.002) όσο και η άμεση επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα (p=0.013) ήταν στατιστικά σημαντικές (μερική διαμεσολάβηση).
Συμπέρασμα: Το παιδικό τραύμα προβλέπει την αυτοκτονικότητα και την παρορμητικότητα, καθώς και η παρορμητικότητα την αυτοκτονικότητα. Πιο ειδικά, η σωματική κακοποίηση και η γνωσιακή παρορμητικότητα προβλέπουν την αυτοκτονικότητα. Η διαμεσολάβηση της παρορμητικότητας εξηγούσε πλήρως την επίδραση του παιδικού τραύματος στην αυτοκτονικότητα. Επιπλέον, ειδικότερα, η γνωσιακή παρορμητικότητα βρέθηκε να εξηγεί μερικώς την επίδραση της σωματικής κακοποίησης στην αυτοκτονικότητα. Επομένως, η διαχείριση της παρορμητικότητας και δη της γνωσιακής παρορμητικότητας είναι σημαντική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της αυτοκτονικότητας σε διπολικούς ασθενείς με ιστορικό τραύματος.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Παιδικό τραύμα, Παρορμητικότητα, Αυτοκτονικότητα, Διπολική διαταραχή
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
52
