Μονάδα:
Τμήμα ΙατρικήςΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2020-05-20
Συγγραφέας:
Αργυρού Αλεξάνδρα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Δεληβελιώτης Χαράλαμπος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Θεοδοσόπουλος Θεοδόσιος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γκιόκας Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Παπακωνσταντίνου Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Καραμανώλης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δάφνιος Νικόλαος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γαζούλη Μαρία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Γενετική διερεύνηση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Γενετική διερεύνηση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης
Περίληψη:
Η γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος (ΓΟΠΝ) αντιπροσωπεύει μια συχνή διαταραχή του γαστρεντερικού συστήματος που έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών και στο υγειονομικό σύστημα. Ο επιπολασμός της νόσου υπολογίζεται έως 20% στο δυτικό κόσμο και <5% στην Ασία. Διάφοροι παράγοντες κινδύνου της ΓΟΠΝ έχουν εντοπιστεί και αξιολογηθεί με την πάροδο των ετών, συμπεριλαμβανομένου ενός σημαντικού αριθμού γενετικών παραγόντων. Η γενετική συμβολή φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της ΓΟΠΝ και των διαταραχών που σχετίζονται με τη νόσο, όπως ο BE και το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου. Οι μελέτες διδύμων και οικογενειών έχουν αποκαλύψει περίπου 31% κληρονομικότητα της νόσου. Πολυάριθμοι μονό-νουκλεοτιδικοί πολυμορφισμοί (SNPs) σε διάφορα γονίδια, όπως τα γονίδια FOXF1, MHC, CCND1, των αντιφλεγμονωδών κυτοκινών και τα γονίδια επιδιόρθωσης DΝΑ, έχουν συσχετισθεί έντονα με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΓΟΠΝ. Η ΓΟΠΝ, ο BE και το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου μοιράζονται αρκετούς γενετικούς τόπους. Παρά την πολυγενετική βάση της ΓΟΠΝ, συγκεκριμένοι γενετικοί τόποι, όπως το rs10419226 στο χρωμόσωμα 19, το rs2687201 στο χρωμόσωμα 3, το rs10852151 στο χρωμόσωμα 15 και το rs520525 στο γονίδιο PRRX1, έχουν αναφερθεί ως δυνητικοί παράγοντες κινδύνου. Σύμφωνα με πολλές διεθνείς μελέτες, τα γονίδια BARX1 και ADAMTS17 έχουν προταθεί ως γενετικοί τόποι κινδύνου για την ανάπτυξη της ΓΟΠΝ και των επιπλοκών της. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση της πιθανής συσχέτισης μεταξύ της ΓΟΠΝ και των πολυμορφισμών των BARX1 και ADAMTS17 στον Ελληνικό πληθυσμό. Συλλέχθηκαν δείγματα ολικού περιφερικού αίματος από 160 ασθενείς με διάγνωση ΓΟΠΝ και από 180 υγιείς μάρτυρες. Εφαρμόστηκε η μέθοδος Ειδικής Αλυσιδωτής Αντίδρασης Πολυμεράσης (PCR) για την ταυτοποίηση των δύο πολυμορφισμών των BARX1 και ADAMTS17 (rs11789015 και rs4965272 αντίστοιχα) και διερευνήθηκε η πιθανή τους συσχέτιση με τη ΓΟΠΝ. Από την ανάλυση των δεδομένων, αναγνωρίστηκε αυξημένη εμφάνιση των γονοτύπων rs11789015 AG και GG, καθώς επίσης και του αλληλόμορφου G, σε ασθενείς με ΓΟΠΝ. Όσον αφορά τον πολυμορφισμό rs4965272, μόνο ο γονότυπος GG συνδέθηκε σημαντικά με τη ΓΟΠΝ. Καταδεικνύεται, συνεπώς, μια σημαντική σχέση μεταξύ των δύο πολυμορφισμών και της νόσου. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η οισοφαγική διαφοροποίηση ή η διαφοροποιημένη ρύθμιση των μικροϊνιδίων στο κυτταρικό περιβάλλον θα μπορούσαν να εμπλέκονται ως πιθανοί μηχανισμοί στην παθογένεση της ΓΟΠΝ. Η περαιτέρω διερεύνηση της ακριβούς λειτουργίας και του ρόλου των δύο αυτών γονιδίων στη νόσο θα μπορούσε να τα αναδείξει ως βιοδείκτες για τη διάγνωση της νόσου και την επιλογή ασθενών υψηλού κινδύνου. Επιπλέον, θα μπορούσαν να προταθούν νέες γονιδιακές/γενετικές θεραπείες σε αυτή την ολοένα και συχνότερη ασθένεια.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ), Πολυμορφισμός, Γενετικοί παράγοντες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
265
